Fly4free.pl

Kompleks rekreacyjny otwarty jest do 22 (tylko siłownia jest całą dobę), więc odpoczywam w basenie i podziwiam panoramę Dubaju w nocy. Jutro ostatni pełen dzień w Emiratach Arabskich. Dzisiaj zadzwoniłem jeszcze do Etihadu, żeby potwierdzić przyjazd kierowcy po mnie do hotelu o 5:30 rano ;) Do usłyszenia jutro - dzięki za lajki i komentarze! :)Mój hopper zostal anulowany. Takiego maila dostalem przed 1h :( jestem w NY i musze szybko cos wymyslic, nie wiem co ugram z United. Lot mial byc pojutrze.

Wysłane z mojego SM-J730F przy użyciu TapatalkaJestem cały i zdrowy, pozdrawiam z Nowego Jorku! Mamy delikatne opóźnienie, ale już je nadrabiamy. Mój ostatni, a drugi pełen dzień w Dubaju spędziłem dalej w hotelu Intercontinental, gdzie o poranku poszedłem popływać w basenie, posiedzieć w jacuzzi i złapać trochę słońca. Plan jak najbardziej udany, tym bardziej, że nie było jeszcze zbyt dużo ludzi. W końcu trochę zgłodniałem, a niestety cena śniadania 125 AED wydawała mi się w hotelu lekko przesadzona (można też kupić dostęp do lounge na jeden dzień za 300 AED, ale taka sama cena jest przy jednej, jak i przy dwóch osobach, więc średni deal).





W końcu idę do położonego po sąsiedzku centrum handlowego Festival City Mall, gdzie na 2 piętrze jest food court. Wybieram miejscówkę Zaatar, w której byłem wraz ze znajomymi 2 miesiące wcześniej przed lotem do Manili. Zamawiam sobie dwie, brzmiące dosyć lokalnie potrawy, biorę hasło do WiFi i dosłownie po 10 minutach dostaję śniadanko. Wszystko bardzo smaczne i sycące, chyba za dużo zamówiłem, bo już końcówki nie mogłem zjeść. Za taki zestaw płacę niecałe 30 AED.





Wracam do hotelu, przedłużam sobie działanie karty do godziny 14:00 (dłużej nie ma możliwości, bo kolejny dzień hotel jest cały zabookowany) i idę z powrotem siedzieć w bąbelkach na czwartym piętrze jacuzzi. Kiedy mam już dosyć słońca zaliczam serię sauny i wracam po rzeczy do pokoju.









Na ostatnią noc pobytu w Dubaju zarezerwowałem sobie hotel Holiday Inn Express Internet City, który znajduje się około 700 metrów właśnie od stacji metra o tej nazwie. Sprawdzam na Google Maps jak mogę się tam dostać i okazuje się to całkiem proste (pomimo dużej odległości). Wpierw autobusem prawie z pod samego hotelu muszę jechać na stację metra (dwa przystanki), a dalej już bezpośredni czerwoną linią do Internet City. Autobus przyjeżdża spóźniony kilka minut, wsiadam, przykładam kartę, a tu za mało środków… Chyba trzeba mieć minimum 5 AED na koncie, a ja miałem dokładnie 4,5 AED. Cóż, zaryzykuję i pojadę na gapę w końcu to tylko dwa przystanki. Jakiś lokales woła mnie, żebym usiadł koło niego, widząc że mam ciężki plecak. Przez chwile odczuwam niepokój czy nie będzie kontroli (tak widziałem już kontrole biletów w autobusie w Dubaju), co skutkowało by uszczupleniem mojego budżetu o 200 AED.





Na szczęście nic takiego nie ma miejsca, a ja mogę na stacji metra doładować kartę. W drodze do hotelu zaczynam odczuwać trudy podróży i dosłownie co chwilę przysypiam puszczając z dłoni telefon, co mnie przebudza. Holiday Inn Express okazuje się bardzo fajnym miejscem, obsługa jest kompetentna, kilka razy informując mnie o przywilejach związanych ze statusem etc. Pokój dostaję na 2 piętrze, który jest zaprojektowany jak w HIX, chociaż zdecydowanie lepiej się prezentuje niż w poprzednim w Safa Park. Również WiFi działa tutaj wręcz doskonale – w końcu mam bardzo dobry transfer, żeby ogarnąć kilka rzeczy.











Kolejne godziny mijają mi na spotkaniu ze znajomą, a kiedy robi się już późno podjeżdżam pod Burj Khalifa na pokaz fontann. To już któryś raz, kiedy uczestniczę w tym wydarzeniu, ale bardzo podoba mi się ten spektakl, więc tym razem zostaję na dwóch pokazach, a w między czasie zjadam szybką kolację w KFC (nie wiedziałem, że mają ryż curry i sok pomarańczowy). Dodajmy, że pokaz fontann w ciemności jest świetny, chociaż chyba lepsze wrażenie zrobił na mnie ostatnio, kiedy oglądałem go przy zachodzącym słońcu (pokazałem to w relacji z podróży na weekend do Australii).



























Kiedy robi się po 22 zaczynam wracać, przemierzając cały, olbrzymi Dubai Mall. Jakie wrażenie robi na mnie to miasto? Zachwyca i lekko rozczarowuje. Jestem pod wrażeniem tych budowli, które powstały tak szybko, na miejscu gdzie jeszcze do niedawna była sama pustynia. To niewiarygodne, że wciąż buduje się tutaj nowe drapacze chmur. To właśnie pozostawia niedosyt, że ciągle czujemy się jak na wielkim placu budowy, którym zarządzają szejkowie. Pomimo, że widać tutaj niesamowity luksus, to samo miasto poza centrum nie robi już tak dobrego wrażenia. Widać, że mają tutaj miejsce często burze piaskowe. Metro, czy też kolej naziemna sprawdza się doskonale, jej rozkład jest prosty i pozwala szybko się przemieszczać. Jeździ ona średnio co pięć minut. Jeżeli więc ktoś zastanawia się czy warto odwiedzić Dubaj to chyba jednak mimo wszystko tak. Macie pewną pogodę (a w lutym czy marcu, nie ma skwaru i jest bardzo przyjemnie). Brakuje tutaj najbardziej fauny i flory, a także warto mieć ze sobą większy budżet, żeby spędzić tutaj należycie jakieś wakacje.W końcu nastał ten dzień, kiedy będę miał okazję przetestować Etihad w klasie biznes na pokładzie A380. Tak, ten lot KTW-DWC był typowo pozycjonujący. Z drugiej strony człowiek ma niekiedy tak, że po prostu musi sobie trochę polatać, dla czystej przyjemności. Mam nadzieję, że podczas 14h rejsu do Nowego Jorku nacieszę się serwisem, komfortem i poczuję się chociaż lekko wyróżniony ? Obawiam się tylko o swoją formę, ponieważ (to już nic nowego) tej nocy nie poszedłem spać, ale tak jest jak chcesz połączyć obowiązki z przyjemnościami. Dobra, nie narzekam, bo przecież taki mój wybór, a znosiłem już większe trudy.



O godzinie 5:20, kiedy kończę się pakować dzwoni do mnie telefon z recepcji, że czeka na dole kierowca. Zbieram się i schodzę oddać kartę. Hotel miałem już opłacony, więc od razu idę do zaparkowanego przed wejściem Mercedesa. Kierowca przedstawia się, sprawdza czy to ja mam z nim podróżować i zaprasza do środka. Jedziemy chwilę i nagle koniec drogi… jakiś remont. Musimy zawrócić i jechać inną drogą, dalej już bez większych przygód. Pytam go, ile zajmie nam ta trasa, a on odpowiada, że mniej niż godzinę. I rzeczywiście jedziemy 160-200 km/h, cały czas lewym pasem. Dlaczego niekiedy „tylko” 160 km/h? Ponieważ ma miejsce burza piaskowa, widoczność jest słaba, a większość samochodów jedzie 60 km/h. Szofer jednak niczym się nie przejmuje i jedzie równo i spokojnie. O godzinie 6:30 jestem już na lotnisku w Abu Dhabi. Mgła jest potworna, ale zapewne ustąpi przez następne godziny, a mój lot będzie o czasie, w każdym razie taką miałem nadzieję, bo inaczej mógłbym nie odbyć spaceru po Nowym Jorku, a jedynie zobaczyć tam dwa lotniska.



Po wejściu do hali lotniska od razu zostaję odprowadzony przez gościa z obsługi do stanowiska odprawy business class. Tam miły pan pyta o szczegóły podróży, notuje miejsce noclegu w USA i drukuje mi bilet. Pytam o obłożenie i tym razem mamy komplet zarówno w klasie pierwszej, jak i biznes. Podobno Residence jest wolne. Kontrola jest szybka i zupełnie bez kolejki, więc od razu kieruję się do saloniku klasy biznes. Klasa pierwsza ma tutaj osobną poczekalnię, która jest na wprost security.





W saloniku obsługa mimo sporej ilości osób przy wejściu nie pozwala czekać i podchodzi do każdego indywidualnie, sprawdza bilet i odprowadza do środka. Bardzo dobra praktyka. Z uwagi, że całą noc nie spałem i od kolacji nic nie jadłem to jestem głodny, więc zjadam szybkie śniadanie, idę wziąć prysznic i siadam przy barze, żeby wypić kieliszek szampana przed podróżą. Lounge nie robi jakiegoś piorunującego wrażenia, na pewno salonik biznes klasy Qataru jest zdecydowanie lepszy i oferuje większy wybór jedzenia czy picia. Mimo wszystko czas tutaj mija mi bardzo dobrze. Pomimo, że lot jest o 10:15 to na bilecie widnieje godzina 8:45, ponieważ jest to lot do USA i są jeszcze dodatkowo związane z tym formalności. Rozmowa z celnikiem przebiega mi bardzo sprawnie i po chwili moim oczom ukazuje się drugi lounge, dedykowany pasażerom lotów Etihadu do Stanów Zjednoczonych. Wstępuję tam, pytając, czy mam jeszcze czas, na co dostaję odpowiedź, że jak najbardziej i że będziemy zaproszeni na pokład osobiście, więc nie trzeba się niczym przejmować.













Lot? Fantastyczne doświadczenie po raz kolejny, ale (musi być ale) jednak przeżycie w EY F jest zupełnie innej jakości i kolejnym razem, jak uda mi się uzbierać tyle mil to wydam na krótszą trasę ale jednak w F (tutaj wahałem się czy nie kupić AUH-CDG, ale to ponad 2x krótsza zabawa, jednak zdecydowanie lepsza). Zaczynamy zabawę od kieliszka Bruta, ale kiedy boarding się przedłuża to zostają zebrane zamówienia na kolejne napoje. Ponieważ wypiłem już kilka kieliszków w saloniku to pasuję i szykuję moce przerobowe na później. Podczas wznoszenia świetne widoki za oknem, ale jak wiecie trudno robi się zdjęcia przez podwójną szybę w A380, więc nie jest idealnie.







Do jedzenia zamawiam na przystawkę krewetki z jakąś kapustą (bardzo dobre), a jako danie główne wołowinę z warzywami i smażonymi ziemniakami (również bez zastrzeżeń). Na deser lody truskawkowe i na tym kończę jedzenie. Było jeszcze kilka fajnych potraw do spróbowania, ale sumarycznie za dużo, więc postanawiam się przespać. Fotel można rozłożyć do płaskiej pozycji, za pomocą specjalnego panelu. Mechanizm działa bardzo dobrze i już po chwili odlatuję na 4 godziny. Po przebudzeniu idę na małe zwiedzanie, czyli posiedzieć do baru, który znajduje się między klasą biznes, a pierwszą. Niestety przez pewien czas nikogo tam nie ma, a obsługa na zmianę przychodzi dolać mi szampana, to wracam na swoje miejsce zająć się pisaniem relacji. W między czasie zamawiam sobie kanapkę ze stekiem oraz cappuccino. Posiłek otrzymuję po około 20 minutach, jest bardzo smaczny, chociaż mięso mocno twarde.