Kawałek świata już zwiedziliśmy, ale o Włochy jakoś nigdy nie udało się zahaczyć. Okazja nadarzyła się ku temu wyśmienita w tym roku, wszak w październiku mieliśmy celebrować naszą okrągłą rocznicę ślubu, kryształową ?
Powstał piękny plan – tydzień w słonecznej Kampanii
Początkowo nasza baza noclegowa miała ograniczyć się tylko do Neapolu – stolicy włoskiej Kampanii. Jednak, aby sobie trochę bardziej urozmaicić naszą podróż, postanowiliśmy rozdzielić czas pomiędzy Neapol i jedno z miasteczek na Wybrzeżu Amalfitańskim. Wybór padł na Salerno.
Podróż z Warszawy do Salerno
Trasa Warszawa (WAW) – Neapol (NAP) – przelot węgierskimi tanimi liniami lotniczymi Wizz Air. Przejazd z lotniska Aeroporto Internazionale di Napoli do dworca centralnego przy Piazza Garibaldi – szybką linią Alibus. Przejazd z Napoli Centrale do Salerno – liniami kolejowymi Trenitalia.
Salerno – 3 noclegi
W planie było oczywiście zwiedzanie miasta: promenada nadmorska Lungomare, starówka, Ogrody Minerwy i co tam jeszcze by się znalazło ciekawego. Dodatkowo wypad z Salerno na Wybrzeże Amalfitańskie do miasteczek-perełek, przynajmniej do Amalfi i Positano. A także szalony pomysł, żeby spróbować swoich sił na słynnym szlaku trekkingowym o ciekawej nazwie Ścieżka Bogów.
Przejazd z Salerno do Napoli Centrale – liniami kolejowymi Trenitalia.
Neapol – 4 noclegi
Jako, że nie samym zwiedzaniem człowiek żyje, tutaj odwiedziliśmy tylko wybrane miejsca. Między innymi podziemny Neapol w Galerii Borbonica, Galerię Umberto I, słynny plac Piazza del Plebiscito, zamek Castel Sant’Elmo i Castel dell’Ovo, stacje metra – podziemne galerie sztuki, zrobiliśmy sobie spacer po Spaccanapoli, Via Toledo i na promenadzie nadmorskiej Lungomare.
Neapol był również świetną bazą wypadową do okolicznych miejsc, takich jak na przykład Pompeje i Wezuwiusz. Niestety, nie zawsze było tak, że na wszystkie atrakcje starczyło czasu.
Informacje praktyczne – kiedy odwiedzać Neapol?
My zdecydowaliśmy się na październik, który w tym roku okazał się być niebywale ciepłym i słonecznym miesiącem. Temperatura wahała się w granicach 25-26 °C i warunki do zwiedzania były po prostu rewelacyjne. Niesamowite, bo na wybrzeżu widzieliśmy jeszcze wiele osób opalających się na plażach. Liczyliśmy jednak, że o tej porze roku będzie tu zdecydowanie mniej turystów. Nie wyobrażamy sobie pojechać do Neapolu w szczycie sezonu – czyli naszym polskim lecie. I to nie ze względu na wysokie temperatury, które osobiście bardzo lubimy, ale z uwagi na tłumy odwiedzających ten kierunek ludzi.
Z informacji znalezionych na forach turystycznych wiemy też, że przyjemna do podróżowania może być wczesna wiosna. Lub o dziwo grudzień – miesiąc, który w południowych Włoszech jest zwykle cieplejszy niż w Polsce. W Neapolu jest wtedy świetny okres na zwiedzanie uliczki Via Gregorio Armeno z neapolitańskimi szopkami, a okoliczne Pompeje czy Wybrzeże Amalfitańskie są w końcu puste.
Informacje praktyczne – dojazd z lotniska do centrum miasta Neapol
Trasę z lotniska Aeroporto Internazionale di Napoli (NAP) do centrum Neapolu, która ma około 7 km, można pokonać w 15-60 minut w zależności od wybranego sposobu.
A opcje mamy następujące:
Alibus - szybka linia autobusowa, której przystanek znajduje się około 100 m od wyjścia z lotniska. Najpopularniejszy i całkiem szybki, aczkolwiek nie najtańszy sposób. Alibusem dojedziemy z lotniska Aeroporto Internazionale di Napoli do dworca kolejowego centralnego (przystanek Piazza Garibaldi) i portu (przystanki Immacolatella, Piazza Garibaldi / Porta di Massa i Molo Angioino / Beverello (Stazione Marittima).
Bilet na Alibus kosztuje 5 € i jest ważny przez 90 minut od skasowania na wszystkie środki transportu (metro, autobusy) na terenie Neapolu uczestniczące w konsorcjum UniCampania. Bilety kupowaliśmy na lotnisku w kiosku (Tabaccheria) znajdującym się w hali wylotów. Można kupić także u kierowcy, cena ta sama 5 €, ale wtedy bilet nie uprawnia do przesiadek i jest traktowany jak jednorazowy.
Taxi – najdroższy sposób. Do centrum przyjdzie zapłacić około 20 € i ta opcja opłaca się dopiero przy 4 osobach.
Autobus nr 182 – opcja najtańsza, ale i najdłuższa i nie każdemu będzie pasować. Bilet kosztuje 1,1 € i można go kupić na lotnisku w kiosku (Tabaccheria). Autobus nie jedzie do dworca kolejowego przy Piazza Garibaldi, ale przejeżdża między innymi przez popularny plac Piazza Dante. Do przystanku autobusu nr 182 (Maddalena–Aeroporto Civile) trzeba też podejść kilkaset metrów.
Informacje praktyczne – transport w mieście Neapol
Zanim udacie się do Neapolu, zalecamy zapoznać się szerzej z tematem transportu, bo na początku wydaje się to nieco skomplikowane.
Poniżej możliwe sposoby poruszania się po mieście:
Samochód – własny lub wypożyczony. Raczej dla osób żądnych mocnych wrażeń. Chaos na ulicach i za dużo zamieszania z parkowaniem w mieście.
Komunikacja miejska – realizowana jest przez przewoźnika Azienda Napoletana Mobilità S.p.a. (ANM), gdzie do dyspozycji są między innymi środki transportu: autobusy, metro (linia 1 i linia 6) oraz kolejki szynowe Funicolare (Funicolare Centrale, Funicolare di Mergellina, Funicolare di Chiaia i Funicolare di Montesanto). Więcej informacji znajdziecie na stronie przewoźnika ANM http://www.anm.it/index.php.
Metro (linia L2), obsługiwane przez włoską kolej państwową (tylko na terenie miasta Neapol).
Kolejka podmiejska Circumvesuviana, ale tylko w obrębie aglomeracji Neapol, obsługiwana przez spółkę EAV.
Bilety
Bilety można kupować w kioskach (Tabaccheria) lub w automatach. Zakup biletu u kierowcy teoretycznie jest możliwy, jednak może być problem z uwagi na tłok w autobusie. Koniecznie kasować bilety, bo ponoć kary są bardzo wysokie.
Ceny biletów w ramach ANM:
jednorazowy bez możliwości przesiadek (corsa singola) – 1,1 € całodniowy – 3,5 € (działa do północy w dniu skasowania) ArteCard – 3 dniowy bilet w ramach Unicampania, od 21 € na terenie Neapolu do 32 € na region, umożliwiający nielimitowane przejazdy autobusami komunikacji miejskiej, metrem i pociągami Circumvesuviana oraz zapewniający dwa darmowe wejścia do wybranych atrakcji i 50% upustu na kolejne wejścia do innych zabytków tygodniowy – 12,5 €.
Ceny biletów TIC (działających na ANM, linie kolejowe EAV, Trenitalia w obrębie miasta Neapol):
bilet 90 minutowy – 1,60 € bilet jednodniowy TIC – 4,50 € (działa do północy w dniu skasowania)
Jako, że byliśmy w Neapolu trzy pełne dni, zakupiliśmy 3-dniowe imienne karty Campania ArteCard (32 € za osobę). Dzięki ArteCard skorzystaliśmy z darmowego wejścia do Pompejów (bez karty 15 € za osobę) i Galerii Borbonica (bez karty 10 € za osobę). W ramach karty dojechaliśmy też pociągiem Circumvesuviana do stacji Pompei Scavi i wróciliśmy nim do Neapolu (bez karty 2,80 euro w jedną stronę za osobę), a także z dużą nawiązką wykorzystaliśmy kartę na przejazdy metrem i autobusami w Neapolu. Zdecydowanie opłaca się kupić ArteCard.
Informacje praktyczne – transport poza granicami miasta Neapol
Korzystaliśmy głównie z autobusów Sita Sud, kolejki podmiejskiej Circumvesuviana, pociągów Trenitalia i promu.
Autobusy Sita Sud
Przed wyjazdem do miast na Wybrzeżu Amalfitańskim warto zaopatrzyć się w wystarczającą ilość biletów, ponieważ kierowcy nie sprzedają ich w autobusach Sita Sud. Bilety można kupić w sklepach z papierosami (Tabaccheria), kioskach, barach i kawiarniach we wszystkich miastach na wybrzeżu Amalfi. Miejsca siedzące nie są gwarantowane, a autobusy są mocno zatłoczone. Kierowca zabiera tylko dozwoloną liczę pasażerów i dlatego często zdarza się, że autobus w ogóle nie zatrzyma się na jakimś pośrednim przystanku.
Rodzaje i ceny biletów:
24-godzinny imienny bilet Costiera Sitasud – 10 € (ważny 24 h od momentu skasowania) na nieograniczoną ilość przejazdów autobusami Sitasud w gminach: Agerola, Amalfi, Atrani, Cetara, Conca dei Marini, Furore, Maiori, Massa Lubrense, Meta di Sorrento, Minori, Positano, Piano di Sorrento, Praiano, Ravello, Salerno, Sant’Agnello, Scala, Sorrento, Tramonti, Vietri sul Mare.
Bilet 1-dniowy Costiera Sitasud Terra & Mare – 15 € (działa do północy w dniu skasowania) na nieograniczoną ilość przejazdów autobusami Sitasud w gminach: Agerola, Amalfi, Atrani, Cetara, Conca dei Marini, Furore, Maiori, Massa Lubrense, Meta di Sorrento, Minori, Positano, Piano di Sorrento, Praiano, Ravello, Salerno, Sant’Agnello, Scala, Sorrento, Tramonti, Vietri sul Mare i dodatkowo na jeden rejs promem (Amalfi, Positano, Salerno). Bilet również jest imienny.
Przejazdy jednorazowe autobusem Sita Sud – cena biletu od 1,30 € do 5,20 € (w zależności od trasy na Wybrzeżu Amalfitańskim).
Kolejka podmiejska Circumvesuviana
Wszystkie linie kolejki podmiejskiej Circumvesuviana rozpoczynają bieg w stacji Porta Nolana w Neapolu, następnie przejeżdżają przez Napoli Garibaldi i rozbijają się w kilka linii w kierunku różnych miast i prowincji. Najdłuższa trasa wiedzie do Sorrento (47 km), a podróż trwa około godziny.
Przykładowe ceny biletów z Neapolu: do Pompei Scavi – 2,80 € (jeśli nie posiadamy ArteCard) do Sorento – 3,60 €
Pociągi Trenitalia
Pociągi Trenitalia to główny przewoźnik we Włoszech. Trenitalia oferuje połączenia superszybką koleją, klasycznymi pociągami Intercity oraz koleją regionalną. Korzystaliśmy z tej ostatniej na trasie Neapol-Salerno.
Cena jednorazowego biletu na prom od 3 € do 13 € (w zależności od trasy na Wybrzeżu Amalfitańskim). Cena jednorazowego biletu na prom z Amalfi do Positano – 8 € Rozkłady kursowania promów i ceny można sprawdzić na stronie Travelmar https://www.travelmar.it/en/hours.
Mieszkając w Salerno przez 3 dni, zrobiliśmy sobie dwa całodniowe wypady na Wybrzeże Amalfitańskie. Tu skorzystaliśmy z biletu 24-godzinnego Costiera Sitasud i z biletu 1-dniowego Costiera Sitasud Terra & Mare. Wygoda i oszczędność. W samym Salerno wystarczyła opcja własnych nóżek, bo wszędzie było blisko.
Informacje praktyczne – noclegi w mieście Neapol
Noclegi poleca się wyszukiwać na terenie ograniczonym przez:
Corso Garibaldi na zachodzie, Quartieri Spagnoli na wszchodzie, Via Nuovo Marina na południu, linię na wysokości Piazza Cavour na północy.
Nie poleca się nocować w okolicy dworca kolejowego i portu, głównie ze względów bezpieczeństwa, wieczorem kręci się tam wielu czarnoskórych sprzedawców podejrzanych towarów.
Należy tylko pamiętać, że im bliżej centrum i starówki, tym niestety drożej. Jeżeli znajdziemy nocleg w dalszej odległości, to ważne aby był w bliskości metra. Wtedy szybko i bezproblemowo można dojechać do interesujących nas miejsc.
Mieszkaliśmy w nie najgorszej lokalizacji, blisko stacji metra Materdei. Mieszkanie miało intrygującą nazwę Casa d’Artista. Cena 40 € za noc + podatek miejski 2 € za osobę za 1 dzień. Miejscówki jednak nie polecamy. Opis na booking.com wprowadzał w błąd, a właścicielka usiłowała nas naciągnąć na wyższy podatek miejski.
Informacje praktyczne – noclegi w mieście Salerno
Salerno nie jest jakimś specjalnie wielkim miastem, jednak noclegi najlepiej wyszukiwać w okolicy ścisłego centrum. Wszędzie stąd blisko i wszędzie można dojść na piechotę. I dodatkowo stare centrum jest bardzo klimatycznie. Z ręką na sercu możemy zarekomendować mieszkanie La Casa di Ago, które tam wynajęliśmy. Świetnie zlokalizowane i blisko starego miasta. Cena 44 € za noc + podatek miejski 1 € za osobę za 1 dzień. Mieszkanie bardzo czyste i doskonale wyposażone we wszystko, co potrzebne do życia. Dodatkowo, lodówka była zaopatrzona w zimne napoje i piwo, a w kuchni znaleźliśmy darmowe jedzenie i przyprawy. Przemiła i bardzo pomocna właścicielka przekazała nam sporo informacji o mieście, zabytkach, knajpkach i sklepach. Super przyjemnie było tam wracać po całym dniu zwiedzania.
Neapol i Wybrzeże Amalfitańskie – relacje z podróży
A w kolejnych wpisach zapraszam na codzienne szczegółowe relacje z podróży. W każdej znajdziecie sporo zdjęć z najciekawszych odwiedzonych miejsc i różne informacje dotyczące naszego tygodniowego wypadu do włoskiej Kampanii. Serdecznie zapraszam
:)
jerzy5 napisał:
Już kilka razy miałem tam bycz, ale nie wyszło, ale będę , świetna relacja
Dziękuję bardzo @jerzy5 Też zakładam, że tam będę ponownie, bo wielu miejsc na Wybrzeżu Amalfitańskim nie udało się jeszcze zobaczyć. Ale najpierw niech sytuacja wszędzie wróci do normy, fingers crossed
:)
jerzy5 napisał:Już kilka razy miałem tam bycz, ale nie wyszło, ale będę , świetna relacjaDziękuję bardzo @jerzy5 Też zakładam, że tam będę ponownie, bo wielu miejsc na Wybrzeżu Amalfitańskim nie udało się jeszcze zobaczyć. Ale najpierw niech sytuacja wszędzie wróci do normy, fingers crossed
:)
Kawałek świata już zwiedziliśmy, ale o Włochy jakoś nigdy nie udało się zahaczyć. Okazja nadarzyła się ku temu wyśmienita w tym roku, wszak w październiku mieliśmy celebrować naszą okrągłą rocznicę ślubu, kryształową ?
Powstał piękny plan – tydzień w słonecznej Kampanii
Początkowo nasza baza noclegowa miała ograniczyć się tylko do Neapolu – stolicy włoskiej Kampanii. Jednak, aby sobie trochę bardziej urozmaicić naszą podróż, postanowiliśmy rozdzielić czas pomiędzy Neapol i jedno z miasteczek na Wybrzeżu Amalfitańskim. Wybór padł na Salerno.
Podróż z Warszawy do Salerno
Trasa Warszawa (WAW) – Neapol (NAP) – przelot węgierskimi tanimi liniami lotniczymi Wizz Air.
Przejazd z lotniska Aeroporto Internazionale di Napoli do dworca centralnego przy Piazza Garibaldi – szybką linią Alibus.
Przejazd z Napoli Centrale do Salerno – liniami kolejowymi Trenitalia.
Salerno – 3 noclegi
W planie było oczywiście zwiedzanie miasta: promenada nadmorska Lungomare, starówka, Ogrody Minerwy i co tam jeszcze by się znalazło ciekawego. Dodatkowo wypad z Salerno na Wybrzeże Amalfitańskie do miasteczek-perełek, przynajmniej do Amalfi i Positano. A także szalony pomysł, żeby spróbować swoich sił na słynnym szlaku trekkingowym o ciekawej nazwie Ścieżka Bogów.
Przejazd z Salerno do Napoli Centrale – liniami kolejowymi Trenitalia.
Neapol – 4 noclegi
Jako, że nie samym zwiedzaniem człowiek żyje, tutaj odwiedziliśmy tylko wybrane miejsca. Między innymi podziemny Neapol w Galerii Borbonica, Galerię Umberto I, słynny plac Piazza del Plebiscito, zamek Castel Sant’Elmo i Castel dell’Ovo, stacje metra – podziemne galerie sztuki, zrobiliśmy sobie spacer po Spaccanapoli, Via Toledo i na promenadzie nadmorskiej Lungomare.
Neapol był również świetną bazą wypadową do okolicznych miejsc, takich jak na przykład Pompeje i Wezuwiusz. Niestety, nie zawsze było tak, że na wszystkie atrakcje starczyło czasu.
Informacje praktyczne – kiedy odwiedzać Neapol?
My zdecydowaliśmy się na październik, który w tym roku okazał się być niebywale ciepłym i słonecznym miesiącem. Temperatura wahała się w granicach 25-26 °C i warunki do zwiedzania były po prostu rewelacyjne. Niesamowite, bo na wybrzeżu widzieliśmy jeszcze wiele osób opalających się na plażach. Liczyliśmy jednak, że o tej porze roku będzie tu zdecydowanie mniej turystów.
Nie wyobrażamy sobie pojechać do Neapolu w szczycie sezonu – czyli naszym polskim lecie. I to nie ze względu na wysokie temperatury, które osobiście bardzo lubimy, ale z uwagi na tłumy odwiedzających ten kierunek ludzi.
Z informacji znalezionych na forach turystycznych wiemy też, że przyjemna do podróżowania może być wczesna wiosna. Lub o dziwo grudzień – miesiąc, który w południowych Włoszech jest zwykle cieplejszy niż w Polsce. W Neapolu jest wtedy świetny okres na zwiedzanie uliczki Via Gregorio Armeno z neapolitańskimi szopkami, a okoliczne Pompeje czy Wybrzeże Amalfitańskie są w końcu puste.
Informacje praktyczne – dojazd z lotniska do centrum miasta Neapol
Trasę z lotniska Aeroporto Internazionale di Napoli (NAP) do centrum Neapolu, która ma około 7 km, można pokonać w 15-60 minut w zależności od wybranego sposobu.
A opcje mamy następujące:
Alibus - szybka linia autobusowa, której przystanek znajduje się około 100 m od wyjścia z lotniska. Najpopularniejszy i całkiem szybki, aczkolwiek nie najtańszy sposób. Alibusem dojedziemy z lotniska Aeroporto Internazionale di Napoli do dworca kolejowego centralnego (przystanek Piazza Garibaldi) i portu (przystanki Immacolatella, Piazza Garibaldi / Porta di Massa i Molo Angioino / Beverello (Stazione Marittima).
Bilet na Alibus kosztuje 5 € i jest ważny przez 90 minut od skasowania na wszystkie środki transportu (metro, autobusy) na terenie Neapolu uczestniczące w konsorcjum UniCampania. Bilety kupowaliśmy na lotnisku w kiosku (Tabaccheria) znajdującym się w hali wylotów. Można kupić także u kierowcy, cena ta sama 5 €, ale wtedy bilet nie uprawnia do przesiadek i jest traktowany jak jednorazowy.
Autobusy Alibus kursują bardzo często. Rozkład jazdy linii Alibus znajdziemy tutaj http://www.anm.it/index.php?option=com_content&task=view&id=2578&Itemid=260.
Taxi – najdroższy sposób. Do centrum przyjdzie zapłacić około 20 € i ta opcja opłaca się dopiero przy 4 osobach.
Autobus nr 182 – opcja najtańsza, ale i najdłuższa i nie każdemu będzie pasować. Bilet kosztuje 1,1 € i można go kupić na lotnisku w kiosku (Tabaccheria). Autobus nie jedzie do dworca kolejowego przy Piazza Garibaldi, ale przejeżdża między innymi przez popularny plac Piazza Dante. Do przystanku autobusu nr 182 (Maddalena–Aeroporto Civile) trzeba też podejść kilkaset metrów.
Informacje praktyczne – transport w mieście Neapol
Zanim udacie się do Neapolu, zalecamy zapoznać się szerzej z tematem transportu, bo na początku wydaje się to nieco skomplikowane.
Poniżej możliwe sposoby poruszania się po mieście:
Samochód – własny lub wypożyczony. Raczej dla osób żądnych mocnych wrażeń. Chaos na ulicach i za dużo zamieszania z parkowaniem w mieście.
Komunikacja miejska – realizowana jest przez przewoźnika Azienda Napoletana Mobilità S.p.a. (ANM), gdzie do dyspozycji są między innymi środki transportu: autobusy, metro (linia 1 i linia 6) oraz kolejki szynowe Funicolare (Funicolare Centrale, Funicolare di Mergellina, Funicolare di Chiaia i Funicolare di Montesanto). Więcej informacji znajdziecie na stronie przewoźnika ANM http://www.anm.it/index.php.
Metro (linia L2), obsługiwane przez włoską kolej państwową (tylko na terenie miasta Neapol).
Kolejka podmiejska Circumvesuviana, ale tylko w obrębie aglomeracji Neapol, obsługiwana przez spółkę EAV.
Bilety
Bilety można kupować w kioskach (Tabaccheria) lub w automatach. Zakup biletu u kierowcy teoretycznie jest możliwy, jednak może być problem z uwagi na tłok w autobusie. Koniecznie kasować bilety, bo ponoć kary są bardzo wysokie.
Ceny biletów w ramach ANM:
jednorazowy bez możliwości przesiadek (corsa singola) – 1,1 €
całodniowy – 3,5 € (działa do północy w dniu skasowania)
ArteCard – 3 dniowy bilet w ramach Unicampania, od 21 € na terenie Neapolu do 32 € na region, umożliwiający nielimitowane przejazdy autobusami komunikacji miejskiej, metrem i pociągami Circumvesuviana oraz zapewniający dwa darmowe wejścia do wybranych atrakcji i 50% upustu na kolejne wejścia do innych zabytków
tygodniowy – 12,5 €.
Ceny biletów TIC (działających na ANM, linie kolejowe EAV, Trenitalia w obrębie miasta Neapol):
bilet 90 minutowy – 1,60 €
bilet jednodniowy TIC – 4,50 € (działa do północy w dniu skasowania)
Aktualna mapa transportu w Neapolu – do pobrania tutaj http://www.unicocampania.it/files/mappe/Ferro2016.pdf
Jako, że byliśmy w Neapolu trzy pełne dni, zakupiliśmy 3-dniowe imienne karty Campania ArteCard (32 € za osobę). Dzięki ArteCard skorzystaliśmy z darmowego wejścia do Pompejów (bez karty 15 € za osobę) i Galerii Borbonica (bez karty 10 € za osobę). W ramach karty dojechaliśmy też pociągiem Circumvesuviana do stacji Pompei Scavi i wróciliśmy nim do Neapolu (bez karty 2,80 euro w jedną stronę za osobę), a także z dużą nawiązką wykorzystaliśmy kartę na przejazdy metrem i autobusami w Neapolu. Zdecydowanie opłaca się kupić ArteCard.
Informacje praktyczne – transport poza granicami miasta Neapol
Korzystaliśmy głównie z autobusów Sita Sud, kolejki podmiejskiej Circumvesuviana, pociągów Trenitalia i promu.
Autobusy Sita Sud
Przed wyjazdem do miast na Wybrzeżu Amalfitańskim warto zaopatrzyć się w wystarczającą ilość biletów, ponieważ kierowcy nie sprzedają ich w autobusach Sita Sud. Bilety można kupić w sklepach z papierosami (Tabaccheria), kioskach, barach i kawiarniach we wszystkich miastach na wybrzeżu Amalfi. Miejsca siedzące nie są gwarantowane, a autobusy są mocno zatłoczone. Kierowca zabiera tylko dozwoloną liczę pasażerów i dlatego często zdarza się, że autobus w ogóle nie zatrzyma się na jakimś pośrednim przystanku.
Rodzaje i ceny biletów:
24-godzinny imienny bilet Costiera Sitasud – 10 € (ważny 24 h od momentu skasowania) na nieograniczoną ilość przejazdów autobusami Sitasud w gminach: Agerola, Amalfi, Atrani, Cetara, Conca dei Marini, Furore, Maiori, Massa Lubrense, Meta di Sorrento, Minori, Positano, Piano di Sorrento, Praiano, Ravello, Salerno, Sant’Agnello, Scala, Sorrento, Tramonti, Vietri sul Mare.
Bilet 1-dniowy Costiera Sitasud Terra & Mare – 15 € (działa do północy w dniu skasowania) na nieograniczoną ilość przejazdów autobusami Sitasud w gminach: Agerola, Amalfi, Atrani, Cetara, Conca dei Marini, Furore, Maiori, Massa Lubrense, Meta di Sorrento, Minori, Positano, Piano di Sorrento, Praiano, Ravello, Salerno, Sant’Agnello, Scala, Sorrento, Tramonti, Vietri sul Mare i dodatkowo na jeden rejs promem (Amalfi, Positano, Salerno). Bilet również jest imienny.
Przejazdy jednorazowe autobusem Sita Sud – cena biletu od 1,30 € do 5,20 € (w zależności od trasy na Wybrzeżu Amalfitańskim).
Kolejka podmiejska Circumvesuviana
Wszystkie linie kolejki podmiejskiej Circumvesuviana rozpoczynają bieg w stacji Porta Nolana w Neapolu, następnie przejeżdżają przez Napoli Garibaldi i rozbijają się w kilka linii w kierunku różnych miast i prowincji. Najdłuższa trasa wiedzie do Sorrento (47 km), a podróż trwa około godziny.
Przykładowe ceny biletów z Neapolu:
do Pompei Scavi – 2,80 € (jeśli nie posiadamy ArteCard)
do Sorento – 3,60 €
Pociągi Trenitalia
Pociągi Trenitalia to główny przewoźnik we Włoszech. Trenitalia oferuje połączenia superszybką koleją, klasycznymi pociągami Intercity oraz koleją regionalną. Korzystaliśmy z tej ostatniej na trasie Neapol-Salerno.
Rozkład jazdy i zakup biletów na stronie Trenitalia https://www.trenitalia.com/en.html.
Promy
Cena jednorazowego biletu na prom od 3 € do 13 € (w zależności od trasy na Wybrzeżu Amalfitańskim).
Cena jednorazowego biletu na prom z Amalfi do Positano – 8 €
Rozkłady kursowania promów i ceny można sprawdzić na stronie Travelmar https://www.travelmar.it/en/hours.
Mieszkając w Salerno przez 3 dni, zrobiliśmy sobie dwa całodniowe wypady na Wybrzeże Amalfitańskie. Tu skorzystaliśmy z biletu 24-godzinnego Costiera Sitasud i z biletu 1-dniowego Costiera Sitasud Terra & Mare. Wygoda i oszczędność. W samym Salerno wystarczyła opcja własnych nóżek, bo wszędzie było blisko.
Informacje praktyczne – noclegi w mieście Neapol
Noclegi poleca się wyszukiwać na terenie ograniczonym przez:
Corso Garibaldi na zachodzie,
Quartieri Spagnoli na wszchodzie,
Via Nuovo Marina na południu,
linię na wysokości Piazza Cavour na północy.
Nie poleca się nocować w okolicy dworca kolejowego i portu, głównie ze względów bezpieczeństwa, wieczorem kręci się tam wielu czarnoskórych sprzedawców podejrzanych towarów.
Należy tylko pamiętać, że im bliżej centrum i starówki, tym niestety drożej. Jeżeli znajdziemy nocleg w dalszej odległości, to ważne aby był w bliskości metra. Wtedy szybko i bezproblemowo można dojechać do interesujących nas miejsc.
Mieszkaliśmy w nie najgorszej lokalizacji, blisko stacji metra Materdei. Mieszkanie miało intrygującą nazwę Casa d’Artista. Cena 40 € za noc + podatek miejski 2 € za osobę za 1 dzień. Miejscówki jednak nie polecamy. Opis na booking.com wprowadzał w błąd, a właścicielka usiłowała nas naciągnąć na wyższy podatek miejski.
Informacje praktyczne – noclegi w mieście Salerno
Salerno nie jest jakimś specjalnie wielkim miastem, jednak noclegi najlepiej wyszukiwać w okolicy ścisłego centrum. Wszędzie stąd blisko i wszędzie można dojść na piechotę. I dodatkowo stare centrum jest bardzo klimatycznie. Z ręką na sercu możemy zarekomendować mieszkanie La Casa di Ago, które tam wynajęliśmy. Świetnie zlokalizowane i blisko starego miasta. Cena 44 € za noc + podatek miejski 1 € za osobę za 1 dzień. Mieszkanie bardzo czyste i doskonale wyposażone we wszystko, co potrzebne do życia. Dodatkowo, lodówka była zaopatrzona w zimne napoje i piwo, a w kuchni znaleźliśmy darmowe jedzenie i przyprawy. Przemiła i bardzo pomocna właścicielka przekazała nam sporo informacji o mieście, zabytkach, knajpkach i sklepach. Super przyjemnie było tam wracać po całym dniu zwiedzania.
Neapol i Wybrzeże Amalfitańskie – relacje z podróży
A w kolejnych wpisach zapraszam na codzienne szczegółowe relacje z podróży. W każdej znajdziecie sporo zdjęć z najciekawszych odwiedzonych miejsc i różne informacje dotyczące naszego tygodniowego wypadu do włoskiej Kampanii. Serdecznie zapraszam :)
Dziękuję bardzo @jerzy5
Też zakładam, że tam będę ponownie, bo wielu miejsc na Wybrzeżu Amalfitańskim nie udało się jeszcze zobaczyć. Ale najpierw niech sytuacja wszędzie wróci do normy, fingers crossed :)