A wieczorem dyskusje przy obiadokolacji za 4 usd....
Okazuje się że amerykanie pracują w Dili jako wolontariusze....
-- 12 Kwi 2018 20:50 --
Rozdział IV
Transport.... jest czy go nie ma ...
Transport na Timorze...... jest jak wszystko ciekawy...
1. Mikrolet - przebój Timorski to mini busy z ławkami wzdłuż na oszklonej pace, które kosztują w mieście 0,25 USD. Do środka da się upchnąć prawie tyle ludzi ile w naszym PolskimBusie. RyanAir powinien przyjechać po naukę....
2. Wieeeeeeeelka wywrotka - jeszcze większy przebój - tu to dopiero wejdzie pasażerów, od burty do burty...... Miejsca stojące, ale RyanAir też już o tym myślał....
3. Skuter i to jest strzał w dziesiątkę.... najlepszy srodek transportu w Azji w/g mnie.... udało sie znaleźć !!!!!!! Choć cena 30 USD/dzień powala... na Bali to przecież 3-4 USD!! Aby dostać się w większość miejsc potrzebny jest motor enduro... też da się wynająć......
DROGA jest nowa, piękna pachnie świeżością....ale.... DROGĘ zbudowały Chińskie koncerny.... DROGA czasem jest.....czasem jej nie ma.....a czasem rozpada się od nowości...
Prowadzi ze stolicy DILI na zachód aż do granicy z Indonezją.....
Czasem coś się obsypie na DROGĘ
Czasem coś się zarwie
lub też urwie całkowicie...
czasami znika prawie zupełnie......
a nawet znalazł się zakręt gdzie na asfalcie zaschnięta ropa......
Przyczyna szybko się wyjaśniła...... Kiedyś wywróciła się cysterna i leży....... ale to przecież żaden problem....
Fakt istnienia drogi pozwala jednak na zwiedzanie Timoru z pokładu skutera.....Rozdział VI
Co można zwiedzać? ... Trudno coś znaleźć ale da się....
Archives & Museum of East Timorese Resistance Za jedynie dolca:
możemy poznać historię walki partyzanckiej z Indonezją...
Gdy w listopadzie 1975 roku FRETILIN proklamowała niepodległość Timoru Wschodniego, powstał nowy ruch, pragnący przyłączyć Timor do Indonezji. Tak zwana partia proindonezyjska. Potężny sąsiad tylko czekał na taką propozycję. W grudniu 1975 roku do Timoru wkroczyły wojska indonezyjskie, a organizatorzy republiki i ruch narodowo-wyzwoleńczy musieli uciec w góry.
Nino Konis Santana (ur. 12 stycznia 1957 r. W Vero, Tutuala , okręg Lautém , d. 11 marca 1998 r. W powiecie Ermera ) był bojownikiem o wolność Timoru Wschodniego , który przewodził oddziałowi Fretilin od kwietnia 1993 r. Santana zginął w wypadku, po tym jak został postrzelony w nogę podczas indonezyjskiej zasadzki. Jego następcą został Taur Matan Ruak.
Replika miejscą gdzie mieszkał...
Indonezja nie posłuchała wezwania o wycofanie wojsk i w 1976 roku anektowała Timor Wschodni. Znaczna część ludności nie pogodziła się z tą inkorporacją i podjęła walkę zbrojną.
W ciągu roku zginęła 1/3 ludności Timoru. Z 650 tysięcy mieszkańców przy życiu pozostało 420 tysięcy. Powstałą próżnię Indonezja próbowała wypełnić emigrantami z przeludnionej Jawy.
W tej sytuacji na scenę wkroczył lider ruchu niepodległościowego, nagrodzony Pokojową Nagrodą Nobla biskup Carlos Filipe Ximenes Belo. Przemawiał: "Uciszmy gniew i wrogość. Chęć odwetu i wszystkie ciemne emocje. Zmieńmy się w pokorne narzędzia pokoju. Ludzie we Wschodnim Timorze są gotowi do kompromisu. Są chętni by wybaczyć i przezwyciężyć swoją gorycz. Pragną pokoju w swoim kraju i całym regionie".
30 sierpnia 1999 w Timorze Wschodnim odbyło się referendum, w którym ogromna część jego mieszkańców opowiedziała się za niepodległością. Ten wynik stał się początkiem kampanii terroru i wypędzeń systematycznie prowadzonej przez władze indonezyjskie. Na 800 tys. mieszkańców ponad połowa utraciła swoje domy, 300 tys. musiało opuścić kraj, a 140 tys. trafiło do Timoru Zachodniego, do wcześniej przygotowanych przez władze miejsc wysiedlenia.
Kres pogromom położyła dopiero misja wojskowa ONZ. 20 maja 2002 Timor Wschodni odzyskał pełną niepodległość, stając się pierwszym suwerennym państwem powstałym w XXI wieku.
Cristo Rei z Dili
Timorczycy chwalą się że jest to drugi najwyższy posąg Chrystusa po Pomniku Chrystusa Odkupiciela w Rio de Janeiro..... Nic nie wiedzą o Świebodzinie.....
to posąg Jezusa o wysokości 27,0 m położony na szczycie kuli ziemskiej w Dili. Statua została zaprojektowana przez Mochamada Syailillah, który jest lepiej znany jako Bolil. Statua została oficjalnie odsłonięta przez Suharto w 1996 r. Jako dar od rządu indonezyjskiego do mieszkańców Timoru Wschodniego, który w tym czasie był jeszcze prowincją. Pomnik jest jedną z głównych atrakcji turystycznych w Timorze Wschodnim.
Statua i globus, na którym spoczywa, znajdują się na końcu półwyspu Fatucama, z widokiem na ocean i można do niego dotrzeć, pokonując około 500 schodów.-- 21 Kwi 2018 19:33 --
Ai Pelo
( Indonezyjski Bekas Penjara Aipelo, Aipelo , również Do Ai Pelo ) to więzienie z czasów kolonialnych Portugalii we współczesnym Timorze Wschodnim . Nazwa pochodzi od "Epelo", słowa "gorzka woda" w lokalnym języku Tokodede .
Aipelo znajduje się w koło Liquiçá , na zachód od Dili .
Więzienie służyło również jako siedziba administracji i służby celnej.
Neoklasyczny budynek główny z komórkami administracyjnymi i więziennymi oraz sąsiednimi koszarami dla żołnierzy stacjonujących tutaj powstał w 1889 r.
Pod rządami gubernatora António Francisco da Costa . W 1914 r. Wybudowano dwa kolejne budynki dla więźniów z Makau , gdzie więzienia były wówczas przepełnione.
-- 21 Kwi 2018 19:56 --
Maubara
Maubara to wieś w Maubara Subdistrict na zachód od miasta Liquiçá.
Maubara słynie z fortu, który został zbudowany przez Holendrów około 1756 roku. Fort z dwiema bramami wciąż zawiera oryginalne działo i jest dobrze zachowany.
Dzięki za relację. Czytając ją wspominam ciekawe informacje o historii tego rejonu świata (choć głównie przez pryzmat agresywnego sąsiada) przeczytane w książce “Indonezja itd. Studium nieprawdopodobnego narodu”.A jak tam z nurkowaniem/snorkelingiem? Korzystałeś z tego typu atrakcji?p.s.Po lekturze aż chce się zacytować pewną starą piosenkę... "Tan wąsik, ach ten wąsik!"
:DWysłane z mojego P9 przy użyciu Tapatalka
Super! niezwykle ciekawe miejsce. Tak mało informacji jest o Wschodnim Timorze, a jest tak niesamowicie ciekawym krajem i atrakcyjnym przyrodniczo. Dzięki Wielkie za fotorelację!
Tak to jedno z ciekawych miejsc jeszcze bez turystów, o bardzo dużym potencjale.....To kraj który ma dużą przyszłość przed sobą. Posiada cudowne plaże, góry, miejsca do nurkowania.... na dodatek kraj katolicki, bliski kulturowo jako przez długi czas część Portugalii.
A wieczorem dyskusje przy obiadokolacji za 4 usd....
Okazuje się że amerykanie pracują w Dili jako wolontariusze....
-- 12 Kwi 2018 20:50 --
Rozdział IV
Transport.... jest czy go nie ma ...
Transport na Timorze...... jest jak wszystko ciekawy...
1. Mikrolet - przebój Timorski to mini busy z ławkami wzdłuż na oszklonej pace, które kosztują w mieście 0,25 USD. Do środka da się upchnąć prawie tyle ludzi ile w naszym PolskimBusie. RyanAir powinien przyjechać po naukę....
2. Wieeeeeeeelka wywrotka - jeszcze większy przebój - tu to dopiero wejdzie pasażerów, od burty do burty...... Miejsca stojące, ale RyanAir też już o tym myślał....
3. Skuter i to jest strzał w dziesiątkę.... najlepszy srodek transportu w Azji w/g mnie.... udało sie znaleźć !!!!!!! Choć cena 30 USD/dzień powala... na Bali to przecież 3-4 USD!!
Aby dostać się w większość miejsc potrzebny jest motor enduro... też da się wynająć......
Jednak jutro w drogę.......
C.D.N.Rozdział V
Droga.....Jest a czasem jej nie ma ...
Timor wschodni kraj który posiada zasoby ropy naftowej pod dnem morza Timor (toczy się spór z Australią http://www.abc.net.au/news/2017-01-09/e ... ia/8170476) dzieki temu zbudował DROGĘ....
DROGA jest nowa, piękna pachnie świeżością....ale....
DROGĘ zbudowały Chińskie koncerny.... DROGA czasem jest.....czasem jej nie ma.....a czasem rozpada się od nowości...
Prowadzi ze stolicy DILI na zachód aż do granicy z Indonezją.....
Czasem coś się obsypie na DROGĘ
Czasem coś się zarwie
lub też urwie całkowicie...
czasami znika prawie zupełnie......
a nawet znalazł się zakręt gdzie na asfalcie zaschnięta ropa......
Przyczyna szybko się wyjaśniła...... Kiedyś wywróciła się cysterna i leży....... ale to przecież żaden problem....
Fakt istnienia drogi pozwala jednak na zwiedzanie Timoru z pokładu skutera.....Rozdział VI
Co można zwiedzać? ... Trudno coś znaleźć ale da się....
Archives & Museum of East Timorese Resistance
Za jedynie dolca:
możemy poznać historię walki partyzanckiej z Indonezją...
Gdy w listopadzie 1975 roku FRETILIN proklamowała niepodległość Timoru Wschodniego, powstał nowy ruch, pragnący przyłączyć Timor do Indonezji. Tak zwana partia proindonezyjska. Potężny sąsiad tylko czekał na taką propozycję. W grudniu 1975 roku do Timoru wkroczyły wojska indonezyjskie, a organizatorzy republiki i ruch narodowo-wyzwoleńczy musieli uciec w góry.
Nino Konis Santana (ur. 12 stycznia 1957 r. W Vero, Tutuala , okręg Lautém , d. 11 marca 1998 r. W powiecie Ermera ) był bojownikiem o wolność Timoru Wschodniego , który przewodził oddziałowi Fretilin od kwietnia 1993 r. Santana zginął w wypadku, po tym jak został postrzelony w nogę podczas indonezyjskiej zasadzki. Jego następcą został Taur Matan Ruak.
Replika miejscą gdzie mieszkał...
Indonezja nie posłuchała wezwania o wycofanie wojsk i w 1976 roku anektowała Timor Wschodni. Znaczna część ludności nie pogodziła się z tą inkorporacją i podjęła walkę zbrojną.
W ciągu roku zginęła 1/3 ludności Timoru. Z 650 tysięcy mieszkańców przy życiu pozostało 420 tysięcy. Powstałą próżnię Indonezja próbowała wypełnić emigrantami z przeludnionej Jawy.
W tej sytuacji na scenę wkroczył lider ruchu niepodległościowego, nagrodzony Pokojową Nagrodą Nobla biskup Carlos Filipe Ximenes Belo. Przemawiał: "Uciszmy gniew i wrogość. Chęć odwetu i wszystkie ciemne emocje. Zmieńmy się w pokorne narzędzia pokoju. Ludzie we Wschodnim Timorze są gotowi do kompromisu. Są chętni by wybaczyć i przezwyciężyć swoją gorycz. Pragną pokoju w swoim kraju i całym regionie".
30 sierpnia 1999 w Timorze Wschodnim odbyło się referendum, w którym ogromna część jego mieszkańców opowiedziała się za niepodległością. Ten wynik stał się początkiem kampanii terroru i wypędzeń systematycznie prowadzonej przez władze indonezyjskie. Na 800 tys. mieszkańców ponad połowa utraciła swoje domy, 300 tys. musiało opuścić kraj, a 140 tys. trafiło do Timoru Zachodniego, do wcześniej przygotowanych przez władze miejsc wysiedlenia.
Kres pogromom położyła dopiero misja wojskowa ONZ. 20 maja 2002 Timor Wschodni odzyskał pełną niepodległość, stając się pierwszym suwerennym państwem powstałym w XXI wieku.
Cristo Rei z Dili
Timorczycy chwalą się że jest to drugi najwyższy posąg Chrystusa po Pomniku Chrystusa Odkupiciela w Rio de Janeiro..... Nic nie wiedzą o Świebodzinie.....
to posąg Jezusa o wysokości 27,0 m położony na szczycie kuli ziemskiej w Dili. Statua została zaprojektowana przez Mochamada Syailillah, który jest lepiej znany jako Bolil. Statua została oficjalnie odsłonięta przez Suharto w 1996 r. Jako dar od rządu indonezyjskiego do mieszkańców Timoru Wschodniego, który w tym czasie był jeszcze prowincją. Pomnik jest jedną z głównych atrakcji turystycznych w Timorze Wschodnim.
Statua i globus, na którym spoczywa, znajdują się na końcu półwyspu Fatucama, z widokiem na ocean i można do niego dotrzeć, pokonując około 500 schodów.-- 21 Kwi 2018 19:33 --
Ai Pelo
( Indonezyjski Bekas Penjara Aipelo, Aipelo , również Do Ai Pelo ) to więzienie z czasów kolonialnych Portugalii we współczesnym Timorze Wschodnim . Nazwa pochodzi od "Epelo", słowa "gorzka woda" w lokalnym języku Tokodede .
Aipelo znajduje się w koło Liquiçá , na zachód od Dili .
Więzienie służyło również jako siedziba administracji i służby celnej.
Neoklasyczny budynek główny z komórkami administracyjnymi i więziennymi oraz sąsiednimi koszarami dla żołnierzy stacjonujących tutaj powstał w 1889 r.
Pod rządami gubernatora António Francisco da Costa . W 1914 r. Wybudowano dwa kolejne budynki dla więźniów z Makau , gdzie więzienia były wówczas przepełnione.
-- 21 Kwi 2018 19:56 --
Maubara
Maubara to wieś w Maubara Subdistrict na zachód od miasta Liquiçá.
Maubara słynie z fortu, który został zbudowany przez Holendrów około 1756 roku. Fort z dwiema bramami wciąż zawiera oryginalne działo i jest dobrze zachowany.