Fly4free.pl

Witam

Niedawno wróciłem z Jamajki, gdzie spędziłem trochę czasu samotnie objeżdżając tę przepiękną wyspę. Zapraszam do relacji w odcinkach, w razie pytań chętnie odpowiem:

Najwięcej lotów na Jamajkę jest do Montego Bay. Tam też wylądowałem na początku lutego.
Pomimo przestróg dotyczących samodzielnego prowadzenia samochodu zdecydowałem się wypożyczyć auto (z pełnym ubezpieczeniem). Plan był bardzo prosty - objechać Jamajkę dookoła, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, planując każdy dzień dynamicznie i rezerwując noclegi tego samego dnia rano.

Tuż po przylocie na wyspę zatrzymałem się w pobliskim hostelu Bird's Nest, którego głównym atutem jest fajny basen z mega widokiem. Idealne miejsce na odpoczynek po podróży:



Pierwszą atrakcją, jaką odwiedziłem były jaskinie Green Grotto Caves. Jest to niezły labirynt wyrzeźbiony w rafie koralowej, która kiedyś sięgała dużo wyżej. W przeszłości jaskinie dawały schronienie piratom i zbiegłym niewolnikom. Był tu także klub nocny, tylko że goście często gubili się po wejściu w ciemniejsze korytarze ;)
Wstęp: 20USD









Następnie udałem się do Dunn's River Falls. Wodospady te są jedną z głównych atrakcji turystycznych Jamajki, odwiedzanych chętnie przez gości statków wycieczkowych). Wszyscy chętni mogą wspinać się w górę koryta rzeki, brodząc w rwącej, nie zawsze płytkiej wodzie.
Wstęp: 20USD



Wodospady kończą się bezpośrednio na plaży, gdzie zaczyna się marsz w górę rzeki:



cdnW pierwszym poście zapomniałem wspomnieć o ciekawym obiekcie napotkanym po drodze – Rose Hall Great House. Jest to dom/muzeum, w którym mieszkała tzw. „biała wiedźma”. Rose była żoną plantatora mieszkającą na Jamajce, ale wychowaną na Haiti, gdzie nauczyła się tajników VooDoo. Legenda głosi, że jej zainteresowanie czarami mocno przyczyniło się do śmierci 3 kolejnych mężów. Rose została ostatecznie zamordowana przez swojego kochanka-niewolnika.
Samo muzeum to pięknie położony stary dom ze wspaniałym widokiem na morze karaibskie.
Wstęp: 20USD







Wracając do chronologii…
Po wodospadach na rzece Dunn spędziłem noc w Ocho Rios. W hostelu ktoś polecił mi odwiedzić Blue Hole – sieć naturalnych basenów połączonych wodospadami. Miejsce to strasznie trudno znaleźć, nie ma żadnych znaków i w pewnym momencie kończy się asfalt. Było jednak warto szukać! Na miejscu dostaje się lokalnego przewodnika, który oprowadza po okolicy i pokazuje skąd można bezpiecznie skoczyć.
Wstęp: 10USD













Na moją prośbę mój przewodnik zabrał mnie na najwyższy dostępny skok - 40 feet (12,2m). Zdjęcie tego nie oddaje, ale na żywo wydaje się na prawdę wysoko. Szczególnie, że trzeba się odbić, żeby przelecieć nad krzakami. Przeważnie tu nikogo nie biorą, więc nie miałem na kogo popatrzeć, żeby nabrać odwagi. Na dodatek mój przewodnik stwierdził, że on nie skacze, bo... się boi ;)



Ostatecznie skoczyłem po bardzo długich namysłach - było strasznie ale bardzo ekscytująco!

cdnPo super zabawie w Blue Hole ruszyłem dalej na wschód, w kierunku Port Antonio. Jechałem głównie wzdłuż morza, mając co chwila takie widoki:



Nieliczne obiekty przemysłowe stanowiły prawdziwy kontrast dla jamajskiej przyrody:



A przyroda zaskakiwała na każdym kroku:



Kto pamięta atrapy milicyjnych polonezów? Jamajczycy poszli krok dalej :)



Noc spędziłem w hostelu Germaican, do którego również bardzo ciężko dotrzeć. Żaden GPS nie znajdzie adresu z ich strony, bo tam właściwie nie ma drogi. Miałem sporo szczęścia, bo na stacji benzynowej poznałem lokalesa, który mieszkał w pobliżu hostelu i mnie poprowadził. Mój przewodnik zostawił mnie, kiedy skończył się asfalt. Miałem przed sobą jeszcze kilka kilometrów przez las, w totalnych ciemnościach, po fatalnej drodze. Niezłe przeżycie, chyba przejechałem przez małą rzekę (chyba, bo naprawdę mało widziałem ;)). Na szczęście udało się dotrzeć, i jak zwykle lokalizacja była warta trudnej przeprawy.

Hostel położony jest na wzgórzach w okolicy Port Antonio i oferuje przepiękny widok na morze i góry:





cdnZ rana trzeba było znowu przedzierać się przez las z powrotem do cywilizacji. Za dnia nie jechało się dużo lepiej :) Po dotarciu do asfaltu ruszyłem dalej na wschód.

Pierwszym celem na ten dzień była Blue Lagoon. W tym miejscu kręcili film pod tytułem… „Blue Lagoon”. Z tego co pamiętam, film był o gołych nastolatkach biegających po rajskich plażach ;)

Laguna na żywo robi wrażenie intensywnością odcieni niebieskiego:



O dziwo, poza kilkima właścicielami łódek czekających na turystów, byłem tam zupełnie sam!



Przy lagunie nie ma dużej, piaszczystej plaży, więc chyba niektóre sceny filmu kręcili gdzie indziej. Jest za to bujna roślinność schodząca do samej wody:





Laguna jest na tyle mała, ze zamiast wynająć łódkę zdecydowałem się popływać do okoła, wchodząc na okoliczne wyspeki:



Większe wyspy w okolicy laguny:



Kolejną atrakcją na ten dzień były wodospady Reach Falls. Niby znowu wodospady, ale jednak za każdym razem inne wrażenia.
Tutaj rwąca woda drążyła wąskie tunele w skałach pokrytych zielonymi porostami.





A u podnóża wodospadu zrobiono przyjemne kąpielisko:



CdnKolejny dzień to przeprawa przez Blue Mountains – najwyższe góry Jamajki. Główna droga wiedzie dookoła gór, dlatego wybrałem dużo mniej popularną trasę, przecinającą góry i park narodowy. Według wielu lokalesów droga ta miała być nieprzejezdna. Zaufałem jednak nielicznym, którzy powiedzieli, że dam radę. Stwierdziłem, że pojadę jak daleko się da a potem najwyżej zawrócę.
Na samym początku drogi, u podnóża gór, mija się jeszcze nieliczne wioski:



W jednej z nich swój sklepik miał Omar, który poprosił mnie, żebym przekazał jego numer polskim dziewczynom. Zainteresowane na priv ;)



Dalej droga jest bardzo wąska i w złym stanie. Prewencyjnie przed każdym zakrętem trąbiłem, ale okazało się to zbyteczne, bo po drodze na górę nie spotkałem żadnego samochodu. Za to widoki zapierały dech w piersiach!
Kto widzi moją drogę? ;)



Na zboczach gór można było wypatrzyć nieliczne domostwa:



Tam chyba mieszkały te sympatyczne dziewczynki :)
W odróżnieniu od "rozpieszczonych" dzieciaków z miast, one nic ode mnie nie chciały. Cieszyły się bardzo, że mogły zobaczyć zdjęcie, a paczka ciastek sprawiła im wielką radość.



Spotkałem też panią wracającą z plantacji, która sprzedała mi trochę bananów.



Blue Mountains słyną z plantacji wyśmienitej kawy, podobno jednej z najlepszych na świecie.
Po drugiej stronie gór, dojeżdżając do Kingston, zaczynają pojawiać się przydrożne kawiarnie. W jednej z spotkałem kolibry (?)



Jeżdżąc po Jamajce często podwoziłem różne osoby. Zjeżdżając z gór spotkałem rastamana, który powiedział mi, że żyje w Rasta-Camp w górach :)
Jechał na pogrzeb i po drodze tłumaczył mi swoje wierzenia.



cdnKolejny nocleg i kolejne piękne miejsce. Zjeżdżając z gór niebieskich zatrzymałem się w hostelu położonym na ich południowych zboczach. Z jednej strony widok na całe Kingston, a z drugiej przepiękna panorama gór.

Hostelowe „ławeczki”:



Nocny widok na Kingston (mój aparat trochę zawiódł, ale zdjęcie daje wyobrażenie)



W hostelu poznałem m.in. Bigsa - odwiedzał turystki ;) Bigs jest podobno uznanym producentem muzycznym. Ze swoim składem "Suns of Dub" grał między innymi na Ostróda Reggae Festival.



Od Bigsa dowiedziałem się, że akurat tego dnia w Kingston jest koncert z okazji 70tych urodzin Boba Marleya. BM uchodzi na Jamajce za bohatera, nic więc dziwnego, że jego urodziny obchodzone są bardzo hucznie.
Koncert zaczął się koło 18 i trwał do późnych godzin nocnych. Wybraliśmy się tam z hostelową ekipą - było doooooobrze!



Na miejscu można było spotkać wielu ciekawych ludzi:





Dookoła terenów koncertowych mnóstwo stanowisk z ulubioną potrawą Jamajczyków, czyli „Jerk Chicken” – taki kurczak z grilla z ostrymi przyprawami. Proste i pyszne.
Na zdjęciu z „pieczywem” o nazwie Festival. Zdjęcie zrobione w restauracji, na koncercie nie było tak „ładnie” podane ;)



Następnego dnia pozwiedzałem trochę Kingston. Samo miasto to widokowo nic specjalnego, ale dużo miejsc ciekawych historycznie:



Np. dzielnica Trenchtown, skąd pochodzi Bob Marley. Lokalesi są z tego dumni i upamiętniają to na swój sposób.



Chciałem też odwiedzić muzeum Boba Marleya, ale w niedzielę było zamknięte: