Fly4free.pl

Bedzie raczej krotko i bez fajerwerków z nastawieniem na informacje praktyczne bo tych brakuje na forum i polskim internecie.
Polecieć chciałem już 10 lat temu gdy IHG hojnie rozdawało punkty i darmowe noclegi w dowolnych hotelach i można było za prawie darmo spać w IC Thalyso (z tego co pamiętam byli tacy do polecieli @Kamil ale on chyba na forum nie zagląda) jednak wtedy nie bardzo miałem z kim plus 5000zł na bilet było trochę zaporowe dla budżetu 20 latka. Ja w sumie wykorzystałem je w sposób bardzo satysfakcjonujący w IC Davos, Okinawa i Da Nang. W zeszłym roku znowu zdążyła się okazja na darmowe noclegi niestety tylko na IC Tahiti i skromne jak lokalne standardy hotele na głównej wyspie na Bora Bora (ledwie 200 usd noc). W związku z covidem i brakiem lotów z Azji możliwości dotarcia na Tahiti są obecnie bardzo ograniczone poza Air new zeland dostępne są tylko loty z USA. Więc z pwodu wysokich cen długo wahałem się czy realizować ta podroż. Jednak dzięki dziełu z 6 biletów dolot na Tahiti zmoknął się w akceptowalnej kwocie 3300zł główna trasa to wmi-arn arn-zrh-lax-ppt-lax-slc-sfo-fra-arn-wmi
arn-USA RT1700zl
USA-PPT 30k FB + tax 10usd
ppt-USA 297USD
WMI-ARN 100zł RT

Po wyspach Towarzystwa bo tylko w tej części Polinezji byliśmy można przemieszać się na dwa sposoby samolotem lub promem, prom pływa co dwa dni jest mniej więcej polowe tańszy niż samolot
https://www.apetahiexpress.pf/ niestety podczas naszego pobytu miał akurat dwu tygodniową przerwę. Jednym przewoźnikiem jest Air Tahiti który z braku konkurencji jest kosmicznie drogi. stała cena za lot RT PPT-BOB to według wyszukiwarek 1600zł (250km 45 minut lotu) powszechnie znana alternatywa sa Airpassy które pozwalaj odwiedzić kilka wsyp za nie wiele wyższa cenę. około 450 EUR.
Jednak istniej tez inna opcja o której się nie pisze bilety na lokalne stronie przewoźnika są o wiele tandze niż na stronie po angielsku. Najniższa cena jaka widziałem za RT na Bora Bora to było jakieś 800zł. My korzystając z lokalnej wersji strony za 1450zł osoba Nabyliśmy bilet na Trasie Tahiti -Huahine -Rararte - Bora Bora- Tahiti.

Po wylądowaniu na Tahiti racji że lot z USA był opóźniony wylądowaliśmy po 18 gdy było już ciemno i nie działała komunikacja publiczna
próbowaliby udać się pieszo do naszego hotelu oddalonego jakieś 3km od lotniska (Tiki Hotel według bookingu najtańszy nocleg w Papeete niż mu nie brakuje niska cena wynika z tego ze hotel należy do lokalnego liceum hotelarskiego i pracują w nim uczniowie od 300zł noc). Jednak 100m od wyjścia z lotniska zatrzymał nas pani pytając dokąd idziemy mówiąc że jest ciemno i niebezpiecznie. Chwile później zorganizowała nam transport na miejsce w radiowozie. Na recepcji byli lekko zdziwienie naszym wielkim wejściem a raczej wyjściem z zakratowanej przestrzeni przeznaczonej raczej do przewozu złodziejaszków niż turystów.

Następnego dnia rano na lotnisko wrócimy już pieszo lot 6:45 słońce wschodzi o 5:30 wiec gdy wychodziliśmy o 5 zaczynało się już robić widno zresztą niebezpieczeństwa nam nie straszne w końcu pól roku wcześniej zasuwaliśmy nocą do Hotelu w Port-au-Prince na Haiti(tak napisze kiedyś tą relacje) i jakoś nikt nie mówił że nie bezpiecznie.
cdn.Cześć 2 Huahine:

Długo myślałem na które wyspy pojechać i jak w krótkim czasie który mamy zmieścić jak najwiecej, niestety ale nei na każdej trasie da si poleciec codziennie. Przez to nie udało nam się poleciec na Maupiti, którego za nic nie udało się wcisnąć pomiędzy posiadane wcześniej noclegi.
Z perspektywy czasu wiem że wszystkie wyspy są do siebie podobne i moźe lepiej było by lecieć gdzieś poza wyspy towarzystwa zobaczyć jakiś typowy rogalikowy atol koralowy.
Nasz lot na Huahine miał w sobie element durnolot ponieważ wybraliśmy wersje z miedzy lądowaniem na Bora Bora. 15 minut późnej można było lecieć bezpośrednio ale ta kombinacja wyszła 50zł taniej.




Podczas między lądowania pogoda okazała się niezbyt zachęcająca z powodu padającego deszczu na szczęście na Huahine było juz dużo lepiej, a deszcz podczas naszego dwu dniowego pobytu padał tylko w ciągu pierwszej nocy, napotkani póżniej Polacy poinformowali nas że mieliśmy dużo szczęścia bo deszcz padał przez poprzednie 5 dni.




Z lotniska do głównego miasta dojechaliśmy stopem, zatrzymał się pierwszy samochód, jako że poszło nam tak dobrze postanowiliśmy zrezygnować z wynajmu skutera (cena to 4800 Frankow) i korzystać tylko z tego rodzaju transportu( na wsypie nie ma żadnej komunikacji publicznej poza autobusami szkolnymi) w większości przypadków nie czekaliśmy dłużej niż 5 minut. Z kilkoma wyjątkami na krańcu wyspy. gdzie z powodu małego ruchu przyszło nam czekać chwile dłużej.

Na wyspie nie ma za wiele opcji noclegowych są chyba 2 regularne hotele ale ich ceny są bardzo wysokie 500USD noc do tego jest trochę lokalnych pensjonatów. My wybraliśmy najtańszą opcje na bookingu która bardziej przypominała couchesurfing niż płatny nocleg. Dostaliśmy pokój w lokalnym domu.
Zaletą była niska jak na lokalne warunki cena 200zł noc wadą brak klimatyzacji i ciepłej wody.




Jako że jest niedziela pierwsze kroki na wyspie kierujemy do kościoła na wyspie sa chyba wszytkie możliwe do wyboru, my oczywiście idziemy do katolickiego, kościół jest ale księdza nie ma wiec jest sama liturgia słowa.




Następnie idziemy na śniadanie i mamy możliwość spotkania z lokalnymi wysokimi cenami które bedą nam towarzyszyć przez 10 dni.
Porcja w jedynym otwartym miejscu 1500 franków czyli jakieś 60zl i to raczej standardowa cena posiłku na Polinezji taniej jest w supermarketach gdzie można nabyć porcje jedzenie na ciepło za 800 Franków.
Następnie na stopa docieramy do Maeva Marae czyli ruin lokalnej świątyni oraz motu z resztkami Sofitela i podobno jednego z najlepszych miejsc do snorklowania na wyspie.












Następnego dnia objerdzamy wyspę dookoła w całości na stopa odwiedzajac inne Maraae oraz plaże oraz wchodzimy cześciowo na szczyt Puheri z końcówki musimy zrezygnować bo szlak okazał się bardzo zarośnity.
Następnego dnia rano na lotnisko docieramy również stopem jadąc na tylnej kanapie razem z 6 psami :) aby poleciec na Rartatee.@south @cart bo mi się nie podobało, jest tam tak samo nie wspaniale jak na Dominikanie czy tam Malediwach więc gdyby pisała to plastikowa panna dla której podróżniczym top 3 jest Malediwy Zanzibar Dominikana dla które siedzenie na więziennej wsypie 50m na 50m metrów na Malediwach to wspaniałe wakacje której maż zaczął zarabiać więcej albo ona dostała więcej za reklamy na isnta by w końcu tam dolecieć pewnie napisała by ze jest super cudowanie i dała by same takie zdjęcia
Ładnie jest w resortowych hotelach, które wybudowali w najlepszych miejscach (tyle że 30-40% z nich jest nieczynna lub wręcz porzucona. Chatki na wodzie są wybebeszone i możesz sobie spokojnie po nich chodzić). Na Tahiti nie ma plaży z białym piskiem na innych wyspach tez plaza jest tylko momentami.
Generalnie biedne chatki wysokie ceny itd na Bora Bora domy mieszkańców wyglądają naprawdę kiepsko plus jest taki ze nie ma śmieci wszytko jest dobrze wysprzatane
Ale oczywiście jak świeci słońce to woda ma ładny kolor ale no ile można patrzeć na wodę dorzucę jeszcze jakieś zdjęcie gdzie wygląda ładnie, pamiętajcie że byliśmy w porze deszczowej więc pogoda była jaka była.Na Raraiatea udaje się nam dolecieć trochę rzutem na taśmę bo nie bardzo miałem pomysł jak zmieścić ja w naszych lotach a dodatkowo nie było tam żadnego taniego noclegu najtańsze pozycje w chatce rybaka widziałem za 400zł noc, koniec końców udaje się polecieć na nią na 9h w drodze na Bora Bora. Tak ilość czasu jest wystarczająca by objechać wyspę do okola. Poza Marae Taputapuatea jedynym na Polinezji zabytkiem wpisanym na wyspę UNESCO nie ma na niej nic wyróżniającego. Są oczywiście liczne farmy Wanilij i Hodowle pereł ale te można zobaczyć tez na innych wyspach. Na szybkie kółko skuterem dookoła wyspy około 100km wystarczą moim zdaniem 4h. Jeśli ktoś chciał by zostać dłużej to chyba tylko po to by po chodzić po górach podobno są na nich wytyczone szlaki, chodź ciekawi mnie czy są lepiej utrzymane niż te na Huahine.

Z braku czau my po wsypie postanowiliśmy przemieszać się skuterem, wynajem zorganizowaliśmy na lotnisku dwie firmy maja swoje stanowiska na lotnisku. Za wynajem zapłaciliśmy 3800 Franków
i była to jak się później okazało najtańsza opcja wynajmu skutera podczas tej podróży. Skuter wypalił nam jakieś 2.5 litra benzyny litr z 181 Franków. Stopowanie zapewne również by się udało ale im dalej od głównego miasta tym mniej samochodów i pewnie trzeba by było długo czekać na podwózkę na co z racji ograniczonej ilości godzin nie mieliśmy czasu.
Jak już pisałem wcześniej największą atrakcją są pozostałości lokalnej świątyni Mara wpisane na listę Unesco które nie różni specjalnie od innych Marae na innych wyspach poza tym że jest większe.
Unesco mogło moim zdaniem ułatwić tym którzy zaliczają tego typu atrakcje robiąc zbiorowy wpis dla kilku wysp, a nie tylko dla tej jednej lokalizacji.
Ci którzy mają więcej czasu z Karate mogą popłynąć na pobliską wyspę Tacha z powietrza wyglądał podobnie do innych. Pytaliśmy w porcie o cenę tej przyjemności zbiorowa lodku taksówka kosztuje 1000 Franków w jedną stronę.
Na wyspie widzieliśmy mniej więcej tyle co na zdjęciach. Po czym udaliśmy się w dalszą drogę Bora Bora.
Nie napisałem wcześniej ale wszystkie nasz loty Air Tahiti były realizowane Atr 72 linia posiada teoretycznie mniejsze atr42 ale mimo średniej frekwencji 15 osób na locie nie trafiła nam sie przyjemnośc lotu mniejszą maszyną.Jestem tego samego zdania, zresztą nie tylko o Polinezji ale także o Hawajach. Bora Bora to mit stworzony przez amerykanów dla amerykanów stało się popularne bo była tam amerykańska baza wojskowa. Ale oczywiście jak wszytko co amerykańskie dotarł te do nas. Nie ma tam nic specjalnego. Oni mają tam tylko 10h lotu, to chyba bliżej niż na Malediwy więc latają tam, przy okazji wmawiając całemu światu że to raj, z Europejskie perspektywy mamy dużo bliższe i tańsze wyspy z ładną plażą i niebieska wodą. Dokładnie tak samo jest z Hawajami nie ma tam nic niezwykłego według mnie ale jako że są Amerykańskie to mają świetną reklamę więc pewnie prawie każdy Polak o nich marzy. Pomimo tego ze biorąc pod uwagę absurdalne ceny hoteli ilość stref czasowych które trzeba zmienić, i długość lotu jako miejsce na urlop nie mają żadnego sensu. A takie same widoczki ma człowiek na Maderze po 5h lotu i za 1/5 ceny noclegu.

A przy okazji oddając pewną sprawiedliwość @Yvonne i jej gustowi to kierowałem się częściowo jej wskazówkami na Moreai.

Postaram się dopisać w weekend dalsze części z Bora Bora, Tahithi i Moreai, ale narazie wrzucam filmik żeby pokazać że w tym raju nie wszytko jest do końca rajskie i działające.

https://www.youtube.com/watch?v=wF_uitqgidoBora Bora – moim zdaniem wyspa jakich wiele wciąż nie potrafię zrozumieć zachwytu nad tym i wieloma innymi miejscami na forach internetowych. Po zeszłorocznym powrocie z Dominikany napisałem kilak komentarzy o tym że nic tam nie ma, reakcje ludzie zwykle sprowadzała się do chyba nic nie widziałeś i wymienianiu miejsc za standardowych wycieczek dla turystów(wszystkie miejsca odwiedziłem) typu wodospad, ładna zatłoczona plaża etc. Uważam że to turystyczny mit jak wejście na Kilimandżaro. Z perspektywy USA ma to jakiś sens, z polskiej nie wiem czemu ludzie piszą ze to takie super 24h lotu, 12 h różnicy czasu, czyli pierwsze 3 dni nie śpisz. Hotele ze zdjęć są niebotycznie drogie plus są więzieniem bo bez łódki nie da się z nich wydostać, oficjalna hotelowa łódka 100USD(nie jestem pewien tej ceny).

Powtórzę się polecieliśmy bo mieliśmy za darmo hotel, i nie mam w planach tego powtarzać ale z chęcią z ciekawości polecę na Malediwy, Seszele itp, a może bardziej dla pieczątki niż z ciekawości.

Co do relacji: Lotnisko Bora Bora jest na Motu ale w cenie biletu na samolot jest wliczony darmowy transport łódką do głównego miasta. Przed portem czekał bus transferowy do naszego hotelu jednak biorąc pod uwagę cenę około 17 eur od osoby za 8k nie skusiliśmy się na tą przyjemność. Złapanie stopa niestety nie było tak proste jak na poprzednich dwóch wyspach, i musieliśmy przejść 1/3 drogi zanim w końcu ktoś nas zabrał. Decyzja o tym by od razu jechać do hotelu była błędem bo nie zapoznaliśmy się z ofertą foodtracków które wieczorem rozstawią się w okolicy portu i pozwalają zjeść w normalnych polinezyjskich cenach. W okolicy naszego hotelu wybór był bardzo ograniczony poza restauracjami hotelowymi był tylko jeden średnio tani barek.
Pierwszego dnia pobytu objechaliśmy wyspę do około jedyną rzeczą która szczególnie zapadła mi w pamięć to opuszczone hotele, jest ich kilka i z jedno z nich opublikowałem film we wcześniejszym poście.
Drugiego dnia wypożyczyliśmy w hotelu kajak i popłynęliśmy na rafę w okolicy zamkniętego hotelu sofitel Privat Island. Nie mogę napisać o niej nic specjalnego.
Trzeciego dnia wiedzieliśmy już o foodtrackach w głównym mieście więc tak zaplonowaliśmy dzień by trafić do niego wieczorem i zjeść cos za normlane pieniądze, naszym głównym celem była próba zdobycie wierzchołka górującego nad wyspą MT. Pahia. Szlak niestety nie jest zbyt często uczęszczany i oznaczony więc niestety w połowie drogi musieliśmy zawrócić nie widząc opcji dalszej wędrówki.

Na koniec czekało na nas jeszcze wyzwanie w postaci dostania się na pierwszy samolot o 7 rano, oczywiście hotel oferował transfer w cenie wspomnianej na początku wpisu co nie do końca nas urządzało . więc oczywiście zdecydowaliśmy się na stopa naszym sprzymierzeńcem był fakt ze życie na Polinezji zaczyna się po 5 a wszytki sklepy otwieraj już o 5:30, więc mniej więcej po 40 minutach wędrówki udało nam się złapać podwózkę i dotrzeć do portu.

Niestety nie umiem pięknie pisać ani malować rzeczywistości więc nie napisze oh i ah o niebieskiej wodzie i białym piasku. Po prostu doświadczyłem zwykłej ładnej plaży.

Co do tych idyllicznych domków na wodzie o to one wyglądaj dobrze na zdjęciach a le to chyba nic specjalnego na tyle na ile mogłem to ocenić chodząc po opuszczonych Sofitelach poza tym w naszym hotelu było kila willi na wodzie i można było swobodnie do nich wejść bo akurat nie było nich żadnych gości pokoje nie odbiegały niczym od tych w których spaliśmy poza tym ze były na wodzie dlatego nie do końca rozumiem sens dopłacania 500-1000Usd by w takiej spać, wydaj mi się też ze ciągły hałas morza może być wręcz problemem przeszkadzającym w śnie. Z moich doświadczeń najbardziej przypominało mi to nocleg w Viking Beach na Phi Phi. Z ciekawości sprawdziłem ceny 160zł za noc w drewnianym domku bardzo podobnym do tych z Polinezji na plaży z białym piaskiem to i wiele innych podobnych doświadczeń powoduje ze Polinezja ze swoimi cenami i długości lotu jest dla mnie nie zrozumiałym doświadczeniem