Fly4free.pl

W Eilat zaczyna się rafa koralowa i pod wodą kolorowych ryb jest całkiem sporo. My zamiast obserwatorium wybraliśmy snorekling na Coral Beach:



Kwiaty przy hotelu:



Po 1 dniu na plaży opuściliśmy Eilat bez żalu i pojechaliśmy do Jordanii, ale o tym w następnym odcinku.

CDN

PS. Niedługo zostaną uruchomione tanie połączenia lotnicze z Polski bezpośrednio do Eilat. Tym, którzy chcieliby tam polecieć na tygodniowe wakacje „w ciepełku” polecam szukać innych opcji, szczególnie, że na miejscu też tanio nie jest.Możliwe, ale jakoś mi nie brzmi ;)
Skyscanner nie znajduje żadnych bezpośrednich lotów z Polski do ETH ani pobliskiego VDA na maj, stąd moja wypowiedź. Jeżeli wiesz coś więcej to proszę podziel się z resztą forumowiczów.Niestety logistycznie sprawa nie jest taka prosta. Obdzwoniłem kilka wypożyczalni i żadna nie pozwala na przekroczenie granicy. Zostawiliśmy więc na kilka dni nasz samochód po stronie izraelskiej na przygranicznym parkingu, przekroczyliśmy granicę na piechotę, wzięliśmy taxi do Aqaby i tam wynajęliśmy kolejne auto.

Nowym samochodem pojechaliśmy do Wadi Rum, gdzie czekał już na nas przewodnik. Przywitali nas beduińską herbatą:



Po czym przesiedliśmy się do kolejnego samochodu, tym razem starej Toyoty 4x4:



Warto zauważyć, że na pustyni Toyota dominuje:



Zwiedzanie Wadi Rum to całodniowa wyprawa jeepem i odwiedzanie najciekawszych formacji skalnych. Pierwsze na trasie było źródełko Lawrenca, tego z Arabii ;)



Można się tam również przejechać na wielbłądach:



Dalej pojechaliśmy na fajną wydmę, po której zjeżdżaliśmy na snowboardach (tzw sandboarding):



Następnie wizyta w wąwozie:







Malutkie samochodziki na tle pustyni:



Ślady po turystach:



Koło południa była przerwa na lunch. Nasz przewodnik zabrał nas w ustronne miejsce, gdzie ugotował nam smaczny, warzywny lunch:



A my w tym czasie trochę odpoczęliśmy:



CDNBardzo dobre skojarzenie - na Wadi Rum kręcili Marjsanina ;)Po pożywnym lunchu pojechaliśmy zwiedzać kolejne atrakcje pustyni. Na początek grzybek:



Potem okolice tzw Małego i Dużego Łuku:





Pod wieczór pojechaliśmy oglądać zachód słońca nad pustynią:



Nasz samochodzik na tle wieczornej pustyni:



Jeszcze tylko wspinaczka z przewodnikiem na kolejną skałę:



I do obozu na pyszną kolację, pieczoną przez kilka godzin w dziurze w ziemi:



Po kolacji nocleg w beduińskim namiocie, bo na noc pod gwiazdami było za zimno.

CDNRano, z obozu na pustyni Wadi Rum, wróciliśmy do miasteczka i naszego wypożyczonego samochodu. Pojechaliśmy dalej do chyba najbardziej znanej atrakcji Jordanii – Petry.

Tego dnia akurat było dosyć pochmurnie i deszczowo, dzięki czemu było odrobinę mniej ludzi. Wejście do Petry zaczyna się od długiego, stromego wąwozu. Jego dno jest przystosowane do ruchu pieszych i dorożek, które często pędzą na złamanie karku, nie przejmując się spacerowiczami.







Wąwozem dochodzi się do tzw skarbca – najbardziej znanego punktu, szczególnie za sprawąfilmu „Indiana Jones i ostatnia krucjata”. Skarbiec to właściwie ładna fasada, ale bez pomieszczeń w środku skały:



Roi się tu od turystów, sklepików i naganiaczy:







Idąc dalej widzimy więcej domów wykutych w skałach, gdzie kiedyś zamieszkiwali kupcy, sprzedający swoje towary w okolicy skarbca:











Jaskinie mają ciekawą strukturę skały:



Fajną atrakcją jest „Petra by night” – spacer po zachodzie słońca przez wąwóz aż do skarbca.





Zwiedzanie Petry jest dosyć drogie – za 1 dzień + Petra by Night zapłaciliśmy 1000zł za 2 osoby.

CDNPo krótkiej przerwie powrót do relacji.

Z Petry wróciliśmy na południe Jordani i noc spędziliśmy w nadmorskiej Aqabie. Mimo, że od Eilatu oddalona tylko kilka kilometrów różni się drastycznie. Turystów jest tu dużo mniej a plaże są bardzo mało atrakcyjne. Z oczywistych względów plażowanie w kostiumie kąpielowym jest dla pań mocno niewskazane, chyba że na prywatnej, klubowej plaży.





Za to można dobrze i tanio zjeść, no i nie ma tyle wszechobecnej tandety co w Eilacie.



Rano wróciliśmy do Izraela i pojechaliśmy nad Morze Martwe, po drodze mijając kilka plantacji palm (na olej palmowy?):





Kryształy soli robią duże wrażenie:



Oczywiście odwiedziliśmy plażę:







I natarliśmy się błotem (niestety z paczki):



Spaliśmy w Ein Gedi, w którym również planowaliśmy plażowanie. Niestety od kilku lat publiczna plaża jest tam zamknięta, co napędza ruch prywatnemu SPA. Z resztą w okolicy większość publicznych plaż została zamknięta kilka lat temu, oficjalnie z powodu renowacji.



CDNDzięki - fajnie, że się podoba :)

W sumie wypadałoby tę relację też zakończyć ;) Znad Morza Martwego pojechaliśmy dalej, na północ. Najpierw nad jezioro Galilejskie (tam, gdzie Jezus chodził po wodzie):