Fly4free.pl

Czwartkowe grudniowe popołudnie, na forum fly4free ukazuje się "Mega HIT" - Peru za 1207zł z Europy, http://www.fly4free.pl/hit-tanie-loty-do-peru-lima-1207-pln. Chwila namysłu, hmm.... ciekawy kierunek, odległy kraj, więc okazja na pierwszą tak daleką podróż byłaby niebywała. Mały research w googole, głównie pod kątem pogody w danych terminach, atrakcji turystycznych, cen, sprawdzenie dostępności terminów i przemyślenie kwestii urlopu w pracy i po chwili jest decyzja.... lecimy. Bilety kupujemy na marzec. W sumie w samym Peru pobyt to 10 dni plus kilka dni w zapasie na doloty do Hiszpanii/Anglii. Niestety na więcej wolnego nie było szansy, poza tym do wyjazdu były 4 miesiące, więc różnie to może być, lepiej nie przekombinować z datami i wybrać bezpieczne rozwiązanie, bo niestety biletów zwrócić się nie da.

Kupione bilety układały się w następującą trasę: Barcelona-Madryt-Lima-Madryt-Londyn Gatwick (linie Air Europa). Miesiąc później udało się kupić doloty z pomocą Azuona i użytkowników naszego forum: Gaszpar i kerad85, którym serdeczne dzięki za pomoc. Ostatecznie stworzył się plan lotów, nieco pokrętny, ale za to tani (w sumie zgodnie z zasadą taniego podróżowania) - 1510zł za osobę (Air Europa 1250zł + doloty 260zł):

10 marca:
1) Warszawa - Charleroi 10.05-12.10
2) Charleroi - Barcelona 14.45-16.40
3) Barcelona - Madryt 20.30-21.50
4) Madryt - Lima 23.55-06.25

19 marca
5) Lima - Madryt 11.15-05-00

20 marca
6) Madryt-Bergamo 09.45-12.05
7) Bergamo - Warszawa 14.30-16.35

W lutym powoli trzeba było zbierać szczegółowe informacje na temat Peru i zastanowić się nad zarysem planu zwiedzania. Wielkich problemów nie było, jako że to nie pierwsza tego typu wycieczka na własną rękę tyle tylko, że najbardziej odległa. Dobrą zasadą jest nie planowanie niczego z datami na sztywno, aby potem na miejscu w zależności od rozwoju wypadków móc sobie elastycznie zmieniać plany. Ważne jest też dobre przygotowanie przez wyjazdem w wiedzę o kraju, aby wiedzieć gdzie można jechać i co tam zobaczyć, jak się dostać do poszczególnych miejsc, czego unikać i ogólnie czego się można spodziewać na miejscu.

Nasz plan zakładał po przylocie do Limy bezpośrednią podróż autobusem do Ica (300km), aby udać się do oazy Huacachina – pierwszego postoju. Z planu wykluczyliśmy zwiedzanie Machu Picchu i jeziora Tititaca z powodu braku czasu, co jednak nie pozbawiło naszego wyjazdu atrakcji. Z dotarciem do Limy nie było problemów, na szczęście, bo po drodze przecież newralgiczna przesiadka w Charleroi, która mogła wszystko popsuć. Mimo wszystko lekkie opóźnienia samolotów (jakaś godzinka już na starcie w Warszawie z powodu odladzania samolotu itp.) nie spowodowały zmiany naszej trasy. Lot Airbusem A330-200 z Madrytu do Limy trwający mniej więcej 12 godzin przebiegł bez problemu i dość szybko, tym bardziej, że wylot z Madrytu był o północy, wiec po godzinie była serwowana kolacja, a po niej szybko usnęliśmy. Multimedialny system rozrywki działał bez problemu.







Po wylądowaniu w Limie trochę czasu zeszło z odprawą paszportową z uwagi na długą kolejkę. Po wydostaniu się z lotniska, omijając slalomem wszystkich taksówkarzy zebranych tłumnie przed wejściem poszliśmy, dzięki wskazówkom kolegi z forum "michcioj", na przystanek lokalnych colectivos i taksówek. Widząc przyjeżdżające jeden po drugim busiki, załadowane pasażerami po brzegi, w dość wątpliwym stanie technicznym co widać na zdjęciu poniżej, „odmówiliśmy” sobie przyjemności jazdy takim busem :D .



Po chwili spośród przyjeżdżających co chwilę taksówek wsiedliśmy jednej z nich, która wizualnie wyglądała nienagannie. Nie było to na szczęście Tico. Za 18 soli dotarliśmy do centrum Limy skąd odjeżdżały autobusy na południe kraju. Dolary wymienialiśmy za pierwszym razem w kantorze z obawy o bezpieczeństwo takiej transakcji na ulicy jak i o kurs. Jak się okazało kurs na ulicy i w kantorze był prawie ten sam, wiec później wymienialiśmy już pieniądze na ulicy, targując się minimalnie co do kursu. Najwyższy jaki osiągnęliśmy to S/.2,60 za 1 USD. Do Ica za S/.30 jechaliśmy autobusem linii Flores (http://www.floreshnos.net). W cenie była popularna w Peru kanapka z kurczakiem, słodkie ciastko oraz napoje.

Po dotarciu do Ica udaliśmy się na spacerek od jednego do drugiego dworca autobusowego aby zanotować godziny i ceny autobusów do Arequipy, następnego celu. Niestety w Peru prawie każdy przewoźnik autobusowy ma swój dworzec. Potem za S/.3 dojechaliśmy do oazy Huacachina, której główną atrakcją są oczywiście wysokie wydmy, jazda specjalnymi samochodami po nic i zjazd na desce ze szczytu.. W oazie spotkaliśmy naszych rodaków mieszkających w Irlandii, którzy tak jak i my w Peru gościli dzięki fly4free i promocji AirEuropa. Oczywiście nie obyło się bez wspólnego piwka, serdeczne pozdrowienia dla Was.











Samo miasto Ica ma niewiele do zaoferowania dla turysty pod względem atrakcji. Mimo to jest doskonałym miejscem do poznania codziennego życia Peruwiańczyków w małym miasteczku. Ogólnie w centrum jest spore zamieszanie: dużo ludzi, a jeszcze więcej taksówek i mototaxi. Przejazd przez pół miast mototaxi to koszt S/.2. Głównym miejscem w mieście, co oczywiste w Peru, jest Plaza de Armas. Na ulicy można było napić się pysznego soku za S/.1, gdzie często zdarzała się darmowa dolewka. Szczególnie dobry był ten wyrabiany z kukurydzy Maíz morado. Niektóre uliczki oddalone trochę od centrum nie należą do bezpiecznych o czym uprzejmie poinformowała nas jedna starsza pani, u której właśnie kupiliśmy szklankę takiego soku. Nie mniej jednak żadna niemiła sytuacja nas nie spotkała mimo, że chodziłem z aparatem albo w ręku albo w pokrowcu na szyi.



















Kolejnym etapem była kilkugodzinna wycieczka do rezerwatu Islas Ballestas, którą w zasadzie zakupiliśmy w naszym hoteliku w Huacachina. Wyjazd z samego rana (jakoś o 6), powrót około 13. Ceny niestety już nie pamiętam, ale były dwie dodatkowe opłaty już w samym Paracas: za wejście na molo S/.2 i za wstęp do parku S/.5. Rano w naszym hotelu jakby zapomnieli, że mamy w ogóle tego dnia jechać na te wyspy. Po obudzeniu pana z recepcji i przypomnieniu, że tak to dziś jedziemy, wykonał nerwowo dwa telefony i w końcu z lekkim poślizgiem przyjechał po nas bus. Bardzo przyzwoity i z klimą. Po zebraniu wszystkich osób z poszczególnych hoteli w Huacachina wyruszyliśmy do Paracas. Na miejscu było już kilka innych grup, czekała speedyboat i przewodnik mówiący również po angielsku. Generalnie warto się wybrać by zobaczyć wyspy i ptaki, w tym największe atrakcje pingwiny i lwy morskie.













Wypytując po dworcach o ceny i rozkłady autobusów do Arequipy (700km od Ica) wybraliśmy przewoźnika CIVA, http://www.excluciva.pe, kurs nocny i autokar o nieco niższym standardzie bez posiłku w czasie podróży. Mała ciekawostka co do ceny. W przeddzień odjazdu cena za bilet wynosiła S/.50, a na kilka godzin przez odjazdem spadła do S/.40, co nas oczywiście mile zaskoczyło i ucieszyło. Podobną tendencję cenową mają się też ceny biletów lotniczych na loty po Peru, że przed odlotem tanieją, ale o autobusach nie wiedzieliśmy. Podróż autobusem była w bardzo lokalnym towarzystwie, co nam w żadnym stopniu nie przeszkadzało. Pozostawała jedynie obawa o możliwą kradzież, jednak nic nam w nocy nie ukradli :D .



Po drodze widzieliśmy wrak jednego autokaru, który niestety kiedyś spadł w kilkudziesięciometrową przepaść.



Po dotarciu do Arequipy, która jest położona na wysokości 2300 m.n.p.m. u podnóża wulkanu El Misti 5800 m.n.p.m. znaleźliśmy hotelik ze śniadaniem i pysznym koktajlem owocowym w cenie S/.50 za pokój, położony jakieś 10 minut spacerkiem od Plaza de Armas. Podróż z dworca do centrum taksówką to koszt rzędu S/.6-7. Mały odpoczynek po 11-godzinnej podróży i wyruszyliśmy na miasto. Samo miasto już inne niż Ica. Moim zdaniem bardziej turystyczne i mniej lokalne i dlatego żeby właśnie tą peruwiańską lokalność można było zobaczyć warto było odwiedzić Ica. Oczywiście sam Plaza de Armas w Arequipie z widokiem na El Misti w tle z balkonu restauracji fajna sprawa.













Nieco na południe od Plaza de Armas jest rejon licznych straganów, targowisk i lokalnych barów, który też odwiedziliśmy. Co krok można spotkać starsze panie z przedmieść na chodnikach sprzedające warzywa albo różnorodne owoce. Choć nie miały przy sobie wagi, to wcale im to nie przeszkadzało w handlowaniu. Oczywiście nie zabrakło tam też stoisk z napojami oraz lokalnym jedzeniem. My jednak poszliśmy do baru na bardzo popularne w Peru Ceviche, w zestawie z bardzo dużą miską zupy rybnej to koszt zaledwie S/.6. Ceviche podawane było na talerzu ze słodkimi ziemniakami Camote.

















Będąc w Arequipie nie sposób ominąć Kanion Colca wobec czego stał się on naszym kolejnym celem. Aby się tam wybrać zakupiliśmy zorganizowaną jednodniową wycieczkę. Cena jaką uzyskaliśmy po lekkim targowaniu w czwartym biurze, które odwiedziliśmy to S/.45 od osoby, plus oczywiście obligatoryjne S/.70 do zapłacenia na miejscu za sam wstęp na Kanion, co moim zdaniem jest lekką przesadą, ale cóż ceny na Machu Picchu są jeszcze wyższe….

Plan wycieczki zakładał wyjazd spod hotelu o 3 w nocy, zebranie wszystkich uczestników z hoteli rozsianych po całym mieście, mały przystanek na wysokości 4910 metrów n.p.m. z widokiem na szczyty o wysokości 5800-6200 m i udanie się na śniadanie do Chivay 3635 m.n.p.m., po którym wyruszyliśmy w dalszą drogę do Kanionu. Cała wycieczka zaczynała się tak wcześnie, gdyż słynne Kondory Wielkie w Kanionie można zobaczyć z reguły przed południem, a są to jedne z największych (zaraz po Albatrosie wędrownym) ptaków latających, które żyją współcześnie. Ich skrzydła osiągają rozpiętość 3 metrów.











[img]http://imagizer.imageshack.us/v2/1024x768q90/401/sam2438u.jpg[/img



Zaraz po wyjechaniu z Chivay asfaltowa droga się skończyła. Po drodze przeprawa przez dwa małe strumyki, które przecinały drogę. Były one niewielkie gdyż ostatnio akurat nie padało w górach. Jednak po deszczu takie niepozorne strumyki bardzo łatwo przybierały już swoje groźniejsze oblicze i stawały się rwące i przejazd już nie był taki łatwy. Z ciekawostek, które opowiadał nam po drodze przewodnik mówił o trzęsieniu zmieni, które nawiedziło ten rejon tydzień przed naszą wizytą. Nie było ono co prawda wielkie, ale jak jechaliśmy to widzieliśmy w dwóch miejscach jak jeszcze trwała naprawa drogi. Nasz bus nie miał problemów z pokonaniem odcinka Chivay-Kanion, ale jak patrzyłem na duże autokary, które jeździły tą drogą to myślę, że podróż nimi nie była już taka bezpieczna.



Sam Kanion robi ogromne wrażenie, choć na pierwszy rzut oka nie widać różnicy wysokości między najwyższym a najniższym punktem – kilka kilometrów.





Tarasy widokowe Kanionu położone są na wysokości 3800m i tu dopadła nas już choroba wysokościowa. Generalnie niemiła sprawa i trochę kręci się w głowie. Przeszło nam, ale dopiero po zjechaniu z Chivay na niżej położony teren.