Fly4free.pl

im bliżej "centrum" tym mniej czysto ;)




Kto raz był w Azji ten wie co znajduje się w tych niedużych butelkach - czasami Absoluta ;)




Promo na Ramadan :D Nie sposób nie skorzystać :D




A tymczasem po drodze przygrywała nam ekipa muzyków ;)




Amsterdam? Wenecja? Nie! To Jogja! Nie sposób się pomylić :lol:








I powoli po ok.20-30min. docieramy do Malioboro, najbardziej znanego "deptaka" ze sklepami/stoiskami z pamiątkami i nie tylko. Niestety w naszej ocenie dużo kiczu i tandety :/
A zaczyna się tak miło.. suszonymi rybkami








Po Jogji można poruszać takimi "rikszami", jeżdzą wszędzie i możemy być pewni, że ich kierowcy zaproponują nam swoje usługi :D








Chińska część Malioboro








Postanowiliśmy i my skorzystać z niedużej podwózki do pałacu Kraton :) Na Malioboro jakoś nie mogliśmy się odnaleźć, tak jakby było za dużo wszystkiego, a nic nie potrafiło przyciągnąć naszej uwagi na dłużej..




Pałac Kraton (Keraton) to kolejna z atrakcji Jogji, pałac a w sumie kompleks pałacowy sułtana znajduje się na sporym obszarze i składa się z wielu części. Są tam m.in. baseny, ogród i meczet. Jest ogólnie dostępny dla zwiedzających, ale w określonych godzinach, bowiem nadal służy władzom. ZUPEŁNIE przypadkiem trafiamy na przewodnika, który oczywiście z wielką chęcią oprowadzi nas po kompleksie ;) Sporo nam opowiada o pałacu, przy okazji - zachodząc do różnych sklepów z warsztatami, gdzie podglądamy pracę Jawajczyków.
A jest na co popatrzeć - robione na naszych oczach lalki to bohaterzy jawajskiego teatru cieni Wayang - przedstawienia, które na pewno warto zobaczyć będąc na Jawie (niestety nam się nie udało). Lalki są wykonywane z bawolej wysuszonej skóry, w której, za pomocą młotka i dłuta robione są wszystkie elementy/wzory nawet te najmniejsze. Materiał wygląda jak ażurowy, aż trudno uwierzyć, że robione są ręcznie.












Na koniec lalki są malowane, każdy kolor oznacza co innego, każdy wzór ma swoje odniesienie, a wszystkie tworzą spójną całość.




Z warsztatu przeszliśmy przez sklep, w którym można było nabyć różnego rodzaju lalki używane w jawajskim teatrze. Wszystkie robione i malowane ręcznie.








A tutaj już kolejne "przypadkowe" miejsce - sklep z kawą luwak, można spróbować, powąchać i zakupić kopi luwak ;) A w klatce luwak ze sporą nadwagą..




i kawa jego produkcji :D




I w końcu jedno nieprzypadkowe miejsce czyli tereny pałacu ;)

























Tyle na dziś. W następnym poście świątynie Borobudur i Prambanan i nasze próby poruszania się indonezyjską komunikacją miejską :DDrugi dzień w Jogji to dzień świątyń i tym razem postanowiliśmy zaufać naszej wspaniałej orientacji geograficznej, znajomości rozkładu komunikacji miejskiej w Jogji oraz innym zdolnościom o charakterze lokacyjno-geograficznym :D Oczywiście na każdym mniejszym/większym rogu Jogji (oraz w hotelach) można było zakupić pakiet wycieczek Borobudur+Prambanan, jednak postanowiliśmy dostać się tam sami ;) Najpierw chcieliśmy udać się do Borobudur, który leży ok.40 km od Jogji, co na przełożenie na indonezyjską komunikacje daje nam ok. 1,5h niezapomnianej i fascynującej drogi na miejsce :P Z hotelu najpierw doszliśmy na ulicę Sugiono na przystanek autobusowy, gdzie wsiedliśmy w linię 2A. Bilety kupuje się na przystanku (3tys idr - single ticket), który z przodu jest zamknięty i drzwi autobusu otwierają się bezpośrednio do niego, a do autobusu wpuszcza nas pan przystankowy, który sprzedał nam bilety ;)
Dla ułatwienia mapka: https://lklcbemfarmasiugm.files.wordpre ... _jogja.jpg

Linia 2A dowiozła nas do dworca autobusowego - terminal Jombor skąd jeżdżą bezpośrednie autobusy do Borobudur. Autobusu nie trzeba specjalnie szukać, po dworcu chodzi pan-nawoływacz "Booooorobudur??!!!!!!??!!!!" i zbiera wszystkich chętnych ;) Ma też inne zadania, ale o tym później :D Autobus odjeżdża, gdy zbierze się prawie komplet.Jeden bilet kosztował nas 20tys. idr, kupuje się go w autobusie od nawoływacza i niechętnie chciał się targować, chociaż widzieliśmy, że miejscowi płacili mniej :/ Droga do Borobudur to iście niesamowite przeżycie :P Kierowca rozpędza autobus, który wyprzedza wszystkich i wszystko na trzeciego, czwartego i piątego, a w między czasie zatrzymuje się na "przystankach", do czego nawołuje go.. pan nawoływacz, który całą drogę stoi w tylnych otwartych drzwiach i wypatruje chętnych do dalszej jazdy ;) Gdy kogoś wypatrzy krzyczy do kierowcy bliżej nieokreślonym zawołaniem typu "eeee!!!" i kierowca w tym samym momencie szybciutko hamuje i zjeżdża na pobocze. Nawoływacz pyta się wsiadającego gdzie jedzie i kasuje go za bilet. Zapamiętuje też kiedy kto wysiada i też nawołuje kierowcę do zatrzymania się. Wszystko odbywa sie dość.. szybko :D Jedna babcia z dwoma torbami wsiadała, gdy autobus już ruszał, ale to standard ;) Po 1,5h szalonej jazdy w końcu z ulgą wysiedliśmy. Droga z dworca do Borobudur nie była daleka - my szliśmy za tłumem, na szczęście było kilku miejscowych idących do światyni ;) Na miejscu kupiliśmy bilet łączony na Borobudur i Prambanan, który wychodził taniej niż oddzielnie na każdą świątnię (18$ Prambanan i 20$ Borobudur) - razem bilet "package" 30$. Przed wejściem wypożycza się za free również sarongi.





Świątynia Borobudur - dla niektórych jedna z największych buddyjskich świątyń na świecie, dla innych must see w Indonezji, dla jeszcze innych budowla znana z Cywilizacji, a dla jeszcze innych z okładki indonezyjskiego LP :D Ale wszystkie skojarzenia są trafne ;)













Borobudur to kamienna świątynia w kształcie piramidy, zbudowana na przełomie VIII i IX w. Składa się z kilku tarasów połączonych schodami, z których na pierwszych możemy podziwiać płaskorzeźby ze scenami z życia Buddy,
















a na kolejnych znajdują się tzw. stupy - nazywane przez nas dzwoneczkami lub cyckami :D Tylko w jednej ze stup nie znajdziemy medytującego Buddy, a całą świątynię wieńczy znajdująca się na samej górze - największa stupa.












Świątynia nie posiada wnętrz, zwiedza się ją spacerując pośród kolejnych tarasów pokonując łącznie 6km. Jest położona w pięknym otoczeniu zalesionych wzgórz i gęstej dżungli.













Świątynia jest niezwykła, jej świetne położenie i niesamowita konstrukcja robią naprawdę wielkie wrażenie.









Po wyjściu ze świątyni czeka nas kilka kolejnych kilometrów do przejścia pomiędzy.. stoiskami, straganami i wśród naciągaczy.. Jeszcze gdyby tam było coś sensownego do kupienia.. ;)

Przez naszą dość długo trwającą podróż do Borobudur zaczęliśmy zastanawiać się czy zdążymy do Prambanan, który leży na przedmieściach Jogji, ale po jej drugiej stronie (wschodniej). Zaczęliśmy więc szukać taksówki, która zawiozłaby nas do Prambanan. Z pomocą przyszli mili tubylcy stojący przy sklepach z napojami. Był jeszcze jeden mały problem - otóż musieliśmy zahaczyć o biuro linii lotniczych Sriwijaya Air na lotnisku lub gdziekolwiek, ponieważ... dzień wcześniej mój kochany mąż zakupił nam bilety Jogja-Dżakarta i wpisał moje.. panieńskie nazwisko :D 2lata po ślubie :D Nie wiem czy chciał mi tym coś przekazać :P :roll: Byliśmy juz w biurze Sriwijayi i powiedziano nam, że zmienić nazwiska się nie da, ale teoretycznie nie powinno być problemów - skserowali mój dowód, paszport i coś tam gdzieś tam wysłali. Ale doszliśmy do wniosku, że na lotnisku może być różnie, poza tym był to o tyle ważny lot, że po 3h mieliśmy lecieć już w stronę Europy, więc gdyby mnie nie przepuścili.. byłoby kiepsko :D Zdecydowaliśmy, że kupimy nowy bilet, który na szczęście nie był bardzo drogi, żeby nie mieć niepotrzebnych nerwów. Udało się nam to w drodze na lotnisko, więc nie musieliśmy już na nie podjeżdżać. Pojechaliśmy prosto do Prambanan. Droga była dość długa, zajęła nam ok. 1h, więc nie chcę myśleć ile taka trasa by trwała komunikacją miejską.
Normalnie do Prambanan można dojechać zwykłym miejskim autobusem nr 1A z centrum Jogji (ok.40min). Naszym kierowcą była sympatyczna Indonezyjka, niestety nie mogę sobie za nic przypomnieć ile płaciliśmy za podróż do Prambanan i potem do hotelu, ale nie była to wysoka kwota.

Prambanan to z kolei świątynny kompleks hinduistyczny, zbudowany w IX w. Poświęcony jest trójce bóstw hinduizmu, czyli Brahmie, Wisznu i Śiwie. Wiele elementów kompleksu zostało zniszczonych przez trzęsienia ziemi i nie wszystkie udało się odbudować. Wielu osobom Prambanan przypomina Angkor Wat i jest do niej porównywany - nie byłam, ale raczej Angkor jest sporo większy ;)












Najważniejsza część Prambanan to trzy główne świątynie poświęcone każdemu z bóstw, z których najwyższa to candi siva. Na świątyniach możemy podziwiać płaskorzeźby ze scenami z życia bóstw i ich rodzin.