Fly4free.pl

Dawno nie pisałem relacji. Mógłbym niby dodać coś do mojej relacji z Radomia, bo byłem tam wraz z noclegiem trzy razy w tym roku i widziałem rzeczy niezwykle ciekawe, ale za relację z dalszej podróży mogę liczyć na jakieś dwa lajki więcej, więc bardziej się opłaca.

A ta podróż była chyba moją najdalszą. I od debiutu w zeszłym roku czwartą, w trakcie której przekroczyłem równik, przy czym w jednym przypadku było to tylko po drodze do celu położonego na naszej półkuli.

Bardzo byłem podekscytowany tym wyjazdem, bo po pierwsze to była pierwsza dłuższa podróż od czterech miesięcy, a po drugie Buenos Aires dla kogoś wychowanego na Manaamie jednak coś znaczy - tak przy okazji to z lektury wynika, że Kora tam nigdy nie dotarła.

Wyjazd był poprzedzony całym zerem riserczu, ale po pobycie w innych miastach Ameryki nie anglo-feancusko jezycznej, wiedziałem że ciekawe rzeczy znajdą się same i będzie ich dużo.

Byłem świadomy, że Argentyna jest inna od wcześniej odwiedzonych przeze mnie krajów tamtego regionu, ale w szczegóły nie wnikałem. W zasadzie moje przygotowanie ograniczyło się do ustalenia jak się płaci i gdzie wymienia kasę.

Podróżowałem Turkiszem z Warszawy w klasie bydlęcej, zabiegi mające na celu zmianę tej sytuacji zakończyły się niepowodzeniem. To lot z międzylądowaniem w Sao Paulo, więc w praktyce ponad 17 h w samolocie. Dlatego pierwszy odcinek z Warszawy poleciałem rannym samolotem, żeby poczilować w Stambule. Nie dotarłem do niego, ponieważ postanowiłem sprawdzić, jak wygląda okolica do której jedzie się metrem z lotniska w drugą stronę. Odpowiedź brzmi: wygląda całkiem turecko, czyli niezbyt ładnie. No, ale ten kraj tak ma. Ma też swoje plusy.

Nie dawałem sobie 100% gwarancji na przeżycie tych 17 godzin w samolocie, okazało się, że ten potwornie długi dzienny lot nie był jakoś szczególnie męczący, a możliwość pospacerowanoa sobie po samolocie w Sao Paulo bardzo pomocna. Podobnie było z krótką drzemką, już na leżąco po opuszczeniu samolotu przez część pasażerów, na ostatnim odcinku.

Przed wyjazdem ustaliłem, że lotnisko jest strasznie daleko od miasta. Rozważałem noclegi w Ezeirze, ale dostępna oferta nie zachwyciła mnie. Nie wiedziałem ile czasu zajmie mi wyjście z lotniska, więc przy przylocie o 22:30 nie miałem pojęcia czy znajdę się w mieście o 24 czy o 26. Wszystko szło w calkiem sprawnie i w centrum znalazłem się chwilę po północy. Oczywiście korzystając z Cabify, nie autobusu nr 8. Kosztowało mnie to jednak 68 zł zamiast 10 (po oficjalnym kursie). Chociaż nie wiem czy by się w ogóle dało pojechać autobusem, nie sprawdzałem czy na lotnisku da się kupić kartę sube.

Spałem w Ibisie Stylesie Florida, którego jako miejsce do spania nie polecam, ale jako miejsce skąd zaczyna się pierwszy spacer po BA, jak najbardziej. Od razu mi się spodobało to miasto, szczególnie, że 200 od hotelu stoi pierwszy zauważony przeze mnie pałac kultury.

Myślę, że gdybym obudził się nie tam, ale np w turystycznym (choć turystów nie było wielu) San Telmo, mogłoby to utrudnić mój odbiór tego miasta. Do San Telmo w końcu trafiłem i nawet spałem jedną noc w jego środku, ale to było dopiero piątej nocy. Poza tym hotel mieścił się tuż obok pięknego, choć zepsutego przez rolety budynku.



Tak naprawdę to BA spodobało mi się jeszcze przed pierwszym spacerem, kiedy patrzyłem na siatkę jego ulic z góry, przed lądowaniem (miałem luźne skojarzenie z Barceloną. Nie zepsuję opowieści dodając, że podobało mi się ono do końca pobytu, a odkrycie z ostatniego spaceru było zupełnie fenomenalne.







Jak się okazuje ta modernistyczna willa z pierwszego zdjęcia zaprojektowany przez Alejo Martizneza dla pary artystów - rzeźbiarza Alfredo Bigattiego i malarki Raquel Forner, jest zwiedzalny po uprzednim umówieniu. To jedno z zadań na następną wizytę w BAPierwszego dnia kręciłem się po okolicy i podziwiałem jak dobrą architekturę mają w tym BA.

Zresztą tu nie chodzi tylko o architekturę, ale i o detale.

Przy pomocy innych doszedłem do wniosku, że to miasto ma w sobie coś z Belgradu i Budapesztu jeśli chodzi o przykurzoną wielkość i pamiętanie znacznie lepszych czasów, a jednocześnie jakość i styl północnowłoskie. Przy czym budynki są mocno wyciągnięte w górę jak na nasze europejskie standardy.

Oczywiście jest mnóstwo mniej lub bardziej udanych budynków w stylu klasycyzującym czy barokizujacym, jak wszędzie, wtórne to i zazwyczaj nie warte szczególnej uwagi. Jednak modernizmu wysokich lotów jest mnóstwo (jest też ten najwyższej klasy, ale o nim później)





To budynek Prefektury Morskiej z lat z40-tych







A to najładniejszy budynek z barem z kraftami w jakim byłem



To są w większości budynki z czasów kiedy Argentyny była jeszcze bogatym krajem, czyli sprzed pół wieku lub więcej. Trzymają się świetnie, starzeją doskonale, wyglądają nowocześnie.

No właśnie bo tak z tą Argentyną jest. Przed pierwszą wojną należała do najbogatszych państw świata. Potem się psuło. W latach siedemdziesiątych z wielkości państwa już niewiele zostało. Oczywiście oprócz wspomnień i materialnego dorobku.

Jeśli chodzi o dekoracje to znalazlem płaskorzeźby i mozaiki. Te ostatnie też są wykonywane przez uczniów na budynkach szkolnych, bardzo mi się to podobało









Ale to nie tego typu detale decydują o wspaniałości widoków ulicznych. Niezwykłe, ale niestety słabo dostępne są hole wejściowe do więkosci budynków. Od samych drzwi, często domofonów (one się będą jeszcze pojawiać) po dekoracje ścian oraz rośliny i meble. Niestety buenosaresanie i portierzy byli jacyś strasznie zestresowani i znalezienie się w takim holu było niezmiernie trudne

Ale za to były pasaże handlowe, też pamiętające lepsze czasy zwykle z usługami jakich w metropoliach już trudno zastać i choć przykurzone niezwykle atrakcyjne wizualnie. Poniżej przykład













To oczywiście drobna część obiektów znalezionych pierwszego dnia pozbytu.

Na kolejny zaplanowałem zwiedzanie mniej reprezentacyjnych okolic i udanie się na koniec trasy linii podmiejskiej. Nie do końca udało mi się trafić tam gdzie zaplanowałem, ale o tym pewnie jutro.A i z informacji praktycznych Ibis Styles Florida, jak sama nazwa wskazuje jest zlokalizowany obok Florida Street, na której wymienia się pieniądze po dobrym kursie, co brałem pod uwagę przy rezerwacji.

Pieniądze wymieniłem jeszcze na Corrientes przed dojściem do Florida St. Prawdę mówiąc myślałem, że na niej jestem i zdziwiłem się, że musiałem przejść z 50 m zanim ktoś zapytał mnie czy chcę wymienić pieniądze. Zapytałem o kurs, ponieważ był bardzo bliski sprawdzonej wcześniej wartości dolara blue to wymieniłem 100 USD. Kulturalnie w kantorku z witryną wychodząca na ulicę. Kiedy chwilę później trafiłem na właściwą ulicę ofertę wymiany dostałem od razu i była ona ponawiana co kilkanaście metrów.

Trochę nie bylem przygotowany do ilości papierów które dostanę, bo było ich ponad 120 i oczywiście w portfelu się nie mieściły - jak pisałem nie robiłem przed przyjazdem zbyt zaawansowanego riserczu.Jutro nastąpiło trochę szybciej. Postanowiłem nie trzymać Was dłużej w napięciu w sprawie "co poszło nie tak"

W celu pojechania na jakieś przedmieście poszedłem na dworzec Retire. Wybór padł na Tigre no zdawało się być najdalej i blisko wody.

Tylko miejsce to nie okazało się być poszukiwanym przeze mnie dalekim przedmieściem a brama do delty Parany, całkiem turystyczną. Zastanawiałem się co z tym fantem zrobić.

Były jakieś domy jednorodzinne, były bloki, z obowiązkowym niepasującym domkiem na dachu, ale zupełnie nic nadzwyczajnego. Z tego co zobaczyłem najciekawszy okazał się pomnik z żaglami oraz wiszący croissant (ten typ jakoś inaczej się chyba nazywa)









Jeszcze jeden dom zwrócił trochę mojej uwagi.



I to by było na tyle jeśli chodzi o miejskie atrakcje. Ale obok była woda i jakoś tam kusiła. Były statki, bilety jakieś trasy, ale zanim zacząłem to rozgryzać @jaco027 wrzucił informację o promocji na promy do Colonii w Urugwaju. Przez chwilę przedtem miałem plan, żeby oprócz Buenos zobaczyć Montevideo, ale na pierwszy rzut oka podróż wydawała mi się stosunkowo droga. Po sprawdzeniu i że zniżką nie okazała się jakaś szokująco tania, ale sam fakt przepłynięcia La Platy I zobaczenia BA od strony wody skutecznie skusił.

A kiedy już kupiłem bilety okazało się że stoję obok odpływającej za 2 min łódki oferującej przepłynięcie się po delcie. Godzina za równowartość jakichś 20 zł. Nie miałem czasu na zastanawianie się i wziąłem. Nie żałuję. Fajnie byłoby mieć tam działkę i domek.

(Zdjęcia gorszej jakości, bo łatwo odnajdowane w internecie, a ja bym się męczył że 20 min z ich wgraniem osobno)















I tak jakoś minął dzień. Po powrocie do BA jeszcze kolacyjka, cudne osiedle przy złym oświetleniu i do łóżeczka







A, jeszcze w sklepie zobaczyłem takie dziwo, choć może ja po prostu nie znam się na coca colach - normalnej nie piję, więc tej też nie spróbowałem



Kolejne trzy dni to eksploracja centralnych, albo bardziej odpowiednie będzie napisanie reprezentacyjnych części miasta. Ja mogę tak długo. Ciekawych rzeczy widziałem setki i mam podobną liczbę zdjęć tu skupię się na ich ułamku. Udało mi się też zobaczyć jakieś wnętrza (ale nie te najciekawsze, one pojawią się później)

To budynek prokuratury, ciekawy jako całość i poszczególne detale





Jeden z teatrów







Ciekawe są też wnętrza mniej reprezentacyjne



to niestety było zamknięte


Tu mieszkał Gombrowicz





Z tego wnętrza niestety mnie przegonili. Miałem wrócić jako osoba zainteresowana usługami bankowymi, ale nie zdążyłem

Były oczywiście pałace kultury wyższe, nowsze i brzydsze



Oraz starsze (również od naszego i moskiewskich) i ładniejsze (a na dodatek z palmą na tarasie)



i na dodatek z jajem



A także pałace bardziej rozrywkowe.



Znalazł się również element środkowoeuropejski, obecny użytkownik wytłumaczył mi, że poprzedni właściciel był Słowakiem