Fly4free.pl

Do Rosji udaliśmy się na pokładzie linii lotniczych LOT z Rzeszowa (przesiadka WAW), lot łączony ustrzeliliśmy na "Szalonej Środzie". Nie kupowałem biletów przed otrzymaniem wizy, dzięki dużemu zbiegowi okoliczności rano w środę dostałem paszporty z wbitymi wizami Federacji Rosyjskiej, nie było już odwrotu...

Bilet RT RZE - WAW - LED; SVO - WAW - RZE 626 PLN/os. Po za promocją ceny oscylują w okolicy 1200 PLN/os

W Petersburgu lądujemy na pachnącym nowością lotnisku Pulkovo, wszystkie historie związane z uciążliwościami przy odprawie są nieprawdziwe. Nie wypełnialiśmy żadnych kart migracyjnych ani deklaracji celnych. Kartę migracyjną wydrukował nam Strażnik Graniczny i wręczył wraz z podbitymi paszportami.



Tedi! Embargo..hmm?

Wychodzimy przed lotnisko...i szok, mając przed oczami wspomnienia z Ukrainy, okazało się że ma ona tyle wspólnego z Rosją, co z Polską. Istnieją tu, co prawda, również marszrutki ale są to nowe Mercedesy. Podczas poróży do stacji metra Moskovkaya, obserwując ulice, nie mogłem się nadziwić jak fałszywe miałem wyobrażenie o Rosji. Co prawda należy wziąć poprawę na fakt iż nie była to biedna prowincja, a drugie co do wielkości miasto Rosji. Nie mniej jednak spodziewałem się czegoś zupełnie innego. Z każdym kolejnym dniem stereotypy padały jeden po drugim.




Pierwszy dzień miał charakter czysto poznawczy z racji późnego przylotu, rekonesans po mieście, piwo.

Jak się okazało kolejnego dnia miało odbywać się święto Marynarki Wojennej, miasto było pełne ludzi, było ich nieprzyzwoicie dużo.




Pierwszy szok, sposób konsumpcji alkoholu na mieście, co prawda wiedzieliśmy iż obowiązuje zakaz spożywania alkoholu w miejscach publicznych. Nie wiedzieliśmy jednak, że obowiązuje nocna prohibicja po godz. 22 w Petersburg nie kupimy alkoholu w sklepie, w barach jest dostępny.Jeżeli w sklepie kupicie piwo i poprosicie "pakjet" dostaniecie szarą papierową torbę, ładujecie w nią piwo i w miasto.




Wdzięczna nazwa, Rosyjski Krym




Przygotowane do konsumpcji :D

Jednym z symboli Petersburga są podnoszone mosty. Spektakl ten odbywa się każdej nocy po godzinie 1, wygląda zjawiskowo i przyciąga rzesze turystów.



Należy pamiętać aby przed podniesieniem mostów znaleźć się po odpowiedniej stronie rzeki, ponieważ w przeciwnym wypadku możemy utknąć na dłuższą chwilę.








Drugiego dnia uzbrojeni w Petersburg Pass udaliśmy się do stacji metra Moskovskya.




Sołdaci








Na Newie pojawiły się już okręty marynarki wojennej

Nieopodal stacji Moskovskaya znajduje się pomnik Lenina zza którego odjeżdżają marszturki do Carskiego Siała tj. Pałacu Katarzyny.




Pałac zniewala, zwłaszcza gdy człowiek dowie się iż został praktycznie całkowicie zniszczony przez nazistów (nie używa się sformułowania Niemców).







Niestety obowiązuje zakaz wykonywania zdjęć w sali z bursztynową komnatą. Wybraliśmy opcję zwiedzania z audio guide w języku rosyjskim, jakież było nasze zdziwienie gdy przewodniczka opowiadała jak w trakcie 1 kadencji w odwiedziny przyjechał Władmir Władimirowicz Putin i obiecał pomóc w remoncie pałacu. Muzeum otrzymało od niego, bądź z jego pomocą, tego nie zrozumiałem 2 sztaby złota. Pierwszy raz tak dobitnie spotkałem się z uwielbiemiem przywódcy, kobieta mówiłą to z takimi emocjami że wierzyłem iż mówi to z głębi serca.

Krótki spacer po parku i powrót do Petersburga.







Tak świętuje się dzień marynarki wojennej












Zmęczeni uznaliśmy że trzeba odpocząć, postanowiliśmy się zrelaksować na wschodnią modłę w skwerku jednej z kamienic.



W sklepie zaopatrzyliśmy się w specyfik o wdzięcznej nazwie "Wódka Putinka".




Podczas beztroskiej konsumpcji przerywanej zagryzaniem suszonych kalmarów, na ławce obok usiadł jakiś chłopak. W pewnym momencie zagadał do nas...hmmm, kto oglądał Czterech Pancernych i Psa czy Czterich tankistów i sabakę, zrozumie klimat który towarzyszył temu spotkaniu. On po rusku, my po polsku. Z każdym łykiem bariery lingwistyczne znikały. Ten młody mieszkaniec Ufy który przybył na studia do Petersburga z nieopisaną dumą poinformował nas że na dzielnicy w której się znaleźliśmy wychował się Władmir Putin i Dimitij Miedwiediew...(po czym kompletnie nie wiem dlaczego dodał) a Ksienija Sobczak to suka. Biesiada zakończyłą się potężnym bólem głowy kolejnego poranka...Trzeci dzień rozpoczęliśmy od odwiedzenia muzeum zoologicznego w którym podziwiać można odnalezione na Syberii, zamarznięte mamuty.









Następnie udaliśmy się do Twierdzy Pietropawłowskiej, która stanowiła podwaliny dla współczesnej metropolii jaką jest Petersburg.
W soborze Świętych Piotra i Pawła spoczywają szczątki ostatniego Cara Mikołaja II Romanowa.













Cele twierdzy. Przetrzymowani byli tu m.in. Tadeusz Kościuszko i Fiodor Dostojewski.




Kolejnym punktem spaceru był Sobór na krwi. W jej miejscu został zamordowany Car Aleksander II, jego syn Car Aleksander III aby upamiętnić ojca nakazał wybudować w tym miejscu Sobór.





Nieopodal Soboru znajduje się muzeum radzieckich automatów z grami. Przednia zabawa!








Na zakończenie dnia udaliśmy się do muzeum Faberge , niestety nie można wykonywać zdjęć w środku. Jajeczka zniewalają swoim pięknem!




Zachód słońca w Petersburgu.




Ostatniego dnia udaliśmy się do Peterhofu. Najszybciej na miejsce dostaniemy się na pokładzie promu „Peterhof Express”, podróż trwa 30 min.

Peterhof jest najczęściej odwiedzanym rosyjskim muzeum. Posiadłość została wybudowana niejako na pokaz, ponieważ Car Piotr I nie lubił blichtru. Ale chciał onieśmielać gości z zachodu Europy.












Mistrzostwa Świata 2018, tuż tuż.




Odwiedziliśmy muzeum służby bezpieczeństwa, to tu Feliks Dzierżyński tworzył CZEKA, pierwowzór obecnego FSB.




Będąc w Petersburgu i nie odwiedzić Ermitrażu, było by niemal grzechem. Jest to największe obok Luwru muzeum na świecie.

Pod Pałacem Zimowym okazało się iż są 3 kolejki. Jedna do automatów sprzedających tylko bilet na wszystko za 600 rubli długa dość, kolejka do kas w których można było kupić bilety na poszczególne ekspozycje (Ermitraż składa się z 3 budynków) baaardzo długa i trzecia w porównaniu do poprzednich krótka, widniała przy niej strzałka Tickets Office. Po chwili jeden z Rosjan uświadomił nam, że to kolejka tylko dla Rosjan...hmmm, lekko zdezorientowani postanowiliśmy pójść do właściwej dla innostrańców, lecz miły Pan zasugerował żebyśmy zostali może się uda wejść. Przy pierwszej bramce stoją ochroniarze i po twarzy oceniają czy na pewno wchodzą tylko obywatele Rosji, mieliśmy w razie pytań mówić tylko "da". Udało się! Żartobliwie po minięciu ochroniarzy ocenił iż wyglądamy jak prawdziwi Ruscy. Niestety w kasie okazało się że należy okazać paszport wewnętrzny...pomiędzy kasjerką a Panem który nam pomagał wywiązała się stanowcza konwersacja, ze słów wyłapałem stwierdzenie "na skargę do administracji", po krótkiej batalii słownej kasjerka zgodziła się sprzedać bilet dla obcych, ale pełne. Przepłaciliśmy, ale szybciej znaleźliśmy się w środku.












Na zakończenie miłego dnia udaliśmy się w rejs po kanałach Petersburga, nie bez powodu zwanego Wenecją Północy.
btw północ jest zimna.







Nastał czas pożegnania z jednym z najpiękniejszych miast Europy, udaliśmy się na główny dworzec kolejowy.
Po kontroli bezpieczeństwa, odnaleźliśmy swój przedział i szok! Dwie gazety w cenie biletu! Do tego zestaw na kolacje składający się z bułeczki, pasztetu, butelki wody, jogurtu, batona, noża, łyżeczki i serwetki. Ocena stanu pościeli…czysta, chyba świeżo krochmalona! Genialnie! Ponadto otrzymaliśmy coś a la zestaw sanitarny w skład którego wchodził ręcznik, szczoteczka, pasta do zębów, chusteczka dezynfekująca do rąk, chusteczka do czyszczenia butów oraz łyżka do ich wkładania. Bajka!
















Był to pociąg drugiej klasy, należy pamiętać że istnieje jeszcze plackarta, wagon sypialny otwarty, zdecydowanie tańszy, niestety podczas zakupu nie widziałem takiego na wyszukiwarce rosyjskiej kolei...

Podróżowaliśmy wraz z Rosjaninem który płynnie mówił po angielsku, przedsiębiorca legitymujący się paszportem rosyjskim i szwedzkim. Był wyraźnie zdziwiony spotkaniem turystów z Polski w kontekście obecnej sytuacji politycznej w Europie. Ucięliśmy sobie krótką pogawędkę na temat polityki i historii, w przyjaznej atmosferze. Dowiedzieliśmy się że:
- Ukraina i Kazachstan to nie państwa to narody, przypadek historii
- Czeczeni w sumie siedzą cicho w Groznym albo Londynie
- Putin prowadzi bardzo dobrą politykę zagraniczną, w końcu są dumni ze swojego kraju (dla mniej obeznanych z niuansami rosyjskiej duszy i polityki. Rosjanie do tej pory odchorowują upokorzenie z 1993 r., tj rozpadu ZSRR)
- Im świat bardziej alienuje Putina (szczyt G20 Australia, wszystkie media z lubością pokazywały jak je sam obiad) Rosjanie tym bardziej stoją za nim murem, bo jak można tak naszego prezydenta traktować??
- Rosyjska większość na Krymie została uratowana przed Ukraińcami

Pobudka. Kolejne zaskoczenie dostaliśmy ciepłe śniadanie! Nie wiem jak to coś się nazywało ale było genialne naleśnikowe kuleczki wypełnione słodkim dżemem, w cenie biletu. Za kawę trzeba było zapłacić.

Moskwa...wkrótceMoskwa! Moskwa!

Pociąg przyjechał na dworzec Leningradzki...od razu szybciutko do metra i przyjemne zaskoczenie, w innych metropoliach mieliśmy problemy ze zrozumieniem zasad poruszania się po stacjach, tutaj mimo gigantycznej liczby stacji przesiadkowych, przemieszczaliśmy się sprawnie.




Jak widzicie w centralnym miejscu schematu znajduje się okrągła linia metra. Wg. legendy gdy przyniesiono Stalinowi plany, postawił na nich kubek z kawą, trochę się rozlało, a inżynierowi uznali że jest to genialny pomysł usprawniający komunikację w mieście! Swoją drogą często korzystaliśmy z tej linii.

Z ciekawostek. W Moskwie funkcjonuje Metro-2, tajny system przeznaczony tylko i wyłącznie dla dygnitarzy. System składa się z 3 linii, prawdopodobnie wybudowano również 4 linię. Ale kto to wie. Według relacja byłego mera Moskwy Popowa, system został użyty w 1991 r. podczas puczu moskiewskiego.

Po zdaniu bagażu pierwsze kroki skierowaliśmy na plac Czerwony, zwany również Krasnaja Płoszczad.








Miejsce zamordowania Borysa Niemcowa, opozycjoniści upamiętniają tu jego pamięć. Nikt ich nie przepędza, ale też nikt za bardzo się tym nie interesuje, ani nie przystaje.