+2
Maxima0909 3 marca 2018 21:33
„Dobrą stroną wyjazdu do Albanii jest fakt, że zweryfikował on moje oczekiwania względem przyszłych destynacji. Zrozumiałam, że od wyjazdów wakacyjnych, na które czekam cały rok oczekuję efektu WOW. Szukam w nich czegoś, co byłoby dla mnie ODKRYWCZE. Czegoś, czego dotąd nie poznałam/nie widziałam – np. krajobrazowo lub z czym nie miałam styczności – np. kulturowo/religijnie. Ta, z perspektywy Europejczyka, „NIENORMALNOŚĆ” jest dla mnie najbardziej fascynująca/pociągająca. (…)”.

Rok temu podczas wyjazdu do Albanii zdumiewająco szybko weryfikowałam swoje podróżnicze upodobania. Z ekscytacją godną odkrywcy zrozumiałam, że Inność to słowo klucz i pierwiastek dla mnie niezbędny do podróżniczego spełnienia. Tęskniłam za różnorodnością i egzotyką. I w pogoń za nimi obiecałam sobie ruszyć w 2017. A ponieważ byłam tak nienasycona i głodna przeżyć, których mi w Albanii zabrakło, niemal zaraz po powrocie zaczęliśmy z @Maxi1982 obmyślać kolejny kierunek.
Odgrzebałam swoją Bucket List – Places to Visit, Things to Do i mam wrażenie, że wszystko co się wydarzyło po jej otwarciu zadziało się tak szybko, że niemal poza moją świadomością. :O Punkty, miejsca, pomysły zaczęły się łączyć w całość tworząc wstępną trasę i plan wyjazdu. Dotarło do mnie, że przy dobrej organizacji jestem w stanie zrealizować kilka Must See i Must Do podczas jednego wyjazdu. Nieoczekiwana kumulacja cieszyła, a po rozczarowaniach ubiegłego lata miałam tyle energii i tyle chęci do „nadrobienia” przeżyć, że niemal od razu zabrałam się do pracy.

Oprócz odkrywania azjatyckich standardów: odmienności kulturowej, buddyjskich świątyń, malowniczych plaż, tropikalnych lasów i jednej z najwspanialszych kuchni świata (standardów, które już same w sobie były dla nas ekscytującą niewiadomą, wszak nie mieliśmy jeszcze przyjemności zasmakować w Azji ;) ), mieliśmy w planach poszerzenie typowego wachlarza atrakcji o kilka ciekawych punktów:

- Angkor i wioski pływające (tak wiem, to nie w Tajlandii :P)
- Elephant Nature Park
- Festiwal Światła Loy Krathong i Yee Peng w Chiang Mai
- plemię Karen
- Park Narodowy Khao Sok z noclegiem w domkach dryfujących na jeziorze Cheow Lake
- Bangkok, trochę inaczej, czyli Ladyboy Show (nie mylić z ping-pong show :P)
- snorkling i pływanie w bioluminescencyjnym planktonie

Oczywiście – od wstępnej idei do przemyślanej strategii zwiedzania obczyzny czekała mnie dłuuuuga droga.
W trakcie jej tworzenia worek pomysłów kilkakrotnie rozwiązywał się na tyle frywolnie, że nieubłaganie przyszedł i czas na selekcje.

Ponieważ dwutygodniowe wyjazdy średnio relacjonuję 3 miesiące, bo mam milion spraw do opisania i milion myśli do przekazania, to tym razem z racji prawie miesięcznego wyjazdu obawiam się, że może się z tego zrobić „never-ending story”. Apeluję zatem o czujność – czasem warto mi przypomnieć, że mniej znaczy więcej ;-)

Bilety kupiliśmy w styczniu w cenie ok 1750 złotych. Wylot 26 października, powrót 18 listopada.

Plan przewidywał bolesne starcie z jetlagiem, więc zakładał trzydniowy pobyt w Bangkoku, pozwalający na zregenerowanie sił po podróży, oswojenie się z klimatem, zmianą czasu i ogólnie pojętym azjatyckim chaosem. Następnie zaczynając od północy kraju stopniowo mieliśmy przemieszczać się w kierunku południowym. Na północy chcieliśmy uczestniczyć w kilkudniowym Festiwalu Światła, wzbogacając ranki i popołudnia o dodatkowe atrakcje. W ten sposób jednocześnie mieliśmy przeczekać porę deszczową na południu kraju, która według wszystkich źródeł teoretycznie powinna się kończyć końcem października. Poza tym, intensywność pierwszego etapu podróży zachęcała do regeneracji na rajskich plażach w drugiej jej części. Wisienką na torcie miały być 3 dni w Kambodży – Angkor Wat i wioski pływające w drodze powrotnej do Polski.

Po około 3 miesiącach miałam już ostateczny plan wyjazdu, wstępne rezerwacje i omówione mailowo atrakcje.
Kubeł zimnej wody studzący entuzjazm przyszedł w czerwcu…. - rząd tajski, po trwającej niemal rok żałobie, ogłosił daty uroczystości pogrzebowych króla Tajlandii, Bhumibola Adulyadej.
Ceremonia pogrzebowa miała odbyć się w dniach 25 – 30 października, od środy do niedzieli. W tym czasie główne atrakcje w Bangkoku miały być niedostępne dla turystów, a transport miejski bardzo utrudniony. Dzień kremacji, 26 października, ogłoszony został oficjalnie świętem narodowym, a co za tym idzie - dniem wolnym od pracy. I teraz werble…. kiedy Maksy lądują w Bangkoku? tadaaaam: 26 października, w czwartek :D (Co za szczęście ;-) - Może powinniśmy zacząć grać w totolotka?) )

Konieczna zatem była częściowa przebudowa planu. Na 3 dni w hotelu z marną możliwością zobaczenia czegokolwiek nie mogliśmy sobie pozwolić. Postanowiliśmy nazajutrz po wylądowaniu w Tajlandii od razu lecieć do Kambodży, a do Bangkoku wrócić dopiero wtedy, kiedy wszystko się nieco uspokoi. Ponieważ pierwsza noc w stolicy była nieunikniona. Odchudziłam jedynie rezerwacje z trzech noclegów do jednego i pozostało nam czekać na dzień wylotu…… ;-)26 października wylądowialiśmy szczęśliwie w Bangkoku. :)

DSC00094-Resizer-800.jpg



DSC00095-Resizer-800.jpg



DSC00097-Resizer-800.jpg



DSC00099-Resizer-800.jpg


Mieliśmy świadomość, że będziemy świadkami bardzo rzadkiego i wzniosłego wydarzenia, ale nie mieliśmy pojęcia, jak to będzie wyglądało „od kuchni”. Wkrótce mieliśmy się przekonać, że dotarcie do hotelu będzie nie lada wyzwaniem... :D

Główne uroczystości odbywały się na Placu Sanam Luang, naprzeciwko Wielkiego Pałacu. O randze wydarzenia może świadczyć fakt, że w procesji i ceremonii kremacji miało brać udział około ćwierć miliona żałobników, na czele z królem Ramą Dziesiątym, czyli synem zmarłego monarchy. Zaproszonych zostało kilkadziesiąt głów państw, szefów państw i rządów. Królewskiej dzielnicy pilnowały tysiące policjantów i ochotników. Centrum było zamknięte dla ruchu, włączając w to miejsce naszego pierwszego noclegu.

Z lotniska Uberem mogliśmy dojechać najdalej do strefy zamkniętej. Przy pierwszych barierkach zostaliśmy przejęci przez służby mundurowe, które to z kolei przekazały nas pierwszemu panu tuktukarzowi. Zadaniem kierowcy miało być przeszmuglowanie nas bocznymi uliczkami do hotelu.

DSC00109-Resizer-800.jpg


Podróż nie trwała jednak długo, bo jedynie do drugiej linii barierek. Kolejny policjant, z kolejną tajemniczą koncepcją na sposób przetransportowania nas do miejsca docelowego zapakował nas do kolejnego tuk tuka i wciskając kolejnemu kierowcy zwitek pieniędzy przekazał mu tajemniczy plan działania. Z uśmiechem nas pożegnał i chwilę później mknęliśmy pustymi ulicami Bangkoku w kolejnym, nieznanym kierunku.

DSC00121-Resizer-800.jpg


Jazda trwała aż… dotarliśmy do kolejnych barierek…… ;-) Historia powtarzała się bez końca trwając prawie 3 godziny. :D

DSC00113-Resizer-800.jpg



W trakcie różnych podróży trafialiśmy w miejsca, których funkcjonowanie na pierwszy rzut oka było zupełnie pozbawione sensu. Po pierwszym szoku oswajaliśmy jednak chaos i z zaskoczeniem odnajdowaliśmy w nich pewną logikę. W Bangkoku po raz pierwszy staliśmy się częścią misternie przygotowanego planu, wydarzenia na wielką skalę, do którego przygotowywano się rok, przeznaczając na to blisko 90 mln dolarów… a jednak nie sposób było nie widzieć w oczach służb mundurowych zakłopotania i dezorientacji, kiedy pojawialiśmy się na horyzoncie. :) I choć wszyscy byli wyjątkowo mili i szczerze zatroskani tym, że nie możemy dostać się do hotelu, to naprawdę nie wiedzieli co z nami począć. Niby wszystko było dopięte na ostatni guzik, niby sprawiało wrażenie bardzo dobrze przemyślanej i zorganizowanej uroczystości, ale nikt w scenariuszu nie przewidział dwóch zagubionych turystów próbujących dostać się do hotelu.

Byliśmy już delikatnie zrezygnowani, kiedy w końcu pojawiło się światełko w tunelu. Zainteresowała się nami bardzo sympatyczna, młoda para Tajów i zdejmując problem z barków kolejnego policjanta, zaoferowała pomoc. Odpuściliśmy próby dotarcia do hotelu. Ostatecznie przekonało nas również to, że dotarcie do niego oznaczałoby tylko połowiczny sukces. Rano miał nas czekać dalszy ciąg batalii polegającej na przedzieraniu się przez labirynt ulic i odbijanie się od kolejnych barierek w drodze na lotnisko. Hazard z losem to specjalność @chaleanthite, my bardziej odnajdujemy się w systemie ciućmok-gwiazdkowym @pestycyda. Mając te predyspozycje na uwadze, postanowiliśmy nadto nie ryzykować ;). Dzięki poznanym Tajom bezkosztowo załatwiliśmy anulację hotelu i zorganizowaliśmy zastępczy nocleg w zupełnie nieturystycznej i odległej od centrum części miasta.
Jeszcze tylko kolejny policjant, kolejny tuk tuk i…. po blisko 40 godzinach podróży byliśmy na miejscu. :D

DSC00118-Resizer-800.jpg



DSC00132-Resizer-800.jpg



DSC00133-Resizer-800.jpg



DSC00127-Resizer-800.jpg



DSC00134-Resizer-800.jpg



DSC00137-Resizer-800.jpg


Zdjęć z centrum miasta mamy zaledwie garstkę, większość nieostra, pstrykana z biodra w trakcie marszu albo jazdy tuk tukiem. Niezręcznie było nam robić to w bardziej oficjalny sposób, wiedząc w jak trudnym dla Tajów momencie przylecieliśmy do Bangkoku i jak ważne i wyjątkowe jest to dla nich przeżycie. Król Bhumibol w Tajlandii miał niemal status boga. Dla obywateli był wszechmogący, wszechwiedzący i doskonały. Był najdłużej panującym monarchą na świecie. Władzę sprawował aż 70 lat, ciesząc się wielkim zaufaniem i popularnością wśród swoich poddanych. Kult jednostki był i nadal jest bardzo widoczny - portrety króla w złotych ramach są wszechobecne: wiszą na skrzyżowaniach ulic, w urzędach, szkołach i w domach obywateli.

DSC00100-Resizer-800.jpg



DSC00102-Resizer-800.jpg


Uroczystość transmitowano na żywo na telebimach w mieście i wszystkich programach w telewizji.

DSC00107-Resizer-800.jpg


Można byłoby powiedzieć, że tego dnia Bangkok przebrał się na czarno. Tłumy Tajów poruszały się w milczeniu wzdłuż ulicy prowadzącej na Plac Sanam Luang, po drodze przechodząc przez dziesiątki bramek z detektorami metalu. Nie było histerii, ani lamentów, ale zaduma, powaga i cisza. Cisza w centrum Bangkoku ?! :O …

DSC00101-Resizer-800.jpg



DSC00116-Resizer-800.jpg



DSC00117-Resizer-800.jpg


Główne ulice w bardzo niecodziennym, pustym wydaniu.

DSC00105-Resizer-800.jpg



Zamieszanie w centrum miasta sprawiło, że do hotelu dotarliśmy na ogromnym głodzie. Odświeżyliśmy się błyskawicznie i chwilę później burczące brzuchy nawigowały nas po pobliskich ulicach. Zatrzymaliśmy się w pewnej tajemniczej, bardzo nieturystycznej jadłodajni pod chmurką. W menu: bliżej nieokreślone mięso w workach oraz trudne do zidentyfikowania składniki. Całość przyrządzana w typowych, azjatyckich warunkach. No i kucharz ni w ząb nierozumiejący angielskiego ;-). Miałam w planach stopniowe przyzwyczajanie żołądka do tajskich realiów, ale zanim zdążyłam poinformować Maksa o swoich obawach, ten już, entuzjastycznie machając rękami, zamawiał. :D

DSC00129-Resizer-800.jpg



DSC00130-Resizer-800.jpg


Zupa, w cenie 40 THB za sporą miskę - jedna z najlepszych jakie jedliśmy przez cały pobyt w Tajlandii.27.10 – przelot do Kambodży

Rewolucji żołądkowych na szczęście uniknęliśmy, w związku z tym raniusieńko przed wylotem pobiegliśmy na jeszcze jedną, pyszną miskę zupy.

DSC00142-Resizer-800.jpg



DSC00144-Resizer-800.jpg


Wtedy po raz pierwszy zobaczyłam mnicha. :D Tajlandia to kraj zamieszkany w 95% przez wyznawców Buddyzmu, więc widok mężczyzny ubranego w pomarańczowe szaty, z ogoloną głową nie powinien mnie dziwić. Jest to nieodłączny element tajskiej codzienności. Wspominałam już jednak, że była to nasza pierwsza azjatycka przygody, więc z dużą ciekawością przyglądałam się wizycie mnicha u lokalnych sklepikarzy. W Tajlandii najczęściej małe biznesy typu sklepiki, czy knajpki prowadzone są rodzinnie.

DSC00139-Resizer-800.jpg


Mnich przechodząc spokojnie uliczką, co pewien czas przystawał. Wtedy, w okół niego błyskawicznie zbierało się kilka osób, z którymi jak przypuszczam, się modlił. Nie wiem na czym dokładnie polegała ta poranna wizyta, ale wyglądało to ciekawie. Ogólnie mnisi robili na mnie bardzo duże wrażenie. Biła od nich jakaś taka mądrość, emanowała dobra, uspokajająca energia. Bardzo lubiłam ich obserwować. :)

Lot do Kambodży minął nam szybko i bezproblemowo.
W samolocie otrzymaliśmy dwa dokumenty do wypełnienia – Application Form – Visa on Arrival oraz Passenger’s Declaration.

DSC00145-Resizer-800.jpg



DSC00149-Resizer-800.jpg



DSC00151-Resizer-800.jpg



DSC00153-Resizer-800.jpg



DSC00154-Resizer-800.jpg


W hali przylotów przeszliśmy komiczny proces wizowy, w który zaangażowanych jest kilkunastu pracowników siedzących za dłuuugą ladą. :shock: Najpierw przekazujemy urzędnikowi siedzącemu na początku lady wypełnione dokumenty, zdjęcie paszportowe oraz gotówkę (koszt wizy turystycznej to 30 USD na 30dni). Następnie „w pogoni za” stopniowo wypełnianym paszportem przesuwamy się na jej drugi koniec. Wygląda to absurdalnie. Zadanie drugiego urzędnika polega chyba wyłącznie na otworzeniu paszportu na odpowiedniej stronie i przekazaniu go kolejnej osobie, która na przykład wbija wizę. Potem, w trosce o swoje zdrowie (wszak nie można się przepracowywać), osoba ta przekazuje paszport dalej, po to żeby kolejny urzędnik np. wpisał ręcznie datę, i…. przekazał go do kolejnej osoby, która wpisze np. brakujące imię i nazwisko….. Brzmi nieprawdopodobnie, ale poważnie, trudno jest mi wymyślić, za co mogłoby być zaangażowanych i odpowiedzialnych około trzynastu osób w kontekście wbijania wizy.
Na końcu, paszport, wraz z dziesiątkami innych, trafia na niechlujną kupkę i zaczyna się przedziwny proces identyfikacyjny polegający na ponownym otwieraniu paszportów na stronie ze zdjęciem i żmudnym wyłaniania z tłumu czekających turystów poszczególnych właścicieli. Groteska. :lol: No i to nie koniec. Czeka nas jeszcze jeden, mało sympatyczny urzędnik, który przeprowadza kontrolę paszportową, robi nam pamiątkowe zdjęcie kamerką i pobiera odciski palców. ;) Zeeeen.

Przed budynkiem zaatakowała nas chmara kierowców. W gąszczu tabliczek, którymi machali przed oczami, staraliśmy się odnaleźć nazwę naszego hotelu. Jednak mimo airport shuttle w cenie i naszych usilnych starań, takowej nie znaleźliśmy. Welcome to Cambodia – popatrzyliśmy na siebie porozumiewawczo i karnie ustawiliśmy się do okienka, w którym zamówiliśmy transport (rikszę za 8 USD) do hotelu. :D

Krajobraz Kambodży zaraz po opuszczeniu terenu lotniska to w przeważającej części drogi pokryte pyłem i piaskiem, który podczas jazdy rikszą atakuje oczy i dosłownie dusi. Masa wałęsających się bezpańskich psów. Bieda. I mnóstwo śmieci przy drogach.

DSC00157-Resizer-800.jpg



DSC00160-Resizer-800.jpg


Na szczęście "nie taki diabeł straszny, jak go malują". :) Siem Reap wspominamy wyjątkowo miło.

Pan riksiarz dowiózł nas bezpiecznie do hotelu. A ponieważ w planach mieliśmy Angkor, to od razu umówiliśmy się z nim na dowózkę i zwiedzanie kompleksu w dniu kolejnym.

DSC00161-Resizer-800.jpg



Byliśmy bardzo ciekawi miasta, dlatego prawie niezwłocznie przeszliśmy do weryfikacji naszych pierwszych wrażeń z rzeczywistością. ;)
Siem Reap to miasto, do którego rok rocznie spływa grubo ponad milion turystów. Jest w zasadzie bazą wypadową dla wszystkich odwiedzających Angkor. Nie ma się więc co dziwić, że jest stworzone dla potrzeb turystów i niemal zupełnie im podporządkowane.

Mimo, że pewnie na próżno tu szukać prawdziwej Kambodży, to odbieraliśmy je jako bardzo autentyczne i przyjazne. Centrum miasta tworzy plątanina wąskich uliczek pełnych straganów z bibelotami, pubów i restauracji. Przez 4 dni wielokrotnie dreptaliśmy tymi samymi ścieżkami, miedzy tymi samymi sklepikami, a mimo wszystko codziennie nasz wzrok przykuwało coś innego.

DSC00164-Resizer-800.jpg



DSC00167-Resizer-800.jpg



DSC00170-Resizer-800.jpg



DSC00166-Resizer-800.jpg



DSC00169-Resizer-800.jpg



DSC00174-Resizer-800.jpg



DSC00175-Resizer-800.jpg



DSC00181-Resizer-800.jpg



DSC00209-Resizer-800.jpg


Może nie bez znaczenia był również fakt, że w Siem Reap byliśmy przed sezonem, bo zupełnie nie czuliśmy turystycznego tłoku. Wbrew pozorom często w naszej knajpce siedzieliśmy zupełnie sami, a w uliczkach nie obijaliśmy się o tłumy obcokrajowców.

DSC00179-Resizer-800.jpg



DSC00198-Resizer-800.jpg


Już pierwszego dnia doświadczyliśmy kambodżańskiego oberwania chmury. :o Wtedy jeszcze byliśmy zaskoczeni gwałtownością ulewy i niewzruszeniem lokalsów. :P Żadnej bieganiny. Riksiarze właściwie nie zatrzymując pojazdów zakładają kolorowe płaszczyki przeciwdeszczowe, a sklepikarze niewzruszeni rozwijają markizy. :lol:

DSC00186-Resizer-800.jpg



DSC00188-Resizer-800.jpg



DSC00189-Resizer-800.jpg



DSC00192-Resizer-800.jpg



DSC00195-Resizer-800.jpg




Dodaj Komentarz

Komentarze (5)

noyle 25 marca 2018 19:13 Odpowiedz
Fajne ale jak dla mnie za dużo zdjęć . Np po co kilkanaście zdjęć domów przy wodzie albo 5 razy ten sam talerz z jedzeniem. Przynajmniej jak się czyta na telefonie to przewijanie jest męczące .
kanski 25 marca 2018 19:21 Odpowiedz
Mi ilość zdjęć zupełnie nie przeszkadzała. Dopiero teraz zauważyłem, że zdjęć BBQ jest kilka ;)Czytałem z zaciekawieniem, dzięki za możliwość miłego spędzenia niedzielnego popołudnia! Nakręciłaś mnie na te klimaty ;)
olus 19 kwietnia 2018 00:39 Odpowiedz
Fajny ten kurs, chyba następnym razem w Tajlandii muszę się na coś takiego wybrać.
adler 19 kwietnia 2018 16:13 Odpowiedz
Fajna relacja, widać że super spędziliście ten czas. No i mega inspirująca, ten kurs gotowania :D Z niecierpliwością czekam na dalszą część. Na pewno będę korzystac jak w końcu uda mi się tam wybrać :)
maxima0909 16 sierpnia 2018 23:09 Odpowiedz
PODSUMOWANIE KOSZTÓW (za parę)1. Bilety:WAW-BKK / BKK-WAW - 3500 PLNDMK – REP - 100 USDREP – DMK - 107 USDDMK – CNX - 68 USDCNX – DMK - 103 USDDMK – URT - 48,5 USDKBV – DMK - 48,5 USD 2. Noclegi:Bangkok: Grand Tower Inn (1 noc) - 1120 THBSiem Reap: Kim Xiang Chiang Mai (3 noce) - 74,5 USDChiang Mai: B House Chiang Mail (6 nocy) - 6500 THBBangkok: Tara Place (2 noce) – 177 PLNSurat Thani: Neenlawat Riverside (1 noc) - 720 THBAo Nang: Baan Kure Ngern Aonang (2 noce) - 2060 THBPhi Phi: Viking Resort (1 noc) - 1803 THBRailay: Railay Garden View (2 noce) – 207 PLNBangkok: Pinnacle Lumpini Park (1 noc) - 1462 THBkorzystaliśmy z różnych stron rezerwacyjnych, dodatkowo często kontaktowałam się z hotelami mailowo i negocjowałam ceny (warto)dzięki linkom polecającym odzyskaliśmy 115 USD i 60 PLN3. Ubezpieczenie: 192 PLN4. Atrakcje:Kambodża:wiza do Kambodży - 70 USDbilet do Angkor Wat - 74 USDpływająca wioska Kompong Khleang - 70 USDChiang Mai:Elephant Nature Park - 11600 THBWomens Center Massage - 400 THB + 800 THBAsia Scenic Cooking - 2400 THB5 Hilltribes - 2300 THBDoi Suthep (dojazd + wstęp) - 460 THBBangkok:Grand Palace - 1000 THBShanghai Mansion – ladyboy show - 1800 THBSea Life Oceanarium - 1290 THBKhao Sok:Our Jungle House: domek Romance + overnight trip - 9050 THBAo Nang: 5 Islands Sunset Cruise - 5000 THB5. Transfery:Bangkok:Uber lotnisko BKK – centrum - 370 THBUber hotel – lotnisko BKK - 420 THBSiem Reap:riksza lotnisko REP – hotel - 9 USDriksza hotel – Angkor Wat – hotel - 20 USDriksza hotel – lotnisko REP - w cenie nocleguChiang Mai:taxi lotnisko CNX – hotel - 150 THBtaxi hotel – lotnisko CNX - 200 THBBangkok:Uber lotnisko DMK – hotel - 370 THBUber Chinatown – Khao San Road - 150 THBUber Khao San Road – Chinatown - 150 THBUber Chinatown – Krao San Road - 150 THBUber Khao San Road – Siem Center - 125 THBtaxi hotel – lotnisko DMK - 400 THBKhao Sok NP:taxi lotnisko URT – hotel - 400 THBtaxi hotel – stacja busów - 300 THBbus Surat Thani – Khao Sok NP - 800 THBbus Khao Sok NP – Ao Nang - 900 THBWyspy:łódź: Ao Nang – Phi Phi oraz powrót Phi Phi – Krabi i bus do Ao Nang - 600 THBłódż: Railay - ? – taxi Krabi lotnisko KBV - 800 THBBangkok:Uber lotnisko DMK – hotel - 420 THBUber hotel – Khao San Road - 300 THBtuk tuk Khao San Road – Oceanarium - 200 THBUber hotel – lotnisko BKK - 425 THB6. Tzw. Fanaberie i Pamiątkinie nadaje się do publikacji … :lol: :lol: :lol: Dziękuję. Dobranoc. :mrgreen: