Fly4free.pl

Po obiedzie trochę popracowałem na komputerze, a następnie wyszedłem posiedzieć na tarasie hotelowym. Widziałem na Flight Radar, że mój samolot jest już w drodze na Mauritius, więc tym razem byłem prawie pewny, że mój jutrzejszy lot dojdzie do skutku. Wypiłem sobie ostatnią kawę na wyspie i poszedłem spać.



O poranku wziąłem tylko swoje bagaże i zszedłem do recepcji, żeby się wykwaterować i wziąć wszystkie rachunki. Na lotnisko zawiózł mnie hotelowy shuttle bus. Jak się okazało nie tylko ja z pasażerów tego felernego rejsu EW 177 spałem w tym hotelu. Takich osób było zdecydowanie więcej. Odebrałem swój bilet, nie nadawałem żadnego bagażu i od razu przeszedłem kontrolę paszportowo-bagażową. Mając 15 minut do boardingu udałem się do saloniku Amedee Maingard Lounge. Trzeba przyznać, że to bardzo porządny salonik, w którym jest wszystko co niezbędne do komfortowego oczekiwania na lot. Zjadłem tutaj smaczne śniadanie i wypiłem dobrą kawę. Nie brakowało także słodkości, słabych i mocnych alkoholi, soków czy przekąsek.







Inne fajne maszyny czekały przy rękawach:





Boarding na mój lot jednak opóźnił się o około 30 minut. Samolot był pełen praktycznie do ostatniego miejsca. Od razu po wejściu na pokład poszedłem spać. Lecieliśmy Airbusem A330-200. Eurowings ostatnio bardzo tanio sprzedaje swoje bilety do egzotycznych miejsc jak właśnie Mauritius czy Kuba. Nie oczekiwałem zbyt wiele, a także trochę bałem się restrykcji odnośnie bagażu podręcznego. Na ten absolutnie nikt nie zwracał uwagi, a same wrażenie z lotu są u mnie bardzo pozytywne. Przede wszystkim podano dwa posiłki. Pierwszy jakieś 1,5h po starcie w postaci prostego śniadania, a drugi to obiad (do wyboru makaron lub kurczak) na 3h przed lądowaniem. Śniadanie było w porządku, natomiast obiad prawie, że niezjadliwy – jedzenie bez smaku. Podczas całego, prawie 12-godzinnego lotu można było korzystać z systemu rozrywki – duże ekrany, bardzo dobrze działające na dotyk i z dużą bazą filmów, seriali czy gier. Naprawdę nie sposób się nudzić. Dodatkowo było wejście USB i dwa porty dodatkowe do ładowania sprzętu mobilnego. Odnośnie miejsca na nogi nie było tragedii, aczkolwiek jako osoba z 190 cm wzrostu musiałem trochę się nagimnastykować, żeby zająć odpowiednią pozycję do spania, ale było to możliwe. Za ten lot otrzymałem 1450 mil do Miles & More.









Po wylądowaniu na lotnisku w Kolonii nie miałem pojęcia co ze sobą zrobić. Nie miałem kupionego lotu do domu. Zdawałem sobie sprawę, że cena na ostatnią chwilę nie będzie niska, ale zrobiłem szybkie rozeznanie dostępnych opcji. Ryanair do Modlina lub Berlina wyprzedany. Poszedłem nawet do biura FR zapytać o opcję Standby, ale już mieli overbooking i nie było takiej opcji. AirBerlin za mile do Berlina niedostępny, ale co ciekawe do Warszawy przez Berlin już tak. Koszt 17500 mil + 0 zł podatków. Jest jakaś opcja, ale mało atrakcyjna. Inne loty za gotówkę były od 700 zł, co w ogóle zepsułoby cały budżet przeznaczony na ten trip. Przyszedł czas analizy transportu drogą lądową. Bla bla Car dostępny – idealnie Kolonia – Poznań za 106 zł. Od razu bookuję i dzwonię… Eh, okazuje się że źle koleś dodał trasę i on jedzie w odwrotnym kierunku… Nadzieja umarła. Sprawdzam autobusy, a dokładniej Flixbus, którym kilka razy jechałem w Niemczech. Zaczął on współpracować z Polskim Busem i można kupić bilet łączony Kolonia (lotnisko) – Berlin – Poznań za 230 złotych. Nie wygląda najgorzej, ale czas przejazdu to 14h (2h w tym na przesiadkę w stolicy). Alternatywy nie miałem, więc dokonałem takiego zakupu i poszedłem odczekać 4h do odjazdu do lotniskowego MCDonaldu.



Tak też zakończyła się moja „Szalona oblotówka”. Do domu dotarłem zmęczony, ale cały i zdrowy. Bez przygód się nie obyło, ale dzięki temu będę miał co wspominać. Głównym punktem wycieczki był Mauritius, który zaskoczył mnie pozytywnie. Czy jest on takim rajem jak Seszele czy Malediwy? Raczej nie. Ale jest świetnym miejscem wakacyjnym, które odkrywa swoje uroki dopiero po głębszym poznaniu. Na pewno nie da się tego odkryć ograniczając się tylko do hotelowego leżaka. Trzeba się ruszyć i odnaleźć tą oszałamiając zieleń, turkusowy ocean i przyjaznych ludzi. Kraj ten od 1968 roku jest suwerenny. Pomimo, że żyje tutaj mieszanka kulturowa (Hindusi, Arabowie, Afrykańczycy etc.) to nie wadzą oni w siebie i żyją wspólnie czy też obok siebie. Ulice w mieście są raczej czyste, nie ma sypiących się budowli, a samochody, podobnie jak drogi są w dobrej kondycji. Podobno najniższe wynagrodzenie tutaj wynosi w graniach 12000 rupii, ale do tego jest spora pomoc socjalna.

Jeżeli macie jakieś pytania, coś powinienem uzupełnić itp. to proszę dajcie znać. Ja w tym momencie kończę swoją relację z tej bardzo intensywnej wyprawy. Jestem bardzo zadowolony, że udało mi się w pełni zrealizować plan, że relacja pojawiała się w miarę regularnie, a także, że lot, który był tak mocno opóźniony to ten prawie ostatni, a nie pierwszy czy drugi, co mogłoby pokrzyżować moje wszystkie założenia.

Dzięki za wasze komentarze i lajki - to zawsze motywuje do pisania :) Do usłyszenia przy kolejnej okazji! ;)@‌tropikey‌, Eurowings na moje pismo odpisało w ciągu kilku godzin i poprosili o dane do przelewu + wszelkie rachunki. Mam nadzieję, że się uda ;)

@‌marek2011‌, zamieszczę jak tylko wszystko sobie podliczę na spokojnie.

@don, czy możesz zobaczyć czemu tu https://spolecznosc.fly4free.pl/blog/28 ... -mauritius nie dodała się ostatnia część relacji?