Fly4free.pl

Już jest tutaj 3 rano. Śniadania nie mam to chociaż może pośpię na to konto :-)@tropikey, dzięki za miłe słowa :-)

Jeśli chodzi o hotel to znajduje się on mniej więcej w połowie drogi pomiędzy lotniskiem, a miastem. Jest kilka opcji dotarcia do hostelu:
1. Lotniskowy shuttle bus (gratis). Odjeżdża co godzinę.
2. Autobus miejski. Przystanek jest zaraz pod hotelem. Koszt 2.50 SGD. Ale tutaj pamiętaj o posiadaniu gotówki i odliczonej kwoty. Więcej szczegółów we wcześniejszym odcinku mojej relacji :-)
3. Taxi. A dokładnie Grab.taxi czyli ich Uber. Ściągnij wcześniej aplikację. Jeśli będziesz miał internet to po prostu zamówisz. Jak nie będziesz miał to na lotnisku świetnie działa WiFi. Podłączysz się i zamawiasz. Koszt z lotniska pod drzwi hotelu ok 10 SGD (czyli niecałe 30PLN) I tyle samo z hotelu do centrum pod Marinę.

Ja zapłaciłem w całości punktami. Jedyne czego mi może brakuje to śniadanie. Ale o to zadbałem wyszukując w plecaku wszystko co miałem zjadliwe.



Godzina 16 na przylot jest super. Spokojnie wyskakuj na miasto. O ile pamietam o 19 lub 20 zaczyna się pokaz świateł przy Marina Bay Sands (o tym tez znajdziesz w relacji :-)

Na lotnisku jest też przechowalnia bagażu jakbyś potrzebował. W odróżnieniu od innych przechowalni tutaj nie zdzierają. 8SGD za 24h.

Tak się zastanawiam dlaczego hotel był w promocji i myślę, że powodem mogą być ciężkie roboty budowlane za oknem. O ile teraz jeszcze widać troszkę ocean to za jakiś czas pewnie zostanie przysłonięty innym budynkiem. Nie jest cicho w pokoju. W nocy było. Spałem do 11 (prawie 7h) Troszkę odespałem.

Przenoszę się dzisiaj na kolejna noc do Ibis on Bencoolen. Ta sama sytuacja z opłaceniem punktami ale Ibis był pierwszy z promocją kiedy jeszcze myślałem, że jedna noc mi wystarczy ;-)

Jutro wracam do Polski. Mam lot SQ ok 9 rano. Teraz jest prawie południe wiec mam jeszcze trochę czasu na zwiedzanie :-)@Akna :-) Dzięki ;-)Singapur od zaplecza

Już chciałem wyjść z pokoju (jeszcze Mercurego), otwieram drzwi a tam…. na klamce wisi torba. Pomyślałem, że skoro taki byłem grzeczny to musi być od św Mikołaja. Zdjąłem, zaglądam.. w tym roku Mikołaj przyniósł mi Singapurską (ale po angielsku) prasę :-) Dobre i to. Lepsze niż rózga ;-)





Popijając welcome drinka na 4p, przy basenie sprawdziłem co słychać, po ile mają tu używane samochody i czy jest praca ;-) Po czym wyszedłem…

Złapałem Grab.taxi (bo tanie i żeby czasu nie marnować) i wskazałem kierunek do Ibisa. Muszę o tym wspomnieć bo tacy taksówkarze nie zdarzają się często. Pan był super wesoły, opowiedział mi o życiu, zakazach, podatkach w Singapurze. Wszystko co chciałem też wiedzieć. Wyśmiałem się po drodze jakbym z najlepszym kumplem jechał :)
Wiedzieliście o tym, że tu jest nakaz spuszczania po sobie wody w łazience? I ze po zrobieniu 2ki policja może wejść i sprawdzić, że zostawiliście po sobie czysty sedes? Jak brudy to kara. Np chłosty :-) To powinno również działać w Polsce. Jestem za! :-)
Takie pamięta zdanie pana taksówkarz i tutejszy dowcip zarazem. Pyta się mnie „czy uważam, że Singapur jest bogaty i czy jest dobrym miejscem do życia, czy ludziom żyje się dobrze?” Odpowiedziałem, że tak. Myślę, że właśnie tak jest. Na co on „To znaczy, że nie jesteś stąd” ;-)
Ja wiem, że kierowcy mają tą tendencję do narzekania. Ten był jednak dość przekonujący ale i to co mówił, wyglądało na szczere i co najważniejsze robił to z uśmiechem :)

Ibis jak to Ibis. Nie powala ale jest tani ;)



Zostawiłem wiec szybko rzeczy. Zszedłem na welcome kawę i sio na miasto.
Jak wiecie lubię jak mnie nogi noszą w nowym miejscu. Ustawiłem azymut na chińską dzielnicę i wyszedłem z bunkra. Na dworze było pochmurno, słońca nie widziałem...ale było też tak duszno, że po dosłownie 5 minutach wyglądałem jak maratończyk na mecie. Szok.

Do chińskiej dzielnicy miałem ok 30 minut wg google. Spokojnie sobie szedłem, pot ze mnie lał się (nie mylić z kapał), troszkę przy okazji zmoczył mnie również deszcz. Ale i tak było przyjemnie. Od czasu do czasu wchodziłem do lodówki (czyli sklepów z klimatyzacją z dowolnym asortymentem) żeby dać się schłodzić.
To co na mnie zrobiło największe wrażenie na mojej trasie to zieleń, singapurska zieleń… miasto jest cudownie zielone. Zieleń to nie tylko trawniki, palmy i drzewa. Zieleń tutaj co całe budynki z zielonymi balkonami, tarasami, dachami… przejścia nad ulicą pięknie ozdobione kwiatami. Cudownie!







Aż poczułem duriana. I inne różne zapachy, przeróżne, mieszankę wszystkiego. To znak, że doszedłem do granicy. Przechodząc przez ulicę właśnie wszedłem do Chin. No i się zaczęło… bary, pierdułki, bary, pierdułki, street food, ali express w oryginalnym wydaniu… Singapur już nie wyglądał na najczystsze miasto świata (chiciaż wciąż nie brudne). Po prostu inne. Po prostu chińskie.





W zasadzie to prawie od razu skierowałem swoje kroki do restauracji Hawker Chan - czyli restauracji kucharza, który na street foodzie dorobił się gwiazdki Michelin.
Za 3.50 SGD (ok 10 PLN) zamówiłem danie z gwiazdką - kurczaka z ryżem. I żeby sucho nie było świeżego kokosa :-)
Chyba nie da się zjeść tańszego dania z gwiazdką Michelin nigdzie indziej na świecie. Czy było dobre? Na pewno było niezłe. Jak nigdy nie jadam skórek z nogi kurczaka tutaj to była w zasadzie chyba najlepsza część :) Przy okazji poznałem kilka osób. Tutejszych i turystów. Naprawdę fajnie spędza się czas w tym miejscu. Wszyscy wiedzą po co tam przyszli. Wcinają, uszy się trzęsą. Widać dużo zabawy i uśmiechu :)
Przy okazji dostałem zaproszenie do L.A. Z oprowadzką do dolinie krzemowej od jednego z pracowników Facebooka :-) Kto wie, kto wie ;-)











Skoro brzuch już był pełen pozostało połazić po Ali Expressie i poszukać jakiś atrakcyjnych (może nie do końca potrzebnych) rzeczy ;-)
No i pyyyyszne lody jadłem. Niepozorne, małe ale pyszne. Za 1 SGD :-)









Na koniec raz jeszcze zawitałem do gwiazdora Michelin, tym razem na kawałek świnki. Która moim zdaniem była jeszcze lepsza jak kurczak. A skóra to jakieś mistrzostwo świata było :)



O godzinie 19 spotkałem przyjaciela brata mojego, który od lat ilu mieszka w Singapurze. Kiedy spytał czy chciałbym troszkę raz jeszcze dzisiaj zmienić klimat z dzielnicy luksusowej, biznesowej i zobaczyć troszkę jeszcze innego Singapuru od razu się zgodziłem :) Całe szczęście, że on też lubi chodzić.. zrobiliśmy kilka kółek aż w końcu dotarliśmy do dzielnicy Little India. Czyli Kolejny kraj w tym małym kraju. Spędziliśmy tam kilka godzin na łażeniu, jedzeniu i piwku :)















Wróciłem do hotelu o 23. Myślałem, że zostawię rzeczy (torbę z suvenirami) i pójdę dalej w miasto. Jak się jednak okazało, po wypiciu jeszcze jednego welcome drinka po prostu wszedłem do pokoju i padłem. Cud że zdążyłem się rozebrać. Nie byłem pijany. Padłem ze zmęczenia po całym dniu a piwo tylko mi jeszcze w tym pomogło :)

Teraz jestem już ponownie na lotnisku. Aż ciężko mi uwierzyć, że to już ostatni dzień mojej podróży. Fantastycznej podróży. Siedzę właśnie w saloniku, a w zasadzie ogromnym salonie Singapore Airlines dla pasażerów Biznes Klasy :-)



Bo jak już wiecie lecę dzisiaj prawdziwą biznes klasą. SQ do Londynu. Samolotem A380-800. Lot prawie 14h. I to będzie mój pierwszy raz :-)
Wspomnę jeszcze tylko ile kosztuje taka przyjemność. Bilet w jedną stronę z Singapuru do Warszawy przez Londyn to koszt bagatela 19k PLN! Ja za bilet zapłaciłem 67 MIL M&M + 207 PLN dopłaty :-) Taaa daaa :-)



Śmigam pod bramkę. Żeby mi nie uciekł ;-)

@tropikey, to już będziesz musiał się zastanowić na co będziesz miał danego dnia ochotę. Jeśli chcesz zobaczyć Singapur jak z katalogu to Marina i dookoła hotelu w którym będziesz. Katong to podobno niezła dzielnica.
Jeśli chcesz niezłe zjeść i przy okazji np kupić ciuchy do podręcznego bo podczas RTW nie chce Ci się prać o zajrzyj do chińczyka.
Arabska + indyjska to z kolei jeszcze zupełnie inne doświadczenie.
Co komu pasuje. Pamiętaj tylko, ze po tym co zobaczysz Singapur już nigdy nie będzie taki sam ;-)Singapore Airlines Business Class - latająca restauracja

Nooo…. tak to ja mogę latać. Choćby na koniec świata. Jakbym wiedział chociaż gdzie on jest. I czy w ogóle jest ;-) Kawał świata obleciałem, a końca nie widziałem. Z góry też go nie widać. Ale to tylko dobrze. Ziemia musi być okrągła bo jak inaczej byśmy robili RTW? :-) Choćby takimi samolotami jak ten :-)



Aktualnie na wyświetlaczu widzę czas do lotniska LHR 1h22min. Nie wiem kiedy minęło te 12h. Szok.
Prawdą jest, że kiedy zamięszczę ten wpis to już będzie z LHR. W Londynie czekam ok 3h (o ile dobrze pamiętam) na przesiadkę na samolot LOTu do Warszawy. Wiec na pewno odwiedzę salonik Singapur Airlines.

Póki co to parę słów, wrażeń na gorąco.
Zacznijmy od tego czym lecę. Jest to samolot A380-800. Jeden z 19 we flocie SQ. Aktualnie największy pasażerski samolot na świecie. SQ jest również pierwszą linią na świecie która zaczęła latanie na tych maszynach. Wcześniej niż Emirates!
Samolot jeśli się nie mylę jest 8 letni. Do tego jest ogromny, ma 2 pokłady (coś jak pociągi piętrowe) i przeogromne 4 silniki. Robią wrażenie!
Naprawdę moim marzeniem było przelecieć się tą właśnie maszyną :-)



Jak się leci… łagodnie i szybko, cicho (naprawdę cicho) i z pełnym brzuchem. Obsługa bardzo mocno dba tutaj o to by nikt głody nie siedział i na pewno nikt głodny pokładu nie opóści. Ledwo samolot wystartował zaczęło się serwowanie pierwszych dań. Wyjąłem stolik na którym zaraz pojawił się lśniąco biały obrusik. Jak u mamy na niedzielnym obiedzie. Na stoliku zastawa. Nie to że widelec i nóż. Kilka widelców, kilka noży… od którego tu teraz zacząć? ;-) I zaraz potem jedzenie.
Bardzo smaczne. Gorące, dobrze upieczone. Bez potrzeby doprawiania.
Po kilku godzinach podobna sytuacja. Tylko, wtedy już z winkiem. Do wyboru australijskie z winnicy niedaleko Adelajdy) oraz francuskie. Może dlatego, że właśnie z Australii wracam własnie to australijskie smakowało mi lepiej. Oczywiście nie po jednym łyku się o tym przekonałem ;-)
To co następnie wjechało na stół to musiało być robione przez jakiegoś Master Chefa. Szczególnie to mięsko na patyku z potrawką. Niby proste a jednak Mniam przez duże M! :-)



















Właśnie podeszła do mnie stewardessa z pytaniem co takiego ciekawego robię. Zaciekawił ją telefon, który leży na poduszce. To taki mój trzymak. Na stoliku klawiatura bezprzewodowa. Więc opwiedziałem jej jaki to ze mnie podróżnik, gdzie byłem i pokazałem co piszę. Poinformowałem również, że właśnie opisuję część dotyczącą tego właśnie lotu. Mogę śmiało powiedzieć, że była w szoku. Oczywiście spytała czy jestem zadowolony, a po moim potwierdzeniu poprosiła by wysłać do firmy która ją zatrudnia mój pozytywny feedback na temat tego lotu i obsługi :-) Przy okazji też od razu zaproponowała czy mi czegoś nie potrzeba. A mi własnie było potrzeba orzeszków i kawy :-) Tak o to siedzę teraz sobie z kawą i orzeszkami i pisze dalej ;-)

No to teraz troszkę technicznych elementów: na pokładzie dla pasażerów biznes klasy jest dostępne WiFi (30 MB). Bez problemu połączyłem się siecią, poinformowałem rodzinę gdzie jestem a nawet wykonałem kilka połączeń - przez messengera i przez VoWiFi :-) Oba jakościowo eleganckie.
Telefon również można podłączyć do sieci komórkowej dosdostępnej na pokładzie. Tylko za to opłatę już pobiera operator w którym mamy aktywny numer. I tylko u niego można sprawdzić opłaty.

Na pokładzie jest oczywiście system rozrywki. Działa sprawnie (obejrzałem kilka filmów) ale moim skromnym zdaniem jest już troszkę leciwy. Tutaj dodam, że niektóre samoloty SQ mają już zmienioną biznes klasę na nową. Ta którą lecę jeszcze jest w wersji pierwotnej.
A jaka jest między nimi różnica poza systemem pokładowym. No własnie siedzenia. I tutaj dochodzimy do rzeczy iście najważniejszej. W samolocie którym lecę siedzenia są bardzo wygodne. W układzie 1x2x1. Ja mam miejsce 15A przy oknie, a w zasadzie to przy 2-ch oknach :-) Siedzenie jest miękkie, szerokie, bardzo szerokie. Ma podnóżek na łydki oraz tak powiedzmy stołeczek na stopy żeby nie trzeba było ich trzymać na podłodze ale w miarę możliwości leżeć. Leżeć na płasko się niestety nie da. Chyba, że ktoś jest malutki, bardzo malutki ;-) Jednak ten podnóżek, na max rozłożone siedzenie i 2 duże, miękkie poduchy sprawiają, że można naprawdę dobrze wypocząć i się przespać :-)











Z rzeczy dodatkowych każdy otrzymał zestaw kosmetyków w maleńkiej kosmetyczce, opaskę na oczy, kocyk, kapcie i skarpetki. A do oglądania filmów są duże, wygodne słuchawki Bose (lekko zmodyfikowane na potrzeby samolotowe)







Właśnie lądujemy w Londynie. Minęło ponad 13h.
Podsumowując to czuję się trochę tak jakbym wcale nie był w samolocie ale w domu, w wygodnym fotelu, przed telewizorem, po dobrym obiedzie. To chyba najlepiej oddaje klasę klasy biznes :-)