+2
Pinezkiz3city 9 stycznia 2019 06:04
Kiedy w kwietniu 2018 roku, po raz kolejny zawiodłem się na gdańskiej komunikacji miejskiej, postanowiłem sobie, że będę do pracy dojeżdżał rowerem. Pogodziłem się wtedy z „góralem” z czasów komunijnych. Stary i ciężki, sprawiał wrażenie jakby kupowany był na wagę. Posiadał jednak istotną cechę - był praktycznie niezawodny.

Początki jazdy „czołgiem” nie były łatwe. Pod względem prędkości czułem się trochę jakbym prowadził fiata 126p po autostradzie. Nie odstraszył mnie fakt, że na drodze dla rowerów wyprzedzali mnie praktycznie wszyscy. Łeb w łeb rywalizowałem z równolegle jadącymi chodnikiem, dziećmi na czterokołowych rowerkach. Mimo wszystko w pracy byłem szybciej, niż gdybym korzystał z tramwaju.

Z czasem pojawił się pomysł, zamiany „antyku” na coś lżejszego. I tak po majowej wypłacie zainwestowałem w rower szosowy. Bez szaleństw, podstawowa wersja z francuskiego dyskontu sportowego. Cienkie koła i dużo niższa waga sprawiły, że jazda zrobiła się dużo szybsza. Problemem jednak stały się dziury w drodze i krawężniki, przed pokonaniem których, zastanawiałem się teraz dwa razy. Wcześniej, góralem podjechać mogłem praktycznie wszędzie. Cóż, coś za coś.

Sześciokilometrowy odcinek z domu do pracy, stał się dla mnie za krótki. Zacząłem dojeżdżać więc na około. Odwiedzałem te zakątki Trójmiasta, które niewidoczne były zza okna autobusu, kolejki czy tramwaju.
Tak przepedałowałem okres od kwietnia do grudnia. Jesienią do wysiłku mobilizowała mnie aplikacja mobilna - Activy działająca w ramach konkursu - "Kręć kilometry dla Gdańska". Dziękuję całej drużynie „Lufthansa Systems Poland” za rywalizację.
Sport ten, zaczął mi sprawiać ogromną frajdę, a rower stał się dla mnie główną formą transportu. Zadowolenie szło razem w parze ze zgubionymi kilogramami.

Z czasem okazało się, że Trójmiasto dla moich dwóch kółek to za mało i tak wpadłem na pomysł przejechania trasy w kierunku Helu.
Mimo, iż Półwysep mamy na wyciągniecie ręki, to jakoś zawsze był nam nie po drodze. W sezonie nabity turystami do granic możliwości, odstraszał nas skutecznie.

Wspólny (z Izą) wyjazd na Hel zaliczyliśmy dopiero w czerwcu ubiegłego roku (dzięki Rafał za auto). Jak by tego mało po drodze utknęliśmy w innym codziennym pewniaku na trójmiejskich drogach tj. korku spowodowanym kolizją na obwodnicy.
Wracając jednak do wyprawy rowerowej, to plan zakładał jednodniową wycieczkę na Półwysep, poranny start z Gdyni i popołudniowy powrót z Helu do Sopotu tramwajem wodnym. Ten poza sezonem wypływał o godzinie 16:20. Plan trasy wyglądał następująco.

Image


Dzień wyjazdu 14.09.2018 r.

Do stacji Gdynia Grabówek dotarłem...opóźnioną SKM-ką. Około godz. 9:00 ruszyłem rowerem ul. Hutniczą i Pucką w kierunku Obłuża. Zwolniłem na pierwszym podjeździe, a dokładnie stromej serpentynie przy ul. Czernickiego.
Jadąc ul. Wiejską dojechałem do Kosakowa. Znajduje się tu słynne lotnisko, z którego mam nadzieję, wkrótce dolecimy samolotem do Portu Lotniczego w Gdańsku.

Image

Przez miejscowość przebiega trasa rowerowa PZP - Pierścień Zatoki Puckiej, której się trzymałem.
W Pierwoszynie obiłem na wschód w kierunku Mechelinek, niewielkiej miejscowości leżącej nad buchtą. Z tutejszego molo podziwiałem okolicę.

Image

Image

Rzut oka w kierunku Torpedowni w Babich Dołach.

Image

Image

Image


Wróciłem na główną trasę i trzymając się wspomnianego szlaku PZP dojechałem do Rewy. Znajduje się tu Cypel (gwarowo zwany Szperk) - wąski piaszczysty pas rozdzielający bardziej słone, chłodniejsze wody płynące od strony Gdańska, od tych ciepłych ze strony Pucka. Do miejsca prowadzi Aleja Zasłużonych Ludzi Morza, na której końcu znajduje się krzyż poświęcony ofiarom morza.

Image

Image

Image

Image

Image

Image

Ruszyłem dalej. Niestety od tego momentu skończyło się rumakowanie. Drogę na tym odcinku stanowiły szerokie betonowe płyty (również te w wersji jumbo), zniszczony asfalt, utwardzony wał albo szuter. Dla szosówki wycieczka po takim podłożu to był płacz. W tym momencie zatęskniłem za leciwym „góralem”.

Poniżej zdjęcie tablicy a na niej napisana złota myśl: „Od firmy mniam mniam! Dbaj o cały sprzęt i klucze tak samo jak my staramy się dbać o Was! Szerokiej drogi!”

Image

Podróż w takich warunkach zdecydowanie zrekompensowało mi położenie trasy. Napotkałem lasy, ze stojącymi na ich skraju ambonami łowieckimi, czy też łąki pełne snopów siana i rosnących gęsto wysokich traw.

Image

Po drodze minąłem „Kaszubską Atlantydę”. Niektórzy mogą mieć niezłą „Bekę”, ale tak właśnie nazywała się miejscowość, która opustoszała po II wojnie światowej. Dziś po osadzie rybackiej pozostały fundamenty oraz stojący nad brzegiem krzyż. Beka stanowi Rezerwat Przyrody.
Przejeżdżając przez Osłonino dotarłem do dawnej rycerskiej i rybackiej osady - Rzucewo.
Podziwiać tu można XIX-wieczny neogotycki pałac, pełniący dziś funkcję hotelu. Jego nazwa „Zamek Jan III Sobieski” nawiązująca do polskiego króla, nie jest tu przypadkowa. Jak głosi legenda, aleję lipową łączącą Rzucewo z Osłoninem zasadził sam Król, w czasach kiedy właścicielką wsi była jego siostra - Katarzyna.

Image

Zatrzymałem się przy tutejszym molo, cegielni oraz parku kulturowym „Osada Łowców Fok”, który poświęcony jest plemionom dawniej zamieszkującym ten obszar.

Image

Image

Image

Image

Jadąc (mającą za sobą lata świetności) asfaltówką, dojechałem do Pucka. Historia miejscowości od zawsze związana była z morzem. Tutaj w XVI wieku m.in. stacjonowała słynna flota kaperska (królewska) składająca się z uzbrojonych statków handlowych. Natomiast w 1920 roku założono w Pucku pierwszy port wojenny II Rzeczypospolitej. Akcenty morskie widoczne są również w herbie miasta, do którego nawiązuje monument znajdujący się na rynku.

Image

Do ryby będącej godłem Pucka z czasem dołączył lew. Pierwsza z wersji zakłada, iż król zwierząt odnosi się do symbolu Szwecji, a dokładnie do wygnanego ze Skandynawii, a będącego w latach 1457-1460 władcy Pucka - Karola Knutssona Bonde. Druga wersja stanowi, iż to pobliski Gdańsk użyczył jednego z lwów ze swojej tarczy.

Image

Image

Jadąc urokliwymi (sąsiadującymi z rynkiem), wąskimi uliczkami, dotarłem nad przystań. Z pobliskiego mola przyglądałem się okolicy.

Image

Image

Image

Image

Mijając Farę i fundamenty zniszczonego zamku, wjechałem na sąsiadującą z zatoką trasę R10 – (EuroVelo 10). Malowniczy szlak ciągnie się wzdłuż Bałtyku. Niektórzy nawet uwieczniają go na płótnie.

Image

Moja szosówka tęskniła za taką równą nawierzchnią, która poprowadziła mnie przez punkt obserwacyjny Kaczy Winkiel, wiatrakowe Swarzewo, aż do Władysławowa.

Image

O tym, że „Władek” jest jednym z najpopularniejszych kurortów nad polskim morzem przekonałem się dość szybko. Odbijając na zachód, przeciskając się przez zatłoczone ulice, dotarłem do Ośrodka Przygotowań Olimpijskich w Cetniewie. Przy okazji poznałem sekret diety naszych atletów.

Image

Kierując się Aleją Gwiazd Polskiego Sportu dotarłem na tutejszą plażę. Amerykańskie budki ratownicze ze Słonecznego Patrolu mieszają się z tu parawanami.

Image

Image

Stąd pojechałem w kierunku Domku Rybaka. Budynek ze względu na rozmiar i przepych porównuje się do warszawskiego „Pałacu Kultury”. Dawniej znajdował się tu hotel dla rybaków. Dziś to siedziba Urzędu Miasta oraz wieża widokowa.

Image

Opuściłem największy port rybacki w Polsce. Do mety pozostała mi jedynie 35 kilometrowa „prosta” na Hel. Problemem okazał się czas, a dokładnie jego brak. Na pokonanie dystansu miałem jedynie 2 godziny, a to za mało by dojechać do mety i przy okazji odwiedzić zaplanowane wcześniej atrakcje Półwyspu Helskiego. Wdrożyłem więc plan „B” czyli powrót z Helu do Trójmiasta pociągiem ruszającym około godziny 18:30.
Kolejny przystanek zrobiłem w Chałupach. Miejscowość ta uznawana jest za Polską stolicę amatorów wodniactwa. Płytki brzeg stanowi idealne miejsce do uprawiania wind- i kitesurfingu. Położone wzdłuż zatoki kempingi, połączone ze szkołami pływania, ciągną się tu kilometrami.
Nucąc słynny przebój Zbigniewa Wodeckiego „Chałupy Welcome To” odwiedziłem tutejszą plażę. Pusto. Brak golasów i tekstylnych. Nie ma też Pana Zbigniewa. Wróciłem myślami do wizerunku wokalisty, upamiętnionego na jednym z gdańskich murali.

Image

Gdański mural autorstwa trójmiejskiego artysty - TUSE.

Image

Ruszyłem dalej wzdłuż zatoki. Na tym odcinku szerokość Półwyspu jest najwęższa i wynosi około stu metrów. Wielokrotnie fragment ten zalewało morze przez co z reszty terenu tworzyła się wyspa.

Image

Image

Image

Image

Image

Dotarłem do Kuźnicy. W porcie przyglądałem i przysłuchiwałem się pracującym tutaj poławiaczom - „ludziom morza”. Dźwięczny język, którym się komunikowali, przypomniał mi, że jestem na Kaszubach. Corocznie 28 czerwca rusza stąd Morska Pielgrzymka Rybaków, którzy po zakończeniu mszy w pobliskim kościele, płyną do Pucka. Odbywa się tu również Marsz Śledzia, czyli piesze zawody polegające na pokonaniu 12 km płytkiego odcinka Zatoki, łączącego Kuźnicę z Rewą.

Image

Image

Image

Image

Opuściłem miejscowość i po około 10 minutach kręcenia pedałami, tuż przed wjazdem do Jastarni, ukazały mi się… trzy awionetki samoloty turystyczne. Stały one na trawiastym lądowisku.
Miejsce przyciąga fanów lotów widokowych i sportów ekstremalnych. Żałuję, że w tym momencie, żadna z maszyn nie lądowała ani nie wzbijała się powietrze.

Image

Za chwilę, byłem już w centrum miasta. Na tutejszym molo zrobiłem dłuższą przerwę. Na tyle dłuższą, że do odjazdu pociągu z Helu pozostała mi godzina. A gdzie czas na zobaczenie Juraty i Helu? Do pokonania miałem około 20 km, w tym niewygodny leśny odcinek. Odpuściłem zwiedzanie latarni morskiej i chaty rybackiej, które znajdują się w Jastarni.

Image

Image

Image

Image

Po około 5 km jazdy dotarłem do perły Półwyspu Helskiego - Juraty. Miejscowość wzięła swą nazwę od litewskiej bogini morza, która zamieszkiwała znajdujący się na dnie Bałtyku, bursztynowy zamek.
Jurata od lat jest jedną z najbardziej ekskluzywnych lokalizacji nad polskim morzem. Przyciąga osoby z pierwszych stron gazet. Znajduje się tu m.in. letnia rezydencja prezydenta RP.


Dodaj Komentarz

Komentarze (10)

seth11 10 stycznia 2019 05:09 Odpowiedz
Super relacja. Oby więcej z Polski. No i może wrócę dzięki niej po kilkunastu latach w rejony zatoki, i na półwysep:)
zuzanna-89 10 stycznia 2019 05:09 Odpowiedz
Dzięki za relację! Fajnie powspominać lato :) My w tym roku robiliśmy Twoją trasę na raty - raz Gdynia - Mechelinki - Rewa - Gdynia innym razem Władysławowo - Jastarnia - Władysławowo. Półwysep jest super, to jedno z moich ulubionych miejsc w Polsce. Co do jazdy rowerem na samym półwyspie to mam dwie uwagi dla wybierających się w tę trasę:- trzeba brać pod uwagę, że tam bardzo często wieje i mimo że przez cały półwysep ciągnie się ścieżka rowerowa, to nie jedzie się aż tak szybko- jeśli ktoś chce jechać pociągiem z rowerem, to dobrze wsiąść na stacji, gdzie pociąg zaczyna bieg (czyli zwykle Hel, czasem Władysławowo), bo chętnych jest mnóstwo. My byliśmy w połowie października (fakt, że było słonecznie i około 17 stopni), ale we Władysławowie nie było już w ogóle miejsc w wagonie rowerowym, ludzie stali w przejściach z rowerami i wózkami, istny szał. Szczególnie trzeba o tym pamiętać, jeśli jedzie się gdzieś dalej, u nas w pociągu był pan, który jechał z rowerem i walizką i spieszył się na Pendolino do Krakowa. Bardzo brzydko pokłócił się z konduktorem, ale ostatecznie i dla niego znalazło się miejsce.
firley7 10 stycznia 2019 05:09 Odpowiedz
Bardzo fajna relacja.Świetny pomysł na wycieczkę rowerową. Na pewno skorzystam, bo latem mam w planie odwiedzić te okolice :)
pinezkiz3city 10 stycznia 2019 05:09 Odpowiedz
-- 09 Sty 2019 15:10 -- seth11 napisał:Super relacja. Oby więcej z Polski. No i może wrócę dzięki niej po kilkunastu latach w rejony zatoki, i na półwysep:)@seth11 wracaj na Pomorze, bo ciekawych miejsc do zobaczenia jest tu całkiem sporo, dzięki za miłe słowa :) -- 09 Sty 2019 15:43 -- zuzanna_89 napisał:Dzięki za relację! Fajnie powspominać lato :) My w tym roku robiliśmy Twoją trasę na raty - raz Gdynia - Mechelinki - Rewa - Gdynia innym razem Władysławowo - Jastarnia - Władysławowo. Półwysep jest super, to jedno z moich ulubionych miejsc w Polsce. Co do jazdy rowerem na samym półwyspie to mam dwie uwagi dla wybierających się w tę trasę:- trzeba brać pod uwagę, że tam bardzo często wieje i mimo że przez cały półwysep ciągnie się ścieżka rowerowa, to nie jedzie się aż tak szybko- jeśli ktoś chce jechać pociągiem z rowerem, to dobrze wsiąść na stacji, gdzie pociąg zaczyna bieg (czyli zwykle Hel, czasem Władysławowo), bo chętnych jest mnóstwo. My byliśmy w połowie października (fakt, że było słonecznie i około 17 stopni), ale we Władysławowie nie było już w ogóle miejsc w wagonie rowerowym, ludzie stali w przejściach z rowerami i wózkami, istny szał. Szczególnie trzeba o tym pamiętać, jeśli jedzie się gdzieś dalej, u nas w pociągu był pan, który jechał z rowerem i walizką i spieszył się na Pendolino do Krakowa. Bardzo brzydko pokłócił się z konduktorem, ale ostatecznie i dla niego znalazło się miejsce.@zuzanna_89 dzięki za komentarz, jet dokładnie tak jak piszesz :) Problem z rowerami nie dotyczy tylko pociągów, ale i tramwajów wodnych kursujących na trasie Półwysep - Trójmiasto. Warto więc kupić bilety z wyprzedzeniem. Ekipa z rowerami, która stała za mną w kolejce w kasie PKP i chciała kupić po mnie bilety usłyszała, iż "miejsc już nie ma, ale może kierownik pociągu się zgodzi". Zgodził się :)Kiedy już nie ma miejscówek na rower to warto przyglądać się pozostałym jednośladom wjeżdżającym do pociągu i wybrać ten przedział z tymi z wypożyczalni, których na Półwyspie jest kilka. Bicykle są zwykle oklejone reklamami, dzięki temu wiadomo dokąd rowerzyści z nimi jadą i gdzie wysiądą, a wtedy w wagonie zrobi się luz. W naszym przypadku też był ścisk, ale we "Władku" wysiadła większość cyklistów z wypożyczonym sprzętem. -- 09 Sty 2019 15:56 -- firley7 napisał:Bardzo fajna relacja.Świetny pomysł na wycieczkę rowerową. Na pewno skorzystam, bo latem mam w planie odwiedzić te okolice :)Dzięki @firley7 . Zanim ruszysz przeczytaj rady @zuzanna_89 :)
cypel 10 stycznia 2019 05:09 Odpowiedz
fajna relacja i przyjemne fotylajk za cypel ;)
jacakatowice 10 stycznia 2019 05:09 Odpowiedz
Dzięki za relację. Fajnie sobie teraz, w zimę popatrzeć na te fotki, z miejsc ktòre odwiedzam od lat. Jak ja Wam zazdroszczę, że macie ten Hel tak isko. Ja przynajmniej raz w roku tam jadę. Trochę daleko.Wprawdzie nie na rowerze, ale na własnych nogach te lasy helskie obszedłem. Każda armata i inne pozostałości Rejonu Umocnionego Hel , odwiedzone.
elzbieta-gabryszak 11 stycznia 2019 05:08 Odpowiedz
Super relacja - raj dla rowerzystów !Milutko oglądać piękne zdjęcia w środku zimy pod kocykiem !Oby do wiosny !
pinezkiz3city 11 stycznia 2019 05:08 Odpowiedz
Elżbieta Gabryszak napisał:Super relacja - raj dla rowerzystów !Milutko oglądać piękne zdjęcia w środku zimy pod kocykiem !Oby do wiosny !Dziękujemy bardzo za miłe słowa i komentarz :D
nikodemfm 1 lutego 2019 05:08 Odpowiedz
Super ;) w majówkę 2017 roku też jechałem na wyprawę na Hel, przy czym nie ruszyłem z Trójmiasta, tylko... z Zielonej Góry ;) zdjęcia i krótka relacja tu: https://web.facebook.com/pg/rowerowepod ... 9501031996
pinezkiz3city 2 lutego 2019 05:08 Odpowiedz
NikodemFM napisał:Super ;) w majówkę 2017 roku też jechałem na wyprawę na Hel, przy czym nie ruszyłem z Trójmiasta, tylko... z Zielonej Góry ;) zdjęcia i krótka relacja tu: https://web.facebook.com/pg/rowerowepod ... 9501031996Niezły wyczyn! Twoja trasa była więc "minimalnie" dłuższa ;) Gratulujemy wyprawy!