Fly4free.pl

Potem miało być Nazaré, ale webcam pokazywał ciągle, że jest tam bardzo duże zachmurzenie (mimo lazurowego nieba wszędzie dookoła), więc pojechaliśmy do Bathali, by odwiedzić i tamtejszy klasztor.















Chmury w Nazaré nie odpuszczały, więc podskoczyliśmy jeszcze do Leirii. I to było pierwsze rozczarowanie. Udało nam się znaleźć zacienione miejsce parkingowe w pobliżu zamku, ale i tak w skwarze trzeba było podejść kilkaset metrów. No to idziemy, idziemy, już się zbliżamy, a tu bach! Zamek zamknięty, bo robią renowację za 3,4 mln EUR... Córka mnie wzrokiem zabija, ale co zrobić. Przyznaję, nie sprawdziłem u nich na stronie, a tam przecież jest o tym informacja waląca po oczach. Dygamy zatem znowu w ukropie z powrotem do samochodu. Ale fotka choć z dołu i bez sensu musi być :D



Do ustalenia zostaje, czy jedziemy teraz prosto do Porto, czy ryzykujemy z tym nieszczęsnym Nazaré? Kamera internetowa uparcie pokazuje tam gęste zachmurzenie. Coś się tam im musiało zjarać - myślę sobie. W Praia d'El Rei też bywała mgła z rana, ale o tej godzinie? Na pewno jest porządku, jedziemy - zadecydowałem. I to był błąd. Nie dość, że na miejscu (zapewne z powodu niedzieli) ścisk i tłok, jak w Karwii w pobliżu plaży, to okazało się, że kamera się wcale nie zjarała. Co to, to nie... Aż do samego miasteczka było piękne niebo, lazurowe niczym azulejos, lecz na linii brzegowej masa powietrza znad Atlantyku toczyła złośliwie dla nas jakąś wojenkę z masą znad interioru. No popatrzcie tylko - tam w dole powinna być plaża (widok z okolic latarni morskiej).





Ale tam jeszcze wrócę. Nu pagadi Nazaré...

Cisnęliśmy zatem do Porto. Nie mam pojęcia, na ile będzie opiewał rachunek za autostrady, gdy będę oddawał auto (mamy tutejszy "via toll") i być może będę zgrzytać zębami, ale niech tam, warto... Jazda po tutejszych drogach, czy to płatnych, czy bezpłatnych, to sama przyjemność.
Wcześniej wspominałem, że zarezerwowałem AC Hotel by Marriott Porto, który się niestety w lipcu nie otworzył, ale przez travelocity zarezerwowałem nawet taniej (choć bez śniadań) apartament w budynku sąsiadującym z ww. hotelem. Wygląda to z grubsza tak:









Nie wszystko jednak złoto, co się świeci. Najpierw za Chiny nie mogłem znaleźć wjazdu do garażu (w cenie), wskazanego na otrzymanej mapce. Jest to naprawdę duży kompleks w sąsiedztwie stadionu FC Porto, z plątaniną okalających go ulic i po prostu się tu gubiłem. W końcu wjechałem po prostu do garażu centrum handlowego w tym kompleksie i znalazłem w jego labiryncie drogę do poziomu -2 i do mojego miejsca 16.25 (16. piętro, apartament nr 25). Znaczy, nie do końca mojego, bo ktoś tam sobie postawił auto. Opiekun obiektu wskazał mi inne miejsce, a dziś jeszcze inne. A tamten jak stał, tak stoi i nie wiedzą, kto to :D

Potem klimatyzator zaczął buczeć, jak trymer o mocy 2000 W u jakiegoś barbera od bród typu spartańskiego. No to znowu piszę do opiekuna, a ten mnie znowu bardzo przeprasza, ale na szczęście po ok. pół godzinie hałas ustaje. Po kolejnych 30 minutach córka mnie woła i pokazuje, że z klimatyzatora woda ciurkiem na podłogę kapie. Wycieram zatem to wszystko (żal mi było parkietu), buduję konstrukcję do gromadzenia wód opadowych (takie "oczko wodne +") i znowu kontaktuję się wiadomo z kim. Obiecują naprawę z rana, a nam pozostaje przetrwać noc w rytmie jednej kropli wody na sekundę. Finał jest jednak taki, że rzeczywiście naprawili, dorzucili dodatkowy wentylator i przynieśli butelkę wina (pewnie za 2,50 € :D ).

Zanim wyszły te wszystkie przypadłości, skoczyliśmy jeszcze do centrum Porto. Ponownie skorzystaliśmy z Freenow, mimo że niemal pod nosem mamy stację metra. Te przejazdy za 3-4 EUR rozkapryszają, a ruch w mieście mały, więc przejazdy idą szybko.

























Samo Porto - jak dla mnie bomba! Wspaniałe miasto, a klimaty w okolicach Praça Ribeira, wspomagane widokiem na most Luisa I-go, po prostu wymarzone. Nie ma siły, muszę tu wrócić z małżonką :)
A póki jestem z córką, zdany jestem na żarcie vege. W Porto, na pierwszy raz padło na lokal o nazwie Kind Kitchen. Porcje nie za duże, ale smakowo bardzo dobre.





I tak dobiegł końca ten dzień. Woda kapiąca z klimatyzatora dobrze współgrała z wieściami płynącymi z kraju. Mimo tych wszystkich przeciwności losu i mimo jeszcze wyższej temperatury, następnego dnia (czyli dziś) udało się nam odwiedzić Guimarães i Bragę, a potem jeszcze spenetrować niewidziane wcześniej części Porto. O tym jednak już następnym razem :)Poniedziałek - jak zaspojlerowałem wczoraj - spędziliśmy w Guimarães i Bradze, a końcówkę dnia w Porto.
Tytułem wstępu muszę przedstawić ważne wyjaśnienie: w poniedziałek było gorąco, jak w piekarniku, więc szwędanie się po miasteczkach było wykluczone. Owszem, pokonywaliśmy pewne odcinki na piechotę przemykajac się zacienionymi zaułkami, ale na pewno nie wycisnęliśmy z odwiedzonych miejsc wszystkiego, co się da, bo się po prostu nie dało. Mimo tego, wszędzie nam się bardzo podobało (zwłaszcza w małym, klimatycznym Guimarães) i mam apetyt, by tam wrócić w chłodniejszej porze roku.

Przejazd do Guimarães zajął nam 40 minut. Udało się znaleźć przyjemnie zacienione miejsce parkingowe niemal przy samym placu Largo da Oliveira i ruszyliśmy do tych najbardziej znanych miejsc (choć niewątpliwie coś nam jeszcze umknęło). Kusiło nas, by obejść starówkę ścieżką wytyczoną po murach miejskich, ale chyba by nam białko ścięło. Na szczęście, z tradycyjnej, brukowej perspektywy miasteczko jest również urocze :)